De RSB-beker begon voor Messemaker dit jaar op een stormachtige donderdagavond in Hellevoetsluis. Onderweg werd gesproken over de unieke kans op een beker-hattrick; wij zijn immers al twee jaar bekerhouder. Het succesvolle bekerteam van de laatste jaren, bestaande uit Peter, nogmaals Peter, Erik en Jan, was helaas niet compleet; Erik was verhinderd. Dat bood mij wel de kans om mijn RSB-bekerdebuut te maken! Het was de hele dag al regenachtig, maar op weg naar het Groenhovenbad (waar wij tegenwoordig verzamelen) was het gelukkig droog.
In de knusse speelzaal van De Pionier startten wij de klokken. Buiten ging het stormen, en ook bij Peter Ypma kwam een stormachtige stelling op het bord (zoals gebruikelijk). Zijn tegenstander op het eerste bord ging voor a2-a4-a5, gevolgd door lange rokade. De stelling leek op niets wat ik eerder heb gezien, en dat is precies het soort stelling waar Peter in gedijt! Op enig moment stond Peter twee pionnen achter, maar de stelling bleef verre van duidelijk. Als de witte vrijpionnen op de damevleugel zouden kunnen lopen, zou Peter zomaar in de problemen kunnen zitten. Maar ja, als honden konden bidden, zou het kluiven regenen. In tijdnood deed wit één ongelukkige zet, en daarna wist Peter alle witte pionnen af te snoepen en zelf te promoveren.
Op bord twee kwam Peter Scheeren met wit in een Grünfeld terecht, en zwart ging al snel in schildpadmodus. Peter stond beter, actiever, maar het was lastig dat in iets tastbaar om te zetten. Uiteindelijk wist hij een kwaliteit te offeren op d6, waardoor hij daar een vrijpion kreeg. Zwarts loper begon op een pion te lijken, en gecombineerd met een constante matdreiging op de zwarte velden was de stelling niet meer te houden.
Ikzelf speelde op bord drie en kwam in een Italiaanse stelling. Wits plan met 9.h3 en 12.fxe3 leek mij bedenkelijk, want g3 en al snel ook f4 werden daardoor gaten. Toen ik ook nog eens de Italiaanse loper voor een paard kon ruilen, zag het er zonnig voor mij uit.
Wellicht zorgden al deze succesjes ervoor dat ik mijn stelling overschatte, want ik maakte in het middenspel een paar ongelukkige keuzes en het lukte maar niet om mijn loper te ontwikkelen. Donkere wolken pakten zich samen boven mijn zwarte stelling.
In deze cruciale stelling heeft wit alle kansen na 29.Ph4, maar het lot was mij gunstig gezind, hij speelde 29.Db7, waarna 29…Pxc5 30.bxc5 Lc6 volgt, en de dame opgesloten zit.
Hoewel ik hem niet kon winnen, wist ik wel een dameruil op c7 te forceren. De lucht boven mijn stelling klaarde op, en opeens stond mijn loper op de juiste diagonaal en mijn toren op de open lijn! Het eindspel met drie witte pionnen op de c-lijn was vrij eenvoudig om te zetten in een punt.
Jan speelde op bord vier tegen een wat jongere speler, en koos ervoor de hoofdlijnen van de versnelde draak te vermijden met een rustige 7.Pb3.
In deze onbekende wateren speelde zwart al snel het ietwat onnauwkeurige Dd7, en daarna zag hij zich genoodzaakt om zijn loper af te ruilen met Lxb3. Al snel kwam hij van de regen in de drup, verloor een pion, en nog een, en na een mooie (schijn)dame-offer wist Jan mat te zetten.
Zo werd het toch een op papier afgetekende 4-0 overwinning voor ons, waar het gedurende avond niet per se naar uitzag. In maart zal de volgende ronde plaatsvinden.
In de auto terug naar Gouda regende het pijpenstelen, maar toen ik naar huis ging fietsen, was het helder.
Het 3e KNSB-team speelde zaterdag 14 december de “kelderkraker” tegen De Pion 3 uit Roosendaal. De verste uitwedstrijd dit seizoen, en aangezien de wedstrijd al om 12:00 uur begon moesten we ook vroeg op pad. Het was echt schaakweer: regen, wind en koud. De speelzaak heeft de toepasselijke naam “Black Horse”, wat al veel goeds voor aanvang van de wedstrijd beloofde. We werden vriendelijk onthaald in een mooie langwerpige speelzaal, waar vier teams van De Pion en hun gasten zeer ruim plaats kregen om hun partijen te spelen.
Beide teams waren nog puntloos en daarmee was het een echte “kelderkraker”. Het werd een geflatteerde 2-6 winst voor Messemaker welke er halverwege de middag niet naar uit had gezien. We speelden tegen een jeugdteam met hun twee ouders, en spelen tegen de jeugd is altijd lastig. Vaak zijn ze veel sterker dan hun rating doet vermoeden. We kwamen dan ook al snel 2-1 achter.
Invaller Peter Borg was al heel snel klaar. Als een mes door zachte boter sneed hij de stelling open. Maar Simon deed het omgekeerde na een blunder gingen konden de stukken direct weer terug in de doos. Ook Jonathan deelde in de malaise: enkele pionnen gingen verloren, waarna een verloren eindspel ontstond.
Het zag er nu niet goed uit. Zoran moest verdedigen, Nick stond een stuk achter voor twee pionnen, bij Hans en Ivar ging het nog gelijk op en Jeroen was in zwaar weer gekomen.
De lucht klaarde eerst bij Zoran op, hij won een stuk middels een matdreiging en maakte de stand weer gelijk 2-2. Hans zette ons toen op voorsprong: In een gelijkwaardig eindspel liet hij zien wat activiteit allemaal kan doen. Hierbij de stand na zet 26, Hans met wit:
Hans: “Materieel gezien staan van wit en zwart gelijk maar wit staat duidelijk beter. Het zwarte paard staat in de hoek en zwart heeft een dubbelpion.Toch waren nog 25 zetten nodig want zwart probeerde het alleruiterste. De oudjes moeten de beslissing brengen sprak Peter de wijze woorden, maar wie is nou de alleroudste?”
Zelf ontsnapte ik (Jeroen) aan een nederlaag (volgens Ome Fritz -2,0). In de opening en het vroege-middenspel speelde ik acht maal mijn zwarte loper, van zet 10 t/m 25. Dat gaf mijn tegenstander ruim de tijd om een koningsaanval op te zetten. Hij gebruikte hiervoor echter te veel zetten, waardoor ik net op tijd het initiatief terug kon nemen. Een offer van een toren plus twee pionnen tegen twee lopers bracht ook geen uitkomst meer. Zie onderstaand de stand na zet 31…Td8-e8, ik heb wit:
Via 32. Da2+, 33.Dd5 en 34.Dxb7+ kon ik enkele zetten later het punt laten bijschrijven.
Ivar speelde het dame-plus-toren eindspel actiever dan zijn tegenstander en liet ook een winst noteren. Nick (zie foto) tenslotte bepaalde de monsterscore op 2-6. In de opening ging Nick op koningsjacht, een stuk voor twee pionnen leverde net geen mat op en Nick moest daarna vol in de verdediging. Maar in een lastig eindspel maakte zijn tegenstander de verkeerde beslissing en Nick raapte een volle toren op.
Reeds om 15:15 uur waren we klaar en konden we vroeg huiswaarts gaan …
Zaterdag j.l. moest het 1e KNSB-team van Messemaker aantreden in Den Haag tegen hekkensluiter SHTV 1 en moest ook het 2e KNSB-team op dezelfde locatie aantreden tegen SHTV 2. Er was dus opnieuw sprake van een (kleine) massakamp.
Op papier was Messemaker 1 duidelijk favoriet en dat leek ook al snel uit te komen. Op de eerste drie borden hadden de Messemaker-spelers immers al snel een duidelijk overwicht behaald.
Maar de kentering kwam toen Albert op bord 8 in goed tot gewonnen stelling op zet 39 door zijn bedenktijd ging (de klok is altijd al de grootste tegenstander van Albert geweest). Kort daarna speelde Rob remise en wonnen de eerste drie borden zoals verwacht, maar Kees verloor van ons oud-lid Eduard van Dijk en de stellingen op de twee overgebleven borden waren zeer bedenkelijk. Plotseling dreigde er een 4,5-3,5 nederlaag, i.p.v. de “geplande” (ruime) overwinning.
Er kwam echter opnieuw een kentering, en deze keer ten goede, toen Auke op werkelijk wonderbaarlijke wijze zijn slecht staande toreneindspel remise wist te houden:
In deze stelling speelde Auke met zwart niet het voor de hand liggende slaan op d4, maar de fantastische zet ….Ke4!!, waarna alle drie de witte pionnen verloren gaan! Pikant detail: zonder pion d4 zou wit winnen (Ta4+).
Wellicht gestimuleerd door dit succes wist tenslotte ook Erik zijn slecht staande eindspel remise te houden, waarmee Messemaker alsnog met de winst aan de haal ging.
Messemaker blijft hierdoor op de derde plaats staan op de ranglijst in poule 3D, met de wedstrijden tegen de nummers 1 en 2 nog voor de boeg. Zie de standen op de KNSB-website.
Vrijdag 6 december moest Messemaker het in de KNSB-bekercompettie opnemen tegen meesterklasser LSG Intellimagic. Dat beloofde dus een moeilijke wedstrijd te worden en de uitslag geeft dat ook aan: 4-0 voor het thuisspelende LSG. Dat ziet er dus uit als een “gewone” walk-over.
Maar het was in werkelijkheid allesbehalve dat! Jan had na een sterk gespeeld eindspel kort voor het einde in één zet kunnen winnen, maar deed in plaats daarvan een verliezende zet. Auke en Henk-Jan – beiden met zwart spelend – hadden groot voordeel behaald en hadden minimaal recht op een half punt gehad, zo niet meer. En Peter, met wit spelend tegen grootmeester Arthur Pijpers, kwam na een moeizame opening in een minder staand eindspel terecht maar had min of meer geforceerd kunnen afwikkelen naar een remise-eindspel. De uitslag had dus zomaar 3-1 of zo in het voordeel van Messemaker kunnen uitvallen. Maar ja, in de onvermijdelijke tijdnoodfase (het speeltempo in de bekercompetitie is korter dan in de gewone KNSB-competitie) toonden de Leidenaren zich toch slagvaardiger en zo zal deze uitslag toch de boeken in gaan als een “gewone” walk-over.
Na een teleurstellende start van het seizoen reisde RSB-team 1 afgelopen maandag af naar Krimpen a/d IJssel, regerend kampioen en koploper in de hoofdklasse. Vorig jaar speelden we nog in een bowlingcentrum, maar dit seizoen speelt Krimpen op een nieuwe locatie. Na even zoeken en wat hulp van een voorbijganger hadden we de ingang gevonden. Krimpen heeft al jaren een florerende jeugdafdeling en door de jeugd werd nu zelfs een heus Sinterklaastoernooi afgewerkt. Naast de pepernootdampen werd ook meteen duidelijk dat de speelruimte wel erg benauwd en warm was. Hetgeen in de loop van de avond steeds erger zou worden. Je zou zo’n actieve schaakvereniging toch een mooiere en vaste speellocatie gunnen. Goed om nog eens stil te staan hoe blij we mogen zijn met onze nieuwe speelruimte in Goverwelle en wat een puike prestatie ons bestuur, samen met de Stichting BDC en de gemeente Gouda, afgelopen zomer heeft verricht.
Op de hoogste borden had Krimpen hun jeugdige topspelers neergezet, aangevuld met oudgedienden op de onderste borden. De wedstrijd werd in goede banen geleid door wedstrijdleider Remko, dubbellid van Messemaker en Krimpen. En die zag dat Messemaker niet was gekomen om cadeautjes uit te delen. Al vroeg op de avond leek Messemaker op zeven borden al duidelijk in het voordeel te staan. Alleen Guido heeft heel de avond moeten strijden om zijn partij in balans te houden.
Tim was als eerste klaar. Na een veelbelovende aanval werd al snel alles dichtgeschoven en zat er niets anders op dan remise te accepteren.
Scott snoepte bij zijn tegenstander een pion af en dat was voor hem kennelijk genoeg reden om de partij op te geven.
Daarna zorgde Erik voor het volgende punt, waar mij volgens mij niets op af te dingen is geweest.
Ik (Sjoerd) kwam al begin in de partij een pion voor, maar gaf die vervolgens in het eindspel onnodig weg. Remise dus.
Peter pakte overtuigend het volle punt op bord 1 en zette de tussenstand op 4-1.
Jan en Auke stonden duidelijk beter en Guido had nog goede kansen om remise te houden, dus een monsterscore leek in de maak. Maar helaas besloot Auke deze avond toch voor Sinterklaas te spelen. In een compleet gewonnen stelling met een paar pionnen voor en actievere stukken, blunderde Auke eerst zijn loper weg en na nog wat matige zetten gaf hij het punt cadeau aan de tegenstander.
Jan werd op het einde van de avond nog wat geplaagd met schaakjes door zijn tegenstander, maar wist zijn gewonnen stelling vakkundig om te zetten in het beslissende punt voor de overwinning.
Als laatste op de avond was Guido nog bezig, die helaas zijn toreneindspel met een pion minder toch niet kon keepen.
Het eindresultaat: een mooie 5-3 overwinning op de koploper! Een monsterscore heeft erin gezeten, maar het belangrijkste is: de eerste matchpunten van het seizoen zijn binnen!
Zaterdag 30 november is een kleine delegatie van Messemaker 1847 op bezoek geweest bij DSG Pallas in Deventer. De Deventer Schaakgenootschap bestaat dit jaar 175 jaar en had 3 van de oudste schaakclubs van Nederland uitgenodigd voor een vriendschappelijke vierkamp. In gemoedelijke sfeer speelden we in teamverband een dubbelrondig toernooi. Vanuit Messemaker 1847 dezen mee, Jan Evengroen, Kees Brinkers, Scott Verschoor, Nick Schouten, Zoran Zekusic, Eelko de Groot en jeugdspeler Levi Renes. De achtste speler in ons team was een invaller van Pallas. Waarschijnlijk wordt hij een volgende keer als basisspeler opgesteld, want doordat hij een 100% score had, heeft Messemaker uiteindelijk het toernooitje gewonnen. Jan kreeg als prijs een mooie gevulde mand met Deventer lekkernijen overhandigd, die hij vervolgens cadeau deed aan onze invaller. En terecht, dan hadden we maar met acht man (of vrouw) naar Deventer moeten komen.
Na het toernooi was een een prima buffet geregeld. Met een gevulde buik en nog nagenietend van een geslaagde dag, gingen we rond 19 uur weer huiswaarts.
Op 25-11 speelt RSB tegen De IJssel uit Moordrecht. Natuurlijk geen burenruzie maar een mooie schaakwedstrijd tussen twee goede buren. Helaas voor Messemaker is het eindresultaat negatief: 1,5-2,5. Onze nestor weet als enige een winstpunt binnen te halen.
Bord 1 Eelko speelt met zwart. In mijn partij kwam mijn paard aan het begin van het middenspel onderdruk te staan en ik moest hem opgeven tegen een pion. Mijn solide verdediging bezorgde mijn tegenstander kopzorgen en lange tijd had ik zicht op een doorbraak van mijn vier verbonden pionnen op de damevleugel. Wit wist alleen steeds te voorkomen dat ik een vrijpion kreeg. Bij de stand 1,5-1,5 waren de winstkansen voor mijn wel weg en kon ik alleen nog hopen op remise. Met zijn laatste zet plaatste mijn tegenstander zijn paard voor mijn vrijpion. Hierdoor kon ik niet meer op tijd promoveren.
Bord 2 Simon speelt met wit. Helaas verscheen er een zwarte koning midden op het bord met verder de beginstelling,
Bord 3 Hans speelt met zwart. Zie hierbij de stelling na mijn 22e zet met zwart: Td3. Zoals heel vaak draait het in een partij meestal om één zet, dat was dit keer Td3. Ik had lang nagedacht over deze zet. Ieder andere zet zou m.i. leiden tot hoogstens remise (afruil van de torens) en mijn pionnen stonden zeker niet beter dan die van mijn tegenstander. Mijn tegenstander speelde veel sneller dan ik en ik besloot het erop te wagen. Dit viel goed uit, wit deed Td2 en de partij eindigde met 1 loper tegen 2 pionnen in mijn voordeel .
Bord 4 Peter speelt met wit
Even terug in de tijd. 1985. 16e matchpartij tussen de twee K’s. Kasparov wint een prachtige en beroemde partij met een octopuspaard op D3. Dat paard domineert het bord zetten lang. Terug naar 2024. Het spelniveau en de ELO’s dalen met een gigantische snelheid, maar er is wel een overeenkomst: zwart wil D3 met een achtarmig kasparovoctopuspaard bezetten, gecontroleerd door pe4 en Lf5. Gelukkig kan wit dit met een tijdelijk pionoffer voorkomen. Daarna komt wit wat beter uit de situatie maar meer als remise ziet wit niet.
Winst is na deze burenclash voor ons nog geen goede vriend.
Maar: “Aan het eind van de schaakpartij gaan zowel de koning als de pion terug in dezelfde doos”.
(door de drie teamleiders en m.m.v. de spelers, foto’s gemaakt door Zoran Zekusic)
Messemaker 1Messemaker 2Messemaker 3
Team 1
Vandaag moesten we het zonder Erik doen. Gelukkig was Scott bereid om in te vallen. Al snel zag het er goed uit voor ons. Na een tweetal remises van Albert en Rob, wonnen Henk-Jan, Jan en Peter redelijk snel na elkaar. Doordat Kees ook heel goed stond en uiteindelijk won was de teamwinst behaald. Helaas verloren konden Auke en Scott hun stelling niet meer dichthouden, maar uiteindelijk een mooie 5-3 overwinning.
Henk-Jan: Bord 1 (zwart)
Mijn tegenstander speelde Schots gambiet met 4.Lb5 in plaats van 4.Lc4. Dit zorgde ervoor dat ik al snel mocht gaan nadenken. Ik probeerde actief te blijven spelen, maar kreeg toch een vervelende aanval over mij heen. Door mijn pion op h7 te offeren probeerde ik ervoor te zorgen wat chaos te creëren. Mijn tegenstander koos gelukkig niet de beste voortgang, waardoor zijn paard ingesloten raakte op d8. Om dit paard niet te verliezen moest hij wat concessies doen die ervoor zorgden dat ik zijn stelling binnen kon dringen met mijn paard en materiaal won.
Auke: Bord 4 (wit)
Ik werd in de opening verrast door 5…Pf6 in plaats van 5…e6 en toen ik het paard had aangevallen met 6.e5 kwamen we in een soort Franse stelling, waarbij zwart zijn slechte loper al kwijt was :(. Ik stond daarna niet eens zo heel slecht, maar het was lastig om een plan te vinden en daar kwam nog bij dat ik op zet 20 al 1 uur en 20 minuten bedenktijd gebruikt had. In tijdnood had het nog alle kanten op kunnen gaan, maar toen de storm ging liggen bleek ik toch vooral twee pionnen achter te staan in een verloren eindspel. Al met al ben ik nooit helemaal mijn openingsfoutje te boven gekomen. Leerzaam!
Kees: Bord 5 (zwart)
Vanuit de opening had ik een klein voordeeltje. Door een misstap van mijn opponent in het eindspel werd het een groot voordeel. Uiteindelijk besliste mijn vrije h-pion.
Rob: Bord 7 (zwart)
Mijn partij was na 23 zetjes klaar en nooit uit evenwicht geweest. Hij speelde Lc4 in een klassieke Siciliaanse partij, rokeerde kort en begon een aanval op de koningsvleugel. Ik antwoordde met de traditionele tegenstoot in het centrum, waarna het spel vervlakte. Ik had onderweg nog een tempo verloren door mijn verkeerde toren op d8 te zetten, anders had ik er misschien nog wat van kunnen maken. Maar nu was hij nog de enige die aanspraak op winst kon maken. Ik bood remise aan wat hij aanvaardde.
Peter: Bord 3 (zwart)
Mijn koningsindische verdediging werd beantwoord met de agressieve vierpionnenaanval, die even later zelfs overging in een zespionnenaanvan (oo kde g- en h-pionnen gingen met grote stappen naar voren). Door de ontstane gaten op de koningsvleugel kon ik echter geforceerd de dames ruilen en overgaan naar een iets beter staand eindspel, vooral omdat wit met een paard op d2 en de loper nog op c1 nog onderontwikkeeld was. Dat wreekte zich en ik kreeg een winnend toren-plus-paard eindspel. Het was nog even uitkijken voor een eeuwigschaak-mechanisme maar toen dat verholpen was gaf mijn tegenstander op.
Team 2
Tim was als eerste klaar op bord 3 tegen Joop van ’t Hoenderdaal. Tim had al snel een heel gevaarlijke koningsaanval, maar moest tegelijkertijd erg oppassen voor dreigingen van zijn tegenstander. Nadat wit een pion terugsloeg met het verkeerde stuk, kon Tim het met een mooie combinatie afmaken.
Sjoerd speelde op bord 1 tegen Arjen Zuurmond (de vader van Derek), die in een Grand-Prix voor een koningsaanval koos. Toen de angel al snel uit de aanval was bleef wit volharden in zijn plan en dat koste eerst materiaal en daarna de partij.
Daarna konden Frank en Jeroen na afstemming voor remise gaan. Bij beide partijen waren er geen winstkansen meer te bespeuren. Na lang nadenken besloot uiteindelijk ook de tegenstander van Jeroen in te stemmen met een halfje.
Bij Leslie hield de tegenstander het vervolgens met een stuk minder ook voor gezien.
Niet veel later kon Frans een punt bijschrijven. Frans was met ruimtevoordeel uit de opening gekomen tegen Marcel Tillemans en na wat onnauwkeurige zetten van zijn tegenstander leverde dat materiaalwinst op, waarna Marcel opgaf.
Het was aan Bernard en Eelco om er een monsterscore van te maken, want beide stellingen zagen er goed uit. Bij Bernard was het nog oppassen geblazen, omdat beide spelers een gevaarlijke vrijpion hadden. Toen Bernard alles onder controle leek te hebben, gaf zijn tegenstander Leo Verhoeven pardoes zijn dame weg en kon opgeven.
Eelco mocht het laatste punt bijschrijven. Zijn eerdere voordeel in de partij resulteerde in een eindspel met een (vrij)pion meer voor Eelco, die niet meer tegen te houden was.
Zo werd het een overtuigende 7-1 winst en was het tweede team al klaar (om 15:30 uur) terwijl er op veel borden bij het eerste en derde team nog werd gezwoegd. De volgende ronde van het tweede team is op 14-12 tegen het ongeslagen SHTV. Hieronder nog de persoonlijke evrslagen van de spelers.
Frans: Bord 2 (wit)
Kort voor de partij besloot ik een andere dan de geplande openingszet te spelen en dat pakte goed uit. Ik kwam met ruimtevoordeel uit de opening, mede omdat zwart verzuimde mijn stuk op d5 met c6 aan te vallen. De zwarte stukken werkten niet goed samen en na materiaalverlies gaf zwart op.
Tim: Bord 3 (zwart)
In de Dutch stonewall deed ik 10 standaard openingszetten. Mijn tegenstander kende deze theorie niet en verloor veel tijd en speelde defensief. Hierdoor kon ik voor een volledige koningsaanval gaan:
Hij sloeg de pion met de Loper ipv de pion. Hierna volgde … De4+, Df3 Pxe3+, fxe3 Dc2+ met winst.
Eelco: Bord 5 (zwart)
In een scherpe Franse partij (ik had zwart) gingen we een variant in die ik vrij goed ken waarbij hij een koningsaanval probeerde op te zetten. Hier kwam niet veel van terecht. Hij kon telkens nét niet ergens offeren en alle penningen werkten goed uit voor mij. Toen ik over de damevleugel een tegenaanval kon beginnen werd er het een en ander afgeruild en ik kwam in een eindspel met een extra pion die ook nog ondersteuning had. Toen deze bijna aan de overkant was gaf mijn tegenstander op
Frank: Bord 6 (wit)
Na een Scandinavische opening had ik wat kleine dreigingen. Nadat de dames van het bord gingen had mijn tegenstander een lichte dreiging, maar die pareerde ik eenvoudig. Er restte een eindspel met weinig mogelijkheden. Een duidelijke remise.
Jeroen: Bord 7 (zwart)
Mijn tegenstander, Cander Flanders, gaf voor de partij aan dat we in het verleden al eens eerder tegen elkaar hadden gespeeld. Met verwisseling van zetten kwamen we in een Nimzo-Indian Defense: Classical, Noa Variation (1.d4 Pf6 2.c4 e6 3.Pc3 Lb4 4.Dc2 d5 5.e3 0-0 6.Pf3). Hier heb ik wel veel ervaring mee, maar kwam toch in het vervolg niet lekker te staan, al vond Ome Fritz het nog tot max. +0,7. Na wat mindere zetten van mijn tegenstander en mijzelf kreeg ik op de 24e zet een gedekte vrijpion op c4. Met Lopers van ongelijke kleur zag ik niet hoe nu verder te gaan. Vandaar het remiseaanbod van mij na de 31ste zet:
Erasmus stond al op enkele borden op verlies, waardoor Cander, met nog minder dan 10 minuten op de klok, na ca. ’n half uur toch maar besloot de remise aan te nemen.
Team 3
Voor het eerst speelden we met drie teams in de KNSB-competitie en de het derde team had nog geen luxe houten borden tot haar beschikking. Helaas ging de wedstrijd met 2-6 verloren, al was dat wel iets geflatteerd.
Jasper: Bord 7 zwart: Al vroeg kreeg Jasper te maken met een verdubbeling van de torens op de h-lijn, en al kon de zwarte Koning nog naar f6 ontsnappen, maar hier stond de Koning in het open veld: 0-1.
Yoran: Bord 8 wit: Het debuut van Yoran ging voortvarend. Actief spel leverde na de opening het binnenkomen van een loper op f7 met verwoestende kracht: 1-1.
Hans: Bord 6 wit: Een kwaliteitsoffer liet de koning van Hans onbeschermd. De zware stukken konden niet op tijd te hulp schieten: 1-2.
Zoran: Bord 5 zwart: Zoran’s aanval op de koningsvleugel werd gepareerd met een aanval op zijn damevleugel. Beide aanvallen waren niet van doorslaggevende aard: 1,5-2,5.
Simon: Bord 2 wit: Het middenspel met een pion minder zou niet tot verlies moeten leiden, echter na een foute zet ging er een stuk in de doos: 1,5-3,5.
Nick: Bord 3 zwart: Na een moeilijke openingsfase overleefd te hebben ging een lastig toreneindspel met pion minder verloren: 1,5-4,5. Hieronder het commentaar van Nick:
“Ik speelde op bord 3 met zwart de Caro-Kann tegen Joep van Meerkerk. Mijn tegenstander speelde een goede partij en wist al na een aantal zetten veel druk op mijn ongerokeerde koning uit te oefenen. Ondanks mijn pogingen om het tij te keren heb ik deze partij nooit het gevoel gehad alsof een winst erin heeft gezeten. Na 6 zetten speelde ik …b6 om het verliezen van een pion te voorkomen (achteraf had ik beter voor Pd7 kunnen kiezen).”
“Na deze keuze volgde Lf4 Pc6 en e3 Pa5, vanwege de aanhoudende druk had ik geen kans om e6 te spelen vandaar dat ik mijn tegenstander de keuze gaf om Lb5+ te spelen zodat ik mijn loper terug kon schuiven, Ld7. Maar na Da4 nam de druk van wit alleen maar toe.”
“Toch was er nog een schijntje hoop na de aanhoudende druk, er waren uiteindelijk toch enkele onderdelen afgewisseld en mijn tegenstander speelde een zet die de deur naar een gelijkspel op een klein kiertje had gezet:”
“Na deze zet volgde: 21. …Pxd6 22. exd6 Tc8 23. Dxc8+ Dxc8 24. Txc8+ Kxc8 25. Ke2 Kd7 26. Td1 Kxd6, maar helaas na e4 dacht ik dat Te8 de beste zet was, met als idee dat ik de pion terug zou winnen door de penning, maar na Txd5+ Kc6 en f3 werd het erg lastig om nog een remise af te dwingen, de partij eindigde uiteindelijk in winst voor Joep van Meerkerk.”
Ivar: Bord 1 zwart: Het debuut van Ivar als kopman liep niet zoals gewenst. Ook hij kwam onder zware druk te staan na de opening maar wist zich wonderbaarlijk hieronder uit te spelen. In het eindspel ging hij echter te ver om winst te zoeken en verloor alsnog: 1,5-5.5.
Jonathan: Bord 4 wit: Een remiseaanbod mocht hij afslaan en voor eigen kansen gaan, aangezien de wedstrijd toch al verloren was. Het eindspel van 3 pionnen en loper tegen toren en pion was kansrijk maar eindigde toch in remise, waarmee de eindstand op 2-6 werd bepaald. Het commentaar van Jonatan:
“Op bord 4 speelde ik met wit tegen een gelijkwaardige tegenstander qua rating. Dat beloofde een interessante partij te worden! Met wit speelde ik de Jobava Londen. Zwart reageerde defensief door een pionnenpiramide op te zetten (c6-d5-e6) met als gevolg dat de witveldige loper op c8 is ingesloten achter de eigen pionnenketen. Na 11 zetten was ik volledig ontwikkeld en gerokeerd terwijl de zwarte koning in het midden stond en de loper op c8. Ik besloot daarom het centrum open te breken met e4. Ondanks dat de engine deze zet goedkeurde, was ik in de partij niet gelukkig met het eindresultaat. Alle paarden gingen van het bord af en zwart kreeg wat tegenspel. Dat was natuurlijk niet de bedoeling. Het momentum kantelde. Ik verdubbelde mijn torens op de e-lijn alleen sloot pardoes m’n toren in. Uiteindelijk wist ik de schade te beperken tot een toren tegen een loper en een pion. En met de nodige activiteit. De dames gingen van het bord af en mijn toren-loper combinatie zorgde voor veel dreiging tegen de twee torens. Nog een paar pionnen van zwart gingen de doos in. De engine gaf op een gegeven moment zelfs plus 3 aan. Helaas heb ik diverse winstkansen laten schieten. In het eindspel hadden we beide op b6 en b7 eem pion en verder had ik twee verbonden vrijpionnen aan de andere kant van het bord. Mijn tegenstander bood remise aan. Het maakte niet uit, ons team had al verloren. Dan maar voor eigen eer strijden. Helaas lukte het me niet om succesvol deze twee pionnen naar voren te schuiven. Onder tijdsdruk vond ik niet de beslissende formule om de lastige toren af te schudden. Uiteindelijk verloor ik een van de verbonden pionnen en eindigde het in een remise. Het was een intensieve partij van 4,5 uur met de nodige winstkansen.”
Op 14-12 mogen we het tegen mede-staartteam de Pion uit Roosendaal opnieuw proberen om de eerste matchpunten binnen te halen en afscheid te nemen van de staartplek.
Op zaterdagmiddag 23 november barstte het spektakel dan los. Voor het eerst sinds vele jaren speelden we met drie (!) teams van Messemaker een thuiswedstrijd in de KNSB- competitie. En dat ook nog eens tegen drie teams van Erasmus, een heuse massakamp dus tussen beide verenigingen.
Onze nieuwe locatie voelt inmiddels al vertrouwd aan, maar dit was toch wel een bijzondere aanblik: zes teams in één ruimte. Vooraf was er nog een fotosessie waarbij Zoran alle teams vereeuwigd heeft!
Enkele jaren geleden speelden we met mijn andere vereniging SG Overschie een vriendschappelijke massakamp tegen Erasmus, waarbij ook de jeugdleden tegen elkaar speelden. Als goede gastheren lieten we Erasmus toen natuurlijk nipt winnen, maar deze keer géén vervroegde Sinterklaascadeautjes: voor elk punt zou keihard geknokt gaan worden!
Een leuke bijkomstigheid is dat bij Erasmus Olivier Vrolijk meespeelt, de vader van GM Liam Vrolijk die op de jeugdafdeling van Messemaker heeft gezeten en ook enkele seizoenen voor Messemaker in de KNSB-competitie heeft meegespeeld.
Erasmus is een grote, gezellige en actieve vereniging met een mooie website waaraan veel leden een bijdrage leveren door allerlei soorten artikelen te schrijven. Wim Westerveld is hier een van de uitblinkers in. Verder hebben zij nu al twee jaar op rij het Persoonlijk Kampioenschap van de RSB georganiseerd, waarvoor hulde!
Onze voorzitter Jan Evengroen hield voorafgaande aan de wedstrijd een prachtige speech waarin hij de geboorteplaats van Erasmus ter discussie stelde. Onze tegenstanders denken natuurlijk Rotterdam, maar Gouda heeft ook sterke papieren. Het is in elk geval zeker dat Erasmus zijn jeugd in Gouda heeft doorgebracht. Er is geen doopakte, dus er zal nooit met zekerheid uitsluitsel gegeven kunnen worden. In het klooster Steyn in Gouda stond zijn kinderstoel, die nu al vele generaties in het bezit is van de bewoners van de kloosterboerderij van Steyn, waaronder een oudtante van Jan zelf!
Jan loofde de volgende hoofdprijs uit voor de club die de massakamp over alle borden zou winnen: hun woonplaats wordt officieel erkend als de geboorteplaats van Erasmus! En met de 14-10 overwinning van Messemaker is dus deze dag vastgesteld dat Gouda als rechtsgeldige geboorteplaats van Erasmus wordt erkend door beide verenigingen, waarvan akte!
De verslagen van de drie teamcaptains van Messemaker over het verloop van de wedstrijden volgen binnenkort in een separaat bericht.
