door Kees van Wensveen
De tweede wedstrijd van ons viertal eindigde evenals de eerste wedstrijd in een gelijkspel.De eerste wedstrijd vorige maand tegen Ivoren Toren in Rotterdam eindigde in winst voor John en Micha en verlies voor Rob en mij.Deze keer speelden we weer in Rotterdam tegen het viertal van Overschie. Erwin viel in voor Micha, die andere dingen aan het hoofd heeft ivm met de geboorte van zijn dochter.Weer wisten de jongeren, John en Erwin, hun partij te winnen en verloren Rob en ik opnieuw. Zou het toch met de leeftijd te maken hebben?
De reis naar Rotterdam-Overschie verliep niet helemaal vlekkeloos. Rob reed deze keer en we waren om kwart over zeven bij de Hoog. Alleen John ontbrak nog. Hij belde al snel naar Rob met het verzoek hem even op te halen want zijn scooter wilde niet starten. De Bosweg, waar John stond te wachten, ligt niet echt op de route, zodat we met enige vertraging in Rotterdam aankwamen. Toen nog de speellocatie van Overschie vinden. Ook dat viel niet mee. Ik wist dat het in de Kerk was en de verlichte toren van die kerk zagen we al snel, maar de navigatie had andere plannen. De zei:”bestemming bereikt”, maar de Kerk was nergens meer te zien. Inmiddels was het 10 minuten voor 8. Rob negeerde een weg met éénrichtingsverkeer om sneller te zijn. We zagen toen al snel weer de betreffende Kerk, maar geen parkeerplaats. Rob zag een smal weggetje langs de Schie op loopafstand van de Kerk en dacht daar een parkeerplek te vinden. Geen parkeerplek in dat smalle straatje. Sterker nog het straatje ging over in een fietspad en keren was uitgesloten. We moesten toen op hetzelfde smalle weggetje een kilometer achteruit rijden. Dat duurde even.Rog zei: “ik zet jullie bij de Kerk af en ga dan een parkeerplek zoeken”. Toen zat het toch nog even mee, want op het Kerkplein zelf was precies nog één plekje vrij. Eerste keer toen we er langs reden niet gezien. Zodoende waren we klokslag 8 uur binnen en konden gelijk aanschuiven voor de wedstrijd.
Ik speelde deze keer aan het vierde bord en had een zeer jeugdige speler tegenover mij die in een razend tempo speelde. De deur van het zaaltje waar we in speelden ging regelmatig open omdat andere clubleden kwamen kijken of omdat we iets te drinken haalden. Elke keer maakte deze deur een irritant snerpend geluid. De scharnieren moeten nodig eens gesmeerd worden. Verder zat mijn tegenstander gezellig een zak chips te eten en dat niet alleen, maar de teamgenoot rechts van mij had een dergelijke knisperende zak met lekkers.Allemaal geen excuus voor mijn verlies. Zoals gezegd: mijn tegenstander dacht blijkbaar veel sneller dan ik en speelde in een erg hoog tempo en daar kan ik slecht tegen. Ik laat me te gemakkelijk verleiden om in dat tempo mee te gaan en kom dan in de situatie van eerst zetten en daarna pas denken. Absoluut verkeerd. Volgende keer nog meer aan denken!
Verslag Erwin Wouterson
Vandaag mocht ik invallen voor Micha en trof ik Timo Zunderman met zwart op bord 2. Mijn tegenstander opende met e4 waarna ik koos voor een Frans vervolg. Mijn tegenspeler verkoos de afruilvariant op d5. Na twaalf zetten waren beide loperparen en een van de paarden koppels afgeruild. Met een solide pion structuur én een actieve dame vanaf d6 kon ik mijn positie verder uitbouwen. In de volgende positie kon ik met Txe1+ een belangrijke centrum pion op d4 winnen.
Kort na het winnen van de d4 pion wist ik mijn tegenspeler te verleiden tot een dameruil op e4. Na het centraliseren van mijn overgebleven stukken kon ik op de e-lijn de laatste torens afruilen. Het eindspel: paard, koning en één pluspion zag er rooskleurig uit.
Inmiddels werd mij duidelijk dat er een 2-1 achterstand was ontstaan en met lichte tijdsnood aan mijn zijde (4 minuten op de klok) kon ik met juist rekenwerk profiteren van zetdwang waarna mijn pluspion de wedstrijd kon beslissen:
Mijn tegenspeler probeerde nog met zijn koning op d4 de boel dicht te houden maar na de “wachtzet” Kd6 ontstond er voor mijn tegenspeler de zetdwang en moest hij de weg vrij maken voor mijn koning. Het remiseaanbod in bovengenoemde stelling werd dan ook niet door mij geaccepteerd. Niet veel zetten later moest mijn tegenspeler opgeven nadat mijn pion met ondersteuning van koning op c2 was beland en hij gedwongen het veld c1 met zijn koning moest verlaten.
Met deze overwinning wist ik Messemaker 1847 V1 op 2-2 te brengen en was mijn eerste invalsronde voor mij een succes.