Het zat ons niet mee tegen De Zwarte Pion 1. Zoals hieronder is te lezen lagen er in de partijen vaak winstkansen die verspeeld werden. Uiteindelijk werd op 5 borden verloren, vaak van gelijkwaardige tegenstanders. Alleen Joeri won. Uitslag: 2-6. Om half twaalf vingen onze tegenstanders goedgemutst hun lange thuisreis aan.
Bord 1: Eelco
Na een tricky opening waarin ik veel te veel tijd gebruikte, kwamen we in deze stelling:
Wit heeft de open lijn, maar de computer geeft een klein voordeel aan zwart door het spel op de damevleugel. Ik vond de juiste voortzetting met Rb8 en Ba8, en een paar zetten later waren we hier:
Hier ging mijn tegenstander goed te fout in. Hij wilde het paard afruilen op e4, maar geeft mij hier de kans om 25…c3! te spelen, met een totaal gewonnen stelling als gevolg. Ik had helaas nog maar rond de 5 minuten op de klok, en ik dacht dat er na 26. Bc2 niet zoveel aan de hand was. Na 26… b3!! was het vrijwel klaar geweest.
Na de volgende zetten 25… bxa3 26. bxa3 Rb2+ (26… c3! was alsnog winnend geweest! ) 27. Kf3 Nxe4 28. Kxe4 c3 29. Rc4 Rb3 30. Rxa6 Rd8 31. a4 Ra3 32. Ra7 zat ik wel behoorlijk in de problemen:
Ik speelde inmiddels op de increment. Wit dreigt nu beide torens op de 7e rij neer te zetten, of mat te zetten als ik mijn toren van de achterste rij haal, of mijn pion te winnen als ik de toren van de d-lijn haal. Met nog 7 seconden op de klok ging ik voor activiteit met 32… c2 33. Rxc2 Rdd3 34. Re2 Rdc3 35. Ra8+ Kg7 36. a5 Rc4+ 37. Kf3 Rca4 stelling:
Nu is het in theorie weer remise, alhoewel wit het spel heeft door de extra pion. Onder grote
tijdsdruk beging ik op zet 52 de kritieke fout, en was het eindspel helaas alsnog verloren.
Bord 2: Jeroen
In een Hollandse opening kreeg ik met wit ruimte voordeel en initiatief. De waardering liep gaande de partij op tot ca. +1,5. Er waren meerdere goede voorzettingen in het middenspel, maar ik koos een verkeerde voortzetting. Dit resulteerde in een penning waar ik niet meer onderuit kon komen en een stuk en de partij verloor.
Bord 5: Wibo
Na wat schermutselingen in de opening was de partij na 16 zetten weer in evenwicht. Voor mijn gevoel stond ik echter niet lekker. Wit begon een aanval op mijn koningsstelling en mijn stukken had ik nog niet echt goed ontwikkeld. Twee paarden en een dame tegen alleen mijn loper was niet prettig en vereiste nauwkeurig spelen. Ook mijn tegenstander merkte dat een doorslaggevende aanval lastig is en overzag een mooie combinatie. Maar de grote druk en complexe stelling bleef met als gevolg 3 opeenvolgende zwakke zetten van mij.
De stelling na 22. Td6-h6?? Ik speelde 22…, d6?? maar had d5 moeten spelen met stukwinst. Er volgde 23.Dg5, Le5? (beter was gewoon dxc5); 24. Pd6, Lf4?? (goed was De7) 25. Th8!. Met een mooi magneetoffer wist mijn tegenstander mijn dame te winnen.
Bord 6: Joeri
Lange tijd ging het gelijk op en waren er kansen voor zowel mijn tegenstander als voor mij. Hij wist niet echt door te breken en ik vatte het plan op om op de h-lijn een aanval op te zetten met mijn dame en toren. Dat nam mijn tegenstander een zet te laat pas serieus, waardoor hij in de knel kwam te zitten en een pion verloor. De zetten die volgden kon ik de druk opbouwen, waarna mijn tegenstander uiteindelijk opgaf in deze stelling.
Dit vond ik op het moment zelf een beetje voorbarig, maar mijn tegenstander zag er geen heil meer in. Eenmaal thuis bleek de computer dit met hem eens te zijn, want alhoewel ik slechts één pion voor sta, evalueert de computer deze stelling als een ruime +5 voor wit.
Bord 7: Zoran
Tegen Mark Langedijk kwam het Italiaans op het bord. Het werd een mooie, spannende en lange partij waar beide spelers wisselden van aanval. Met het offeren van een pion dacht ik een voordeel te krijgen, maar ik vergiste me en moest nog een pion weggeven. Met een achterstand ging ik aanvallen op de damevleugel en dat leverde me een paard op. Na het afruilen van de dames bleef ik met twee paarden en loper en 2 pionnen tegen twee lopers en 4 pionnen. Er stonden nog 4 minuten op de klok en ik kreeg remise aangeboden.
Bord 8 : Bert
Voor mij was het weer een déjà vu partij. Ik kwam met wit spelend weer slecht uit de opening en gaf op kinderlijk eenvoudige wijze een stuk weg. Ik kon nog wel enig tegenspel ontwikkelen omdat mijn tegenstander een zwakke zet deed, maar daarmee won ik het stuk niet terug. De stukken van zwart werkten voortreffelijk samen zodat ik bij de 39e zet hem de hand kon schudden.
