Categorie: Senioren

(door Sjoerd Hubregts)

Op vrijdagavond speelde Team 1 RSB de uitwedstrijd bij RSR Ivoren Toren. Ivoren Toren speelt tegenwoordig in een buurtcentrum op de Banierstraat in Rotterdam. Bij aankomst was het een herrie in de speelruimte, door de grote enthousiaste jeugdafdeling van de club en de muziek die elders in het gebouw werd gemaakt. 

Onze wedstrijd werd in een aparte ruimte gespeeld en met de deuren dicht, hadden we weinig last van de andere activiteiten in het gebouw. In de speelruimte paste net acht tafels met stoelen en was er weinig ruimte om langs de andere borden te ijsberen. Het zitvlees werd dus getest en het was voor de spelers moeilijk om mee te krijgen wat er op de andere borden gebeurde.

Met drie invallers was Messemaker deze partij niet de favoriet. Op de borden vier t/m acht hadden de tegenstanders telkens een rating van ten minste honderd punten hoger. Maar doordat sterke stellingen konden worden uitgespeeld en zwakke stellingen konden worden gekeept of zelfs in tijdnood nog in winst konden worden omgezet, werd het een klinkende 5,5 – 2,5 overwinning voor Team 1 RSB. In de Hoofdklasse RSB heeft Messemaker na vier ronden acht matchpunten en staan we inmiddels drie punten los van achtervolgers Krimpen en Fianchetto. Onze tegenstanders de komende ronden.

Bord	RSR Ivoren Toren 1	Rating	Messemaker 1847 1	Rating	Ronde 4
1	Beijen, M. (Mark)	1969	Ypma, P. (Peter)	2307	0 – 1
2	Spaan, N. (Nathanael)	2085	Hennink, E. (Erik)	2171	½ – ½
3	Mohtaat, H. (Homayoun)	1964	Evengroen, J. (Jan)	2100	0 – 1
4	Batenburg, P. (Paul)	2050	Hubregtse, S. (Sjoerd)	1871	0 – 1
5	Tromp, P.J.H. (Paul)	1983	Walle van de, R.P.M. (Rob)	1863	0 – 1
6	Fung, M.M.W. (Michael)	2002	Michielen, F. (Frank)	1797	½ – ½
7	Ristanovic, Z. (Zoran)	1892	Eijgelaar, J. (Jeroen)	1799	½ – ½
8	Klop, J.A. (Arjen)	1917	Zekusic, Z. (Zoran)	1617	1 – 0
	Gemiddelde Rating:	1983	Gemiddelde Rating:	1941	2½-5½

(door Jeroen Eijgelaar)

Op 13 februari 2023 speelde het 2^de RSB team tegen De Pionier 2 en haalde op nieuw uit met een grote score: 6,5-1,5. Op papier waren we wel favoriet, maar op nieuw een grote score behalen is toch een mooie prestatie.

Het duurde toch vrij lang voordat de partijen beslist werden. De meeste partijen stonden lange tijd gelijkwaardig. Alleen Jamy en Auke stonden beter. Als eerste was Jeroen (bord 2, wit) klaar. Om de woorden van Albert Segers te citeren: “Schaken is een spel van fouten maken”. En aldus maakte ik deze ook. Een tactisch pionoffer bracht mij in troebel water. Volgens Ome Fritz was er nog wel een smal geitenpaadje om gelijkwaardig spel te behouden, maar ik zag dit pad niet. Na een aantal mindere zetten bleef ik zitten met twee pionnen achterstand en een open Koning in het centrum, de nederlaag was 20 zetten later daarmee onafwendbaar.

Auke (bord 4 wit) en Jamy (bord 5 zwart) kwamen vanuit de opening een pion voor en met actief stukkenspel wisten zij het volle punt binnen te halen. Auke is daarmee onze topscorer met 4 uit 4.

Even later volgden Ivar (7 zwart) en Albert-Jan (8 wit). Pas in het middenspel wisten zij ook pionwinst te boeken, welke uiteindelijk beslissend was. 4-1 voor, maar op de overige borden was het nu nog niet duidelijk.

Leslie (1, zwart): “In een scherpe opening speelde mijn tegenstander met wit al vrij vroeg een voor mij onbekende zet. ik koos voor een minder sterke voortzetting, waardoor wit ruimtevoordeel kreeg. Zwart stond echter wel solide: Ik bood remise aan omdat ik duidelijk minder tijd had. Mijn tegenstander speelde echter door omdat hij dacht een pion te kunnen winnen. Dat was echter slechts schijn, want enkele zetten later kon ik de pion terugwinnen. Er stond toen een eindspel op het bord met voor wit 2 pionnen op de koningsvleugel, 3 pionnen op de damevleugel tegenover zwart met 3 pionnen op de koningsvleugel, 2 pionnen op de damevleugel en met beide een loper van de zwarte velden. Het stond gelijk, maar mijn tegenstander maakte een fout waardoor ik met mijn koning het centrum kon beheersen en een vrijpion op de koningsvleugel creëerde. Toen wit zijn loper voor deze vrijpion moest geven, was het pleit beslecht.”

Wibo (6, wit): “Ik speelde met wit en mijn tegenstander trakteerde mij op een opening waar ik weinig kaas van heb gegeten. Ik koos voor een belegen speelwijze waardoor mijn tegenstander een pittig initiatief kreeg. Hij speelde moedig op de aanval en verraste mij met menig creatieve zet. Het werd een complexe partij met wisselende kansen die mij heel wat hoofdbrekens heeft gekost. Tijdens de beginnende tijdnood overschatte hij zijn aanvalskansen en onderschatte hij de kracht van mijn vrijpion op de d-lijn. Onze eersteteamspeler Albert Segers schreef in zijn wedstrijdverslag: “Schaken is een spel van fouten maken”. Ik zou daaraan willen toevoegen ‘En het benutten van die fouten’. Want dat bleek in onze partij niet eenvoudig.”

Zoran (3,zwart) was net als bij de KNSB-ronde weer als laatste klaar. Ook Zoran had het weer lastig, na veel heen er weer duwen in de stelling leek het te verzanden in remise. Er kwam toch een doorbaak, echter de tijdnood ging hier ook mee spelen en werd er alsnog tot remise besloten.

Een mooie, zeer ruime overwinning, waarmee we nu 2^de staan in onze poule met een sloot aan bordpunten:

Met de match tegen koploper Krimpen 2 nog in het verschiet hebben we promotie nog in eigen hand.

Zie ook het verslag op de website van De Pionier, waaruit onderstaande twee foto’s vandaan komen.

(door Jeroen Eijgelaar)

Op 11 februari speelde het tweede KNSB-team van Messemaker uit tegen Bergen op Zoom 2 en haalde uit met 1-7!. Na de 7-1 van het tweede RSB-team (2x) en het eerste KNSB team was nu de eer aan het tweede om deze score op het bord te laten aantekenen.

Een aantal spelers was verhinderd, maar gelukkig kunnen we uit 12 spelers putten om toch een volledig team op de been te brengen. Na ruim 1 uur kwamen we bij de speelzaal aan, een oud gebouwen complex, en we speelden in een  “oude gymzaal” met kleine tafels. Ook de temperatuur liet te wensen over. Dan is onze speelzaal toch een stuk aangenamer.

Bij Rob (1,  wit), Scott (7, wit) en Jeroen (2, zwart) kwam dezelfde opening op het bord: een geweigerd damegambiet waar zwart met c7-c6 vervolgde. Vervolgens weken de partijen af. Scott was als eerste zeer snel klaar. Hij kreeg het punt cadeau: in de opening dacht zijn tegenstander dat ze een stuk zou verliezen en gaf op. Scott is hiermee onze topscorer met 4 uit 4.

Rob vertelt over zijn partij: “Ik voelde me niet lekker, maar gelukkig was mijn partij al na een uur en een kwartier en 17 zetten klaar. In een Meraner had ik een leuk nieuwtje: mijn koning ging naar f1 nadat mijn tegenstander met Lb4 schaak had gegeven. In enkele zetten kon ik hem vervolgens klem zetten. Hij maakte een fout in een al slechte stelling wat zorgde voor damewinst en de partij.”

Raphaël (rnibord 6 met zwart) had met de 2e speler op rating het niet getroffen: “In een Hollandse opening draaide het om het winnen of verdedigen van een pion, nadat deze van het bord verdween, bleef de stelling gelijk totdat ik een paard weg blunderde.”

Leslie (bord 5 met wit) trok ten aanval en tegen de niet gerokeerde koning en met de halfopen f-lijn werd de partij beslist met een paardvork op dame en koning.

Hierna stokte het. De overige vier borden waren in diep gepeins en er waren allemaal min of meer gelijke stellingen. 3-1 vóór en wellicht nog 2 punten leek voldoende voor de matchoverwinning. Het duurde lang voordat de volgende partijen klaar waren. Rob en Leslie gingen al naar huis aangezien Rob zich niet lekker voelde.

De partij van Jeroen: “De opening volgde de twee laatste interne competitiepartijen die ik tegen Rob en Bart speelde. Aangezien ik daar niet lekker uit kwam was ik aan het zoeken wanneer ik zou gaan afwijken. Dat was echter niet nodig, aangezien mijn tegenstander al snel een andere variant speelde. Na wat afruil leek het lang op remise af te stevenen, totdat de volgende stelling op het bord verscheen:

Hier heb ik zeer lang over mijn volgende zet nagedacht. Het torenoffer op e3 kreeg ik eerst niet helemaal “rond”, totdat ik 29. ..Txg3+ zag met de combinatie 31. ..Pf3. Drie pionnen voor de kwaliteit was voldoende, dus besloot ik de zet uit te voeren. In het vervolg kreeg ik zelfs nog onverwacht een vierde pion waarmee de partij definitief in mijn voordeel beslist werd.

28. . Txe3 29.Pe5 Txg3+ 30.Kh2 Pxe5 31.Kxg3 Pf3, 32.Td1 Tf4 33.b5 axb5 34.axb5 Pxd4 35.Ta2 Pxb5

Op de 48e zet gaf mijn tegenstander op.”

Ivar (bord 8 met zwart) volgde vrijwel meteen hierna. Lastig uit de opening gekomen kreeg hij in het middenspel toch ruimte om op de damevleugel het initiatief over te nemen. Met een pion meer was het alsnog lastig om het dame-eindspel met 3 om 4 pionnen te winnen. Dit lukte echter nog vrij aardig.

Ook Frank (bord 4 met wit) volgde nu snel: “Ik speelde met wit en na een Caro-Kann kwam er een stelling op het bord waar ik niets had. Na een onnauwkeurige zet van mij moest ik een pion geven. De stelling die hierna ontstond, beoordeelde ik echter als niet ongunstig voor mij. De engine geeft zelfs + 1,26 voor wit.

Na 22. ..Tc6 speelde ik 23.Le4 Tb6 24.Lxb7 en won ik de pion terug. Mijn voordeel was echter direct weg. Veel beter na 22. ..Tc6, is 23.Pe4 Lc7 24.f4 en zwart verliest een paard.

Na de 34e zet van wit ontstond de volgende stelling.

De stelling is gelijk. Zwart speelde echter 34 …., Ta8 en had wits volgende zet niet gezien: 35 Tb1!  Met 35 …., Ta4 had zwart nu de schade tot een pion kunnen beperken. hij speelde echter 35 ….f5 en na 36 Pf6+ Kg7 37 Ph5+ Kg6 38 Pf4+ Kg5 39 Ph3+ Kg4 kon ik het paard ophalen. Daarna speelde het vanzelf en op zet 52 gaf zwart op.”

We moesten nu lang wachten op Zoran (bord 4 met zwart): “Vanaf zet 5 kreeg ik problemen door een slechte opening, maar langzaam kon ik  een aanval opzetten waar de tegenstander aan wist te ontkomen. Met de lange rokade, waar de koning onbeschermd stond, was een goed moment om de aanval in te zeten. Deze poging was aanleiding voor mijn tegenstander om zo veel mogelijk stukken te ruilen. Met een paard in mijn bezit en een loper voor mijn tegenstander en beide met drie pionnen op de bord gingen we naar het eindspel.  Mijn c-pion en zijn f-pion kregen kans op promotie. Na een klein foutje in het eindspel bij mijn tegenstander wist ik winst voor ons te boeken. Een partij van 65 zetten en meer dan 4 uur achter het bord. Tijdens de wedstrijd had ik drie keer het gevoel dat remise de enige optie was, maar elke keer ging ik toch door met de partij. Een mooie partij met veel variatie en kansen voor beide spelers.”

	Bergen op Zoom 2	Rating		Messemaker 1847 2	Rating	Ronde 5
	Bruys, P.A.F. (Piet)	1632		Walle van de, R.P.M. (Rob)	1863	0 – 1
	Putte van de, B. (Bas)	1778		Eijgelaar, J. (Jeroen)	1799	0 – 1
	Raaij van, J.C. (Jules)	0		Michielen, F. (Frank)	1797	0 – 1
	Demmers, P.J. (Pieter-Jan)	1587		Zekusic, Z. (Zoran)	1617	0 – 1
	Lindhout, D.J. (Danny)	1515		Tjoo, T.P. (Leslie)	1697	0 – 1
	Goris-Schouwstra, A.T.C. (Adry)	1658		Willemstein, R.P.D. (Raphaël)	1271	1 – 0
	Deleersnyder, L. (Lieselot)	1613		Verschoor, S. (Scott)	0	0 – 1
	Haverhoek, J.M. (Jan)	1540		Rothuizen, I.Y. (Ivar)	0	0 – 1
	Gemiddelde Rating:	1618		Gemiddelde Rating:	1674	1-7

(door Albert segers)

In de uitwedstrijd van ons eerste KNSB team op zaterdag 11 februari tegen de Capelse SchaakVereniging, kwam de ontnuchterende waarheid weer eens aan het licht: “Schaken is een spel van fouten maken”. Partijen die verloren hadden moeten worden werden gewonnen of geremiseerd, partijen die gewonnen stonden werden verloren of verzandden eveneens in remise. Waarbij de eindbalans uiteindelijk in ons nadeel uitviel. De meeste partijen waren wel spannende en meeslepende gevechten. Met als uitzondering de wat technischer Segers & Segers partijen. Ja, toeval bestaat niet!

Laten we de borden maar eens langslopen. Gewapend met de computeranalyse kan deze kiebitzer rustig zijn genadeloze oordelen vellen …

Peter Y (bord 1 met wit) overzag of onderschatte (?) een sterke tussenzet van Jeffrey van Vliet (2381) en kwam een pion achter. De stelling was lange tijd verloren, maar in de tijdnoodfase miste Jeffrey op zijn beurt een mooie tactische wending waardoor Peter de pion terugwon en een duidelijk betere stelling overhield. Nog lang op winst gespeeld, maar toen de teamnederlaag een feit was berustte Peter in de remise (½-½).

Sjoerd (bord 2 met zwart) viel in voor Peter S (die helaas verhinderd was wegens ziekte) en mocht het opnemen tegen Leon Koster (2250). Dat beloofde dus een zware middag te worden voor hem. Maar Sjoerd speelde fris van de lever zijn eigen spel, een scherpe Siciliaan, en bood prima partij. Zijn tegenstander speelde het sterk, ging voor maximale activiteit tegen de zwarte koning in het midden. Hoewel de stelling met een witte dame tegen de twee torens van Sjoerd nog niet zo duidelijk leek, bewees wit uiteindelijk zijn gelijk (0).

Erik (bord 3 met wit) speelt een heel ongelukkig seizoen. Met wit gaat hij er altijd voor, in de scherpe hoofdvarianten. En zo hoort het ook, zeker op zijn leeftijd J. Deze middag kwam hij, dankzij sterke voorbereiding denk ik, totaal gewonnen te staan tegen Paul Schrama (2190) die ook goed op de hoogte was gezien zijn snelle spel. Op zet 16 offert zwart een kwaliteit, wat allemaal nog bekend is! Maar daarna gaat hij niet goed verder en komt Erik enkele zetten later met sterk spel totaal gewonnen te staan. En dan gaat het opeens mis: waar 24.De2 een stellingsvoordeel van +4.00 geeft, levert het gespeelde 24.Db3 slechts een voordeel van +0.60 op. Dat scheelt een slok op een borrel! Hierna ging het langzaam maar zeker bergafwaarts voor Erik. Helaas een harde en zure (0).

Op bord 4 zagen we ook een mooi en meeslepend gevecht tussen Henk-Jan (met zwart) en Mark Trimp (2135). Beiden deden niet voor elkaar onder in het wederzijds naar de keel vliegen op de koningsvleugel. Helaas zag Henk-Jan net even te laat de verraderlijke kracht van de manoeuvre Dd1-f3-h3 over het hoofd en moest spoedig de handdoek werpen (0).

Wim (bord 5 met wit) zie ik als de slapende schaakreus. Maar owee als je deze man echt prikkelt. Hij vond het prima dat Roel Trimp (2041) zijn koning kietelde met aanvalszetjes, terwijl hij zelf rustig verder ging met zijn strategische verwurging. Maar dat dreigde – naar Wim’s eigen zeggen – op een gegeven moment mis te gaan. Roel speelde sowieso een goede partij, lekker actief met zwart. Op zet 25 geeft mijn computer de beruchte waardering 0.00. M.a.w. gelijke kansen, onduidelijk, zoek het lekker zelf uit. Daarna werd het rommelig. Roel speelt 25… De8? met het op zich goede idee van Dg6, hiervan was Wim zodanig onder de indruk dat hij zijn eigen dame terug- en omspeelde, terwijl 26.h4! een computerwaardering van +2.00 geeft. Dat bedoel ik dus, het spel is gewoon te moeilijk voor ons. In de tactische slagwisseling die volgde in de tijdnoodfase had Wim duidelijk de overhand. Hij won een stuk en aan het eind ook nog de dame (1).

Ed (bord 6 met zwart) verloor heel ongelukkig tegen Reinoud Segers (2036). Ik ken Reinoud niet persoonlijk, we zijn ook geen directe familie van elkaar voor zover we weten, maar hij vond het wel leuk om bij aanvang te melden dat zijn zoon Albert heet. Wit speelde vanaf het begin consequent op de geïsoleerde zwarte d-pion. Ed speelde dit prima tegen en had de stelling probleemloos kunnen houden (comp geeft slechts een voordeel van +0.10). Maar in tijdnood deed Ed helaas een actieve zet die tactisch afgestraft werd met pionverlies. Het eindspel was daarna moeilijk te houden, maar stug verdedigen en de beperkte tijd boden zeker nog remisekansen. Het mocht helaas niet zo zijn (0).

Op bord 7 zat het ons weer erg mee. Jan speelde met wit tegen Jan Peter Bogers (1988) en had het zwaar na de opening. Hij verloor een pion waarvoor hij eigenlijk onvoldoende compensatie had. Dat realiseerde Jan zich terdege en speelde daarom zo scherp mogelijk verder, om de zaak zoveel mogelijk te compliceren. Dat is ook echt wel zijn handelsmerk weet ik uit eigen ervaring. Zij tegenstander pakte een tweede pion en werd toen getrakteerd op een sterk torenoffer van Jan wat de partij helemaal deed kantelen. De stelling was eerst nog onduidelijk, maar één foute zet van zwart werd hem direct fataal. Hier kwamen wij dus best goed weg (1).

Albert (bord 8 met zwart) kwam wat moeizaam uit de opening tegen Jessica Derksen-Harmsen (2073), onder haar meisjesnaam bekend als oud-kampioene van Nederland. Hij moest (net als Ed) ook op zoek naar compensatie voor zijn geïsoleerde d-pion. Dat lukte uiteindelijk met enig kunst- en vliegwerk. Waarbij gezegd moet worden dat wit ook niet echt doorpakte. In het toreneindspel stond het gelijk, op één moment na waarin wit in een soort zetdwang was geraakt. Ik had toen eenvoudig een pion kunnen winnen met grote winstkansen, wit had namelijk geen tegenspel. Toen ik die kans jammerlijk miste was het potremise. (½-½)

Door deze nederlaag met 5-3 staan we nu op een gedeelde derde plek, met vijf punten achterstand op koploper VAS. Op de heenweg hadden Erik en ik het er nog over dat we niet meer naar beneden hoefden te kijken dit seizoen, maar alleen omhoog. De grote vraag is waarheen we nu moeten kijken? Naar links en naar rechts misschien? Laten we in elk geval ernaar streven om de broederstrijd met Sliedrecht in ons voordeel te beslechten. Het is ten slotte altijd goed om een sportief doel voor ogen te hebben.