(door Jeroen Eijgelaar)
Afgelopen maandag verloor het eerste RSB van Fianchetto 1. De uitslag van 3-5 had nog groter kunnen uitpakken.
Het begon gelijk al niet goed: Nog voor 21:00 uur kon ik opgeven, Ik kan het alleen omschrijven als schaakblindheid.
Stelling na de 11e zet van wit. Na 11. ..- Pa5? 12. Dxb4 gaf ik op.
Wellicht kan ik troost vinden dat ook andere spelers dit weleens overkomt: Betreft de KNSB Beker wedstrijd dd 20-11-23. Een stukje uit het verslag op de site van SV Erasmus tussen Erik (wit) en Gert Timmerman (zwart):
“Afgeleid door de herrie aan de bar bedacht hij welke volgende zet hij wilde gaan spelen nadat hij een witte loper terug had geslagen. Een zet die hij vervolgens deed, vóórdat hij de witte loper terug had geslagen… Au… En zo stonden we na ongeveer 5 minuten spelen al met 1-0 achter.” Zie voor het volledige verslag van die wedstrijd de website van Erasmus.
Na een rondje langs de borden werd mijn stemming er niet beter op. Op diverse borden stonden we ook al “wat minder”, al vrij snel pionverlies bij Bernard en Sjoerd, actief tegenspel bij Scott en Jan. alleen Auke kon bogen op een gunstige stelling.
De partijen van Peter Y en Henk-Jan waren nog onduidelijk. We moesten er nog flink aan gaan trekken om nog tot een resultaat te komen.
Scott en Jan moesten diep in de denktank en volop in de verdediging. De doorbraak in het centrum werd Jan fataal en bij Scott marcheerden 3 vijandelijke stukken de stelling binnen. 0-3 achter, Oei-oei. Dat wordt een lastig verhaal.
Henk-Jan speelde een wildwest-variant met het hele bord in vuur en vlam, en dit bleef de gehele partij een spektakel stuk. Vooral van de zet Pb6 kun je als “neutrale” toeschouwer genieten. Uiteindelijk na wat onnauwkeurigheden van beide spelers won Henk-Jan de partij, mede door de tijdnood van zijn tegenstander.
Auke leverde (bijna) weer een partij uit één stuk af, eerst een pion voor en dit werden er zelfs drie. Nog wel even lastig om het eindspel van lopers van ongelijke kleur te winnen, maar dat lukte. 2-3 achter. Achteraf bezien konden beide spelers het ergens wel beter doen, maar ja, we zijn ook maar mensen en gelukkig geen computers
Sjoerd keek dus lange tijd tegen een pion achterstand aan. Het lukte hem echter toch om binnen te komen in de zwarte stelling en met uitgedund materiaal trok hij de stelling weer in evenwicht. Gezien de stelling op het bord zat er daarna niet meer in dan remise.
Ook Bernard kreeg het zwaar te verduren, met een gebroken pionnenstructuur, een pion minder en de vrije doorloop van de b-pion leek verlies onafwendbaar. Door stug en actief te verdedigen sleepte hij er toch nog een remise uit. 3-4.
Peter Y was als laatste nog bezig, aan hem de taak om nog voor de 4-4 te zorgen. De partij kende wat ups en downs en Peter probeerde nog van alles, maar het mocht niet meer baten.
Met beide benen weer op de grond aangekomen zijn we nog steeds in de race voor het kampioenschap, maar dat is nu wel een stuk lastiger geworden.