Het kostte de nodige moeite om een datum geprikt te krijgen, maar 2 november togen we met Jeroen als invaller voor Erik naar Shah Mata. Al vrij snel kreeg Jeroen remise aangeboden in voor hem licht inferieure stand dat dus maar werd geaccepteerd. Leen won en Frank speelde remise, waardoor een remise bij mij genoeg was om door te bekeren. Helaas kwam ik een mislukte opening niet te boven. Om een aanval te overleven probeerde ik nog af te wikkelen naar een eindspel met een pion minder in de hoop dat te kunnen keepen, maar daarbij verloor ik nog een tweede pion, waarna het over was. 2-2- dus en vluggeren. Een vergelijkbaar scenario deed zich voor: het was 1,5-1,5 te staan en alleen ik was nog bezig. Het dubbel toreneindspel dat was ontstaan zou met 2 seconden increment waarschijnlijk vrij eenvoudig gewonnen geweest, maar nu had ik erg weinig tijd en gaf ook nog eens een volle toren weg. Helaas…
De oudste schaakclub van Nederland