Op vrijdag 21 februari j.l. speelde het vierde team tegen CSV 4. Het team van Cappelle aan den IJssel trad met vele jonge getalenteerde spelers aan. Wij hadden afzeggingen van onze sterkste speler Kees Vermijn en Jasper van Wijhe. Ze werden vervangen door respectievelijk Diko Kalkdijk en Kees van Wensveen. Het werd een knallende overwinning voor ons team 4.
Het was een vreemde wedstrijd; er waren veel jeugdleden, die al aardig gescoord hadden in de RSB, maar die tegen ons team allemaal het loodje legden. Het werd 7-1 voor Messemaker.
Diko Kalkdijk won als eerste na ongeveer een half uur. Daarna volgden veel winsten voor Messemaker. Er waren veel jeugdleden, maar de gemiddelde speelsterkte was veel lager dan wij uit eerdere wedstrijden hadden ervaren. Hoe deze grote verschillen kunnen bestaan binnen de RSB klasse 3C is mij een raadsel.
Albert-Jan Wagensveld
Albert-Jan
Mijn partij aan bord 4 tegen Marco den Uijl.
Ik speelde met zwart en kwam slecht uit de opening. Ronduit een blunder was mijn “vergeten” te pareren van wits loper naar b5 die mijn paard pende omdat de dame erachter stond. De volgende zet dreigde het paard met de pionzet e4-e5 te worden aangevallen. Dit leed kon ik niet meer voorkomen en ik kwam na een aantal escapades een kwaliteit achter te staan. Mijn koningsstelling was intussen grondig gesloopt en de G-lijn lag voor wit volledig open en de torens rukten aan. Via een combinatie kon ik met een pionzet een mat door de witte dame verhinderen terwijl deze dame nu onder vuur kwam door een geopende lijn voor mijn loper. Op de volgende zet werd ik schaakgezet door deze dame, die ik daarop met de loper sloeg, maar het was ijdele hoop want na het terug slaan van de dame door de toren zou ik mat komen te staan. Ik dacht al aan opgeven, maar wachtte nog even af. Toen gebeurde er iets raars: wit sloeg niet terug en zette niet mat !?! (na de partij hoorde ik dat het slaan van zijn dame totaal onverwacht kwam en de paniek was groot). Even later moest ik een tweede toren offeren om niet mat gezet te worden. Ik deed derhalve een pionzet die mijn dame de vrijheid gaf om via een aantal schaakjes binnen te vallen in de hoop op familieschaakjes met terugwinnen van stukken. Dat laatste slaagde wonderwel en resulteerde uiteindelijk ook nog in de nederlaag van wit. De witspeler was erg teleurgesteld.
Eduard
Ik speelde met wit de Italiaanse opening. Zwart probeerde mijn loper die zijn paard op f6 aan het pennen was, terug naar de derde rij te krijgen met h6 en g5.
En dan kun je offeren met wit, als je dat tenminste durft. Dat laatste was het geval. Door mijn offer bleef het paard gepend en kon alleen met de gepende zwarte dame worden gedekt. Teruggeven was voor zwart ook geen optie. Het andere paard en loper zaten min of meer opgesloten aan de verkeerde kant van het bord: de damevleugel. De koningsaanval met pionnenopmars van h- en g-pion kon dus beginnen! Inderdaad, ik heb gewonnen. Met toch nog een leuke matfiguur (of verlies van alle zware stukken). Maar de waarheid is wel dat mijn winst meer te danken is aan mijn tegenstander dan aan mijzelf. Hier en daar schortte er toch echt wel iets aan mijn opzet en had het helemaal fout af kunnen lopen. Geen partij voor de schoonheidsprins dus, maar ik blijf proberen.
Wibo
In een ingewikkelde partij is de stelling na 22 zetten nog steeds in evenwicht en weten we volgens Fritz vrijwel foutloos te spelen. Maar dat kost veel tijd en energie. Op mijn 22e zet probeer ik met zwart met f7-f5 de stelling te forceren. Mijn tegenstander overrompeld mij vervolgens met een voor onverwachte damezet. Enigszins vermoeid kies ik er niet voor om de druk verder te verhogen, maar mijn nu zwakke pion op e6 te verdedigen. Ik verlies het initiatief en zie vervolgens een pionvork over het hoofd met stukverlies tot gevolg. Daarna weet wit het mooi af te maken met een penning van mijn dame door zijn loper. 0-1
Chris
Na een gelijk opgaande opening had zwart erg veel tijd nodig. Ik had een erg sterk oprukkend paard bijna onaantastbaar in de aanval staan. Toen ik nog 1 uur bedenktijd over had, stond zijn klok al op nog maar 10 minuten. Hij had moeite om een goed plan te bedenken. Met het paard kan ik een vork geven, waarna zwart opgaf.
Eelko
Aan het zesde bord speelde ik een Franse opening tegen Marco de Koning. Enigszins gewaagd pikte ik als snel met mijn dame een eerste pion. Wit kon mijn dame niet vangen, maar probeerde daarentegen op de koningsvleugel de druk op te voeren. Ik speelde het spel mee door mijn f-lijn open te gooien. Bij het ruilen van de lagere stukken won ik nog een pion en ook f2 werd ingepikt. Ik bleef wel zitten met een dubbelpion op de d-lijn maar had al met al duidelijk het initiatief. Toen Marco zijn toren van de onderste lijn haalde, sloeg ik toe en het mat was onvermijdelijk.