(door Wibo Bourguignon)
Maandag 11 maart moesten wij aantreden tegen koploper WSV/Internos 1. Zij hadden alles gewonnen en wij stonden op de 7e plek. Na zo’n 2 uur spelen keken bij tegen een achterstand van 1,5-2,5 aan. Vervolgens won Albert-Jan, speelde Rob remise en moest Zoran de koning omleggen na een moeilijk eindspel met ongelijke lopers. 3-4. En toen werd op bord 8 in de tijdnoodfase door Ruud gevochten voor het laatste punt. Het waren bloedstollende 20 minuten. Vrijwel alle spelers stonden om Ruud en Albert Prins heen. Probeer dan maar eens het hoofd koel te houden. Maar dat lukte Ruud, hij haalde het volle punt binnen waardoor we zowaar gelijk speelde tegen de koploper. Het illustreert ook weer eens dat de krachtsverschillen klein zijn in deze klasse. Onderstaand enkele partijverslagen.
Rob (bord 1)
Ik speelde op bord 1 met zwart, hij speelde het Morra gambiet vertraagd (met eerst Pf3 en daarna pas c3). Ik kende de opening beter dan hij, bleek. Na zet of 10 had hij een half uur nagedacht en ik enkele minuten. Dat haalde ik weer in bij een beslissing mijn geofferde pion terug te nemen of te spelen op ontwikkeling. Ik koos na 25 minuten denken voor het eerste waar ik tijdens de partij ontevreden over was, maar waarvan de computer zegt dat het goed is. We kwamen in een rustig eindspel terecht waarbij ik mijn voordeel door wat mindere zetten weggaf en zelfs nog even moest oppassen. Maar nergens werd de remisemarge overgegaan dus remise was de terechte uitslag.
Bert (bord 3)
Met zwart kwam ik in een gambiet van de Franse opening die ik niet kende. Volgens Fritz speelde ik de opening goed, maar op de twaalfde zet ging ik riskant door. Mijn intuïtie zei me dat de zet niet goed was, maar ik zag niet in waarom. Dat maakte mijn tegenstander mij op de 14e zet duidelijk. Mijn zwakke antwoord op deze zet deed me de das om en kon ik de koningsaanval niet doorstaan. Op de 25e zet was het afgelopen. In het vervolg toch maar meer op mijn intuïtie vertrouwen? Maar in ieder geval fijn dat we als team een punt hebben binnen gesleept.
Wibo (bord 5)
Mijn tegenstander speelde met wit een opening die ik ook regelmatig speel, maar met een gefianchetteerde loper op g2. Lange tijd ging het gelijk op, maar vanaf de 16e zet kreeg mijn tegenstander stapje voor stapje meer voordeel met zijn pionnenaanval op mijn koningsstelling. En zoals zo vaak leiden onder grote druk kleine onnauwkeurigheden uiteindelijk tot verlies. Ik wist nog wel mat af te wenden, maar dat ging ten koste van twee verbonden vrijpionnen. Vervolgens gaf ik zomaar nog een stuk weg. 0-1. Maar het was wel leerzaam om ‘mijn’ opening eens met zwart te spelen.