Categorie: Senioren

door Jeroen Eijgelaar

Op dinsdag 24-10-23 speelden we onze 2^de RSB wedstrijd tegen Dordrecht 1.

In de speelzaal aangekomen werd duidelijk dat Dordrecht met een sterk team was komen opdraven. Achteraf bleek Dordrecht met de sterkste opstelling van alle 8 teams uit ronde 2 te spelen. We konden dus vol aan de bak.

Ik wil niet zover gaan dat er gestolen matchpunten behaald zijn, maar we mochten zeker niet klagen over het eindresultaat.

Wikipedia: “Fortuna was de Romeinse godin van het toeval of van het lot, zowel van het geluk als van het ongeluk.

Fortuna onderscheidt zich van het Fatum, want het Lot is een blinde en onoverwinnelijke kracht. Men spreekt over Fortuna bona en Fortuna mala, want het is een wispelturige godin die in het bijzonder het onverwachte en het onverhoopte in het menselijk bestaan belichaamt”

We begonnen voortvarend, Jan speelde met zwart een –voor mij onbegrijpelijke– Franse partij waar hij met actief spel de witte Koning in het centrum vermorzelde.

Ook Bernard speelde een Franse opening, echter dan met wit. (Ook deze partij – Ik, speel ook al jaren Frans, onderging een ongebruikelijke opzet.) In een ongebruikelijk Franse variant met Lg7 was het voor Bernard moeilijk een concreet plan te bedenken. Het plan om de wit-veldige Loper te ruilen pakte verkeerd uit. Met deze uitruil, waar zwart met de pion naar het centrum sloeg, ging deze voor wit juist uit het centrum. De rest van de partij was er daarna constant de dreiging van deze pionnen wals in het centrum in combinatie met de relatief onbeschermde Koning. Het tegenspel met actieve stukken op de Damevleugel – om wat te forceren- kon echter het tij niet meer keren.  Het overwicht in het centrum koste uiteindelijk materiaal en ook de partij.

Scott kreeg het moeilijk in de opening, maar hield stand onder de constante druk van zijn tegenstander, waar uiteindelijk remise uit gesleept werd.

Auke speelde actief en met een kwaliteitsoffer leek hij op de winst afstevenen. En een onvoorzien tussen-schaakje moest Auke een nieuw plan maken. Hij taxeerde het overgebleven pionnen eindspel als zeer gunstig en wikkelde hier naar toe af, en hij had dit inderdaad goed gezien en ronde de partij fraai af met winst.

Op de volgende 2 uitslagen zat dus Vrouwe fortuna aan onze zijde.

Allereerst mijn partij. In een Grünfeld-Indische opening kreeg ik met wit vrij makkelijk spel en ik zocht naar de genade klap waar de winst binnengehaald kon worden, totdat ik de volgende fout maakte:

Stand na 29 Kf2. Zwart aan zet. Na 29. … Lc3 kan ik opgeven. (30. ..- De1# is uit) Na 5 min  met een pokerface achter het bord te hebben gezeten, speelde mijn tegenstander 29. ..- Lf8 en het werd uiteindelijk remise.

Vervolgens zat het op bord 6 bij Sjoerd ook mee: Sjoerd kwam met zwart met een pion achter uit de opening. De tegenstander speelde degelijk en kon het initiatief langzaam overnemen. Uiteindelijk resulteerde een stelling waarin wit een gevaarlijke doorgebroken b-pion had, die hard op weg leek naar promotie. Sjoerd kon daar weinig meer tegen doen en hij besloot om met zijn Dame wat te gaan rommelen rondom de Koning. Waarschijnlijk reageerde de tegenstander daar iets te passief op door zijn Dame terug te trekken. Toen de vrije b-pion weg geblunderd werd,  kreeg Sjoerd opeens nog winstkansen. Met een torenoffer en vervolgens eeuwig schaak met de Dame kon wit nog op knappe wijze remise houden.

Arjan viel in voor Henk-Jan, net zoals vorig jaar. Van deze partij heb ik het minst mee gekregen. Lange tijd ging hier de strijd gelijk op. Arjan was blijkbaar iets handiger in het eindspel en won.

Peter Ypma mocht het deze keer opnemen tegen Mark Timmermans,  de 3 vorige ontmoetingen van vorig jaar in KNSB, RSB en RSB-beker nam Peter Scheeren deze taak op zich. Bij Peter gaat mij de strategie mijn pet vaak te boven. Schaak technisch is dat niet te volgen voor een simpele ziel zoals ik.

Als ik er toch wat van moet maken:  Peter kwam zeer gedrongen te staan en moest berusten in alleen verdedigen. Dit lukte nog vrij lang, maar de opmars in het eindspel van Dame, Koning en Pion kon niet alleen met een Dame tegen gehouden worden.

Met deze zwaar bevochten overwinning staan we wel gedeeld 1^ste na 2 ronden in de hoofdklasse. Gezien het spel van de Dordtenaren verwacht ik dat zij nog wel onze concurrenten een pootje lichten.

(door Auke Wilming)

Afgelopen maandag pas begon het seizoen voor het eerste RSB-team, met op het programma de wedstrijd tegen CSV 1 uit Capelle. Wij waren op volle oorlogssterkte, met op de eerste borden respectievelijk Peter en Peter, en daaronder Henk-Jan en Jan. Het is altijd een goed teken dat een speler als Jan op bord vier zit, lijkt mij. Scott, Sjoerd, Jeroen en ikzelf maakten, in die volgorde, het achttal compleet. Bernard was er helaas niet bij, maar met Peter Scheeren als invaller was dat gemis te overzien.

Voor zover ik het kon overzien zag ik dat wij nergens echt slechter uit de opening kwamen, en op een paar borden ietsje beter. Bij Henk-Jan bijvoorbeeld. Hier is zijn analyse:

Met zwart kreeg ik de Italiaanse opening tegen mij. Door een onnauwkeurigheid van mijn tegenstander kwam ik voordelig uit de opening met een sterk paard op f4. De stelling dreigde wat te vervlakken dus ik koos ervoor om een wat gevaarlijke weg in slaan door mijn stukken wat buitenspel te zetten. Achteraf bleek dit wel terecht, maar een fout is snel gemaakt en dat gebeurde uiteindelijk ook. Mijn paard raakte ingesloten en ik dreigde het te verliezen. Door wat rommel te creëren werd het nog wel ingewikkeld en daardoor koos mijn tegenstander de verkeerde weg. Wat overbleef was een eindspel waarbij beide partijen niet meer echt in de winst geloofden.

Jan was al vóór deze remise klaar. Hij illustreerde op bord vier wat ik in het begin zei, en hij won al snel een stuk, en toen een toren, en toen een pion, en toen nog een pion. Na ik denk zo’n tweeënhalf uur vond zijn tegenstander het mooi geweest. Een soevereine overwinning dus.

Redelijk snel na elkaar eindigden volgens mij ook de andere partijen, zoals dus die van Henk-Jan hierboven, maar ook die van Peter Scheeren. Dit had hij erover te zeggen:

Als invaller mocht ik op bord 1 tegen Thijs Roorda spelen. Pikant detail: twee dagen eerder speelde dezelfde Thijs ook tegen Messemaker in de KNSB-wedstrijd Philidor Leiden 1 – Messemaker 1. Kennelijk is Thijs lid van twee verenigingen.  Hoe het ook zij: we kregen een vreselijk ingewikkelde Koningsindische opening op het bord die ons beiden zeeën van tijd kostte. Nadat Thijs met wit aanvankelijk beter leek te staan (hoewel de computer dat achteraf tegensprak) wist ik met een dame-offer (tegen toren +paard + pion) het initiatief over te nemen. Maar in de onvermijdelijke tijdnoodfase verspeelde ik mijn voordeel en kwam in grote problemen. Omdat mijn tegenstander in zijn nog grotere tijdnood eveneens een fout maakte kon ik nog wel remise maken. Gezien het partijverloop een terechte uitslag.

Peter Ypma heeft mij na afloop zijn partij tegen Mark Trimp laten zien, waar ik dit van begreep: Na de Engelse openingszet (1.c4) koos zijn tegenstander voor een wat suboptimale opstelling. Na tien zetten stond Peter daarom al overtuigend, met ruimtevoordeel, meer ontwikkeling en een actieve dame op d4. Hij verloor na Txf4 echter de controle over het belangrijke veld e5, en op voor mij mysterieuze wijze verdween zijn voorsprong. Zo gaat dat soms. Na een fase waarin zwart min of meer domineerde wist Peter met een kwaliteitsoffer terug in de partij te komen. In tijdnood verdwaalde zwart in de complexe stelling die volgde, en met de dreiging van een dame-offer en een witte koning op g5 gaf zwart op.

Tot zover de eerste vier borden. Sjoerds partij op bord zes ontging mij grotendeels. Gelukkig vertelt hij er zelf over:

Tegen Robbert Ritsma kwam ik met wit uit de opening met een pion voorsprong. Uiteindelijk moest ik de pion teruggeven, maar kreeg ik het loperpaar tegen twee paarden. Nadat ik een koningsaanval kon opzetten, kwam zwart steeds passiever te staan. De beslissing viel uiteindelijk aan de andere kant van het bord waar ik zijn dame kon insluiten, die moest worden geofferd tegen een toren en loper. Daarna was er voor zwart geen houden meer aan.

Of de overige partijen eindigden in de volgorde waarin ik ze nu bespreek, weet ik niet. Ik weet wel dat Jeroen als zesde klaar was. Naast mij op bord 7 kreeg hij de weinig ambitieuze openingszet 1.b3 voor de kiezen, en ik zag hem een comfortabele partij spelen. Jeroen zegt het zelf het beste:

Saaie pot, wel wat ruimte voordeel. Remiseaanbod aangenomen zodat tussenstand 4,5-1,5 werd.

Een echte teamspeler!

Van Scotts partij op bord vijf weet ik helaas niet veel. Ik heb het idee dat hij nooit echt in de problemen is geweest, en zo met zwart een keurige remise haalde.

Op bord acht speelde ikzelf tegen invaller Brett Ramak net als zaterdag de afgeruilde Caro- Kann. Ik dacht een stuk beter te staan door mijn ruimtevoordeel en zwarts bijzonder passieve stelling, maar eigenlijk dreigde ik ook maar weinig. Na een dameruil die me met cxb4 een vrijpion opleverde, wist ik door de dreiging die van die pion uitging een kwaliteit te winnen. Die had ik overigens al eerder kunnen winnen, maar ik was slordig. Direct gaf ik de kwaliteit weer terug, want met dxc5 kreeg ik er nog een vrijpion voor terug! Twee verbonden vrijpionnen is te veel voor één loper, en zwart kon promotie niet voorkomen.

Een mooie 6-2 overwinning dus! Niemand heeft verloren; zwart speelde alles gelijk, wit won alles. We kunnen terugkijken op een gezellige en geslaagde avond.

Onder rustgevend gezang van psalmen in de naastliggende kerk begonnen wij ons debuut in de 2^e klasse tegen De Willige Dame 1. Op papier waren we aan elkaar gewaagd en dat was terug te zien in de partijen. Het duurde lang voor de eerste beslissingen vielen. Simon won, waarna Ruud, Albert-Jan en Zoran verloren. Bert speelde remise, Wibo won en Frank verloor. 4,5-2,5. Jamy wist de eindstand naar 5-3 te tillen.

Onderstaand meerdere partijverslagen.

Ruud op bord 8 

Mijn eerste externe competitiewedstrijd in mijn leven. Zou ik partij kunnen geven? Word ik van het bord geveegd? Had ik kansen? Om deze vragen samen te vatten: ik kon partij geven, ben niet van het bord geveegd, ik had goede kansen om te winnen, maar verloor uiteindelijk de wedstrijd. Bij een gelijk opgaande strijd won ik op een gegeven moment door aftrekschaak een loper. Mijn voornemen om bij elke zet de tijd te nemen, kon ik tot dat moment goed uitvoeren. Toen ik eenmaal voorstond, bleef ik niet bij elke zet een tijdje op mijn handen te zitten (zoals Wibo mij achteraf adviseerde), maar dacht ik te snel om door een paar zetten een definitief voordeel te behalen. Dat viel tegen: een vrijpion van de tegenstander kon uiteindelijk doorstomen en dat deed me uiteindelijk de das om.

Frank op bord 1

Ik had een gelijk opgaande partij, die lange tijd beide kanten op kon. In het middenspel won ik een pion. Hierna speelde ik het net niet goed met vaak net niet de beste zet. Mijn voordeel nam af en na een paar onnauwkeurigheden van mij, ging het mis en verloor ik uiteindelijk. 

Het was een partij zonder echte grote fouten, maar te veel onnauwkeurigheden.

Jamy op bord 2

Mijn tegenstander speelde E4 wat resulteerde in een caro kann, panov variatie. Met wat kunst en listgrepen won ik een pion, waarop het middenspel begon. Ongeveer alle stukken van de tegenstander waren gedwongen in een defensieve stand. Dit bleek later schijn te zijn, waarop hij een sterke aanval creëerde. Door wat gedwongen ruilen, ontstond er een situatie in het eindspel met ongelijke lopers. Vakkundig wist mijn tegenstander remise te houden terwijl ik een pion had op de 7e rij.

Bert op bord 3

Met wit spelend gaf ik op de dertiende zet een pion weg. De compensatie was dat ik in staat was de ontwikkeling en mobiliteit van de zwarte stukken te beperken. Enkele zetten later miste ik een veelbelovende voortzetting waarbij ik de pionnenstructuur kon aanvallen en waarschijnlijk de pion kon terugwinnen. De pion kon ik later niet meer terug winnen, zodat een heel lastig eindspel in de lucht hing. Op de dertigste zet forceerde mijn tegenstander ruimte voor zijn stukken, maar ik kreeg nu ruimte voor activering van mijn toren.  Dit bleek genoeg om zetherhaling af te dwingen en zo eindigde de partij na 38 zetten en met ieder nog vier minuten op de klok in remise.

Simon op bord 4

Op het vierde bord was de openingsfase gelijkwaardig. Vervolgens werden de witte stukken tijdens de middenfase van het spel langzaam naar de achterste lijn gedreven door oprukkende A en B pionnen van zwart. De witte torens en paarden stonden gezamenlijk naast elkaar terwijl de witte dame lijdzaam naar de zijlijn was verdreven. Een afgedwongen paardenoffer van wit tegen een pion was het gevolg. Helaas gaf dit geen verlichting en wit gaf na 29 zetten op.

Wibo op bord 5

Met een mooie koningsaanval wist ik mijn sterkere tegenstander te verschalken. Met een loperoffer brak ik zijn koningsstelling open. Vervolgens wist ik vier zetten later met een plaatsingsoffer met mijn toren gevolgd door een paardvork, zijn dame te veroveren.  De stelling na 21…. Le7-f6:

Zwart beheerst de zwarte velden voor de koningsstelling. Mijn kansen liggen op de witte velden en ik moet mijn dame bij de zwarte koning zien te krijgen. Dus 22. Lg6! waarna volgde 22. ….Lg7; 23.Lf7!, Kf7; 24. Dh7, Df6 (deze zet had ik niet gezien); 25.Pg5, Kf8. Zie diagram:

Een ingewikkelde stelling en nog weinig tijd op de klok. Gelukkig vond ik het mooie plaatsingsoffer 26.Te6!, Te6; 27.Lg7,Dg7; 28.Pe6, de paardvork en zwart verliest zijn dame.