Categorie: Senioren

Wedstrijdverslag CSV RSB2 – Messemaker RSB2

Met een gemiddelde plusrating van 164 punten lag een overwinning voor de hand. Met de 7-1 winst hebben we dit ook waargemaakt.

Onderstaand de partijverslagen.

Bord 1: Bernard

Mijn tegenstander speelde Siciliaans, met naar mijn oordeel e6 op het verkeerde moment. Er kwamen wat gaten op de zwarte velden. 

Hier kon ik goed gebruik van maken door veel activiteit te pakken. Een offer van een paard tegen 2 pionnen was een creatieve gedachte om dat op te lossen, maar dat mocht niet baten. Toen de dames werden geruild, de activiteit bleef en ik dat stuk nog steeds voor stond, gaf mijn tegenstander op.  

Bord 2: Rob

Ik speelde met zwart een Klassieke Siciliaan, waarbij wit Lb5 speelde. Een ongevaarlijke variant. Daarna was het manoeuvreren waarbij we volgens de computer weinig fout deden en we steeds gelijk stonden. Hij speelde wel passief en verdedigend en had veel tijd verbruikt. Hij bood remise aan nadat hij (met het bord nog vol stukken) een stuk weggaf. Daarna gaf hij meteen op.

Bord 3: Jeroen

Mijn partij: Met wit speelde ik Engels, en blijkbaar het Carls-Bremen Systeem.
Na een aantal passieve zetten en inactieve stukken van mijn tegenstander kreeg ik steeds meer de overhand, en ik had de partij volgens Ome Fritz sneller kunnen afmaken.

Tijdens het kijken bij de overige borden viel mij op dat Frank dezelfde pionnenstructuur op de Damevleugel had staan: a3,b4,c4 en d5, de stelling was echter totaal anders.

De slotstelling laat goed zien dat de zwarte stukken niet samen werken en passief staan.
Slotstelling na 25 Pd4-f5; 1-0

Bord 4: Nick

Mijn tegenstander speelde de Damegambiet, ik reageerde met de Semi-Slavische verdediging. Na 5 zetten speelde mijn tegenstander de opvallende zet a4, vermoedelijk om b5 te verhinderen en ruimte te winnen op de damevleugel. Na 7 zetten stond deze stelling op het bord:

Hier besloot ik om meteen in het centrum aan te vallen en te pakken op c4, de partij ging verder als volgt, 8. Lxc4 c5 9. O-O Pc6 10. Dd3 cxd4 11. exd4 Pb4 12. De2 b6. De partij is op dit moment nog gelijkwaardig, zwart is met ongeveer -0.28 in het voordeel. Verwaarloosbaar dus. Mijn eerste onnauwkeurigheid was 13. Pbd5 (de belangrijkste reden waarom ik Pbd5 speelde was om de geïsoleerde pion tegen te houden, maar bij nader inzien was Pfd5 waarschijnlijk iets beter):

Na deze zet staat wit iets beter, gelukkig miste mijn tegenstander de kritische zet Pe5 en werd mijn fout niet afgestraft. De partij ging verder: 14. Le3 Lb7 15. La6 Lxa6 16. Dxa6 Pb4 17. De2 Tc8. Wederom is de stelling hier min of meer gelijk, met een minimaal voordeel voor zwart. Na wat heen en weer schuiven van de onderdelen speelde mijn tegenstander op zet 23. Db5:

De beste zet voor zwart is De4, ik besloot om dames af te ruilen (wat overigens ook prima is), vanwege de dubbele pionnen op de B lijn en de geïsoleerde pion op de D lijn. Na Tfc8 domineer ik de open c lijn met mijn beide torens en was mijn vermoeden dat ik wel beter moest staan hier. Dat klopt, maar het is slechts -1 voor zwart hier, dus de partij was allesbehalve beslist. Ergens in deze fase bood mijn tegenstander remise aan, ik besloot om nog even door te spelen vanwege de zwakke pionnen van wit.
Helaas kwam ik in deze fase ook in tijdsnood en begon de vermoeidheid toe te slaan, ik merkte dat de beste zetten vinden lastiger begon te worden en dat de kans op een fout toenam. Na een aantal zetten kwam deze stelling op het bord:

Ik heb helaas te veel tegenspel van mijn tegenstander toegelaten, ik ben hier geforceerd om Th8 te spelen en volgens de computer is de stelling hier alweer min of meer gelijkwaardig. We speelden nog even door en kwamen in deze stelling terecht:

Dit was overigens het grootste voordeel wat ik heb gehad in de gehele partij, hier staat zwart ongeveer -3, ik speelde hier Kf7, de beste zet, gevolgd door Tbg3 en toen g6, wat een cruciale fout was en de voorsprong weer uit handen gaf. Hier was de beste zet Thc8 met het idee om een toren te offeren voor het paard en de loper (vervolgens valt de pion op f4 door mijn paard). Ik was op dit punt eigenlijk al compleet overtuigd dat het een remise zou worden en ook niet meer zo scherp als aan het begin van de avond. Na 2 zetten bood mijn tegenstander opnieuw remise aan en ben ik akkoord gegaan.

Bord 5: Frank

Bij mij kwam er een vierpaarden spel op het bord, waarin mijn tegenstander te passief was. Er kwam een  stelling op het bord met twee lopers voor mij, die beide op de koningsstelling waren gericht, en twee paarden voor mijn tegenstander, die nauwelijks meededen. De druk op de koningsstelling van mijn tegenstander werd snel erg groot en voor tien uur had ik het punt binnen. Dit had twee voordelen: 1)  ik rustig de partijen van mijn medespelers volgen en 2) ik hoefde niet meer op te onplezierige klapstoelen te zitten. CSV is een prima en gastvrije vereniging, maar de stoelen waar je 3,5 – 4 uur op geacht wordt op te zitten, kunnen echt niet.

Bord 6: Eelco

Ik had een Accelerated Londen tegen, en mijn tegenstander zat erg te azen op een offer op de koningsvleugel. Hij koos er uiteindelijk voor in deze stelling:

Hij had waarschijnlijk berekend dat hij na 13. … gxh6 14. Qg4+ Kh8 15. Qg6 minimaal eeuwig schaak had. Maar ik had de tussenzet 13… Nxe5. Na 14. Bc2 gxh6 was het vooral geen mat of eeuwig schaak weggeven en het extra stuk vasthouden.

Bord 7: Ivar

De avond voor mij begon met het snel claimen van een redelijke stoel. Binnen onze vereniging wordt de Pirc defence niet veel gespeeld en als ik ertegen speel lijk ik vaak te verliezen. Zal wel door de opening komen. Ik begon dan ook onhandig aan de partij. Echter, mijn tegenstander gaf mij iets te veel ruimte en liet mij een aanval opzetten met achtereenvolgens f4, f5 en xg6 leidend tot de volgende stelling:

Deze lopers zijn natuurlijk heerlijk en de open lijn perfect. Ondanks een enkel foutje van mij, wat gelukkig niet afgestraft werd, kon ik deze aanval mooi voorzetten tot een redelijk makkelijke winst.

Bord 8: Wibo

Het was niet mijn avond. Ik zag eenvoudig stukverlies over het hoofd en ik zag ook niet dat ik dat eenvoudig had kunnen pareren. Gelukkig is het lang geleden dat ik zomaar een stuk verloor. Waren het de slechte stoelen, de Coronavaccinatie of gewoon een slechte dag?
Uiteindelijk wist ik 2 pionnen als compensatie te krijgen, maar mijn tegenstandster had het beste van het spel (+1,3). Gelukkig was ze al heel blij met remise, dat was dus een flinke meevaller voor mij.

(door Auke Wilming)

Het eerste RSB-team speelde haar tweede competitiewedstrijd op 3 november tegen Fianchetto. In de seizoenouverture tegen Charlois hadden wij een benauwde overwinning geboekt, en als zelfbenoemde kampioenskandidaten hoopten wij ook vandaag twee matchpunten te scoren. We waren in ieder geval op volle sterkte! Hieronder volgt een samenvatting van de partijen op bordvolgorde.

Sjoerd was op bord 8 als eerste klaar. Zijn tegenstander speelde een moderne verdediging en beantwoordde Sjoerds 17.h4 met 17…h5. Nu was de zwartveldige loper de enige verdediger van de zwarte velden rond de koning. Toen zwart met 21… Le7 de witte toren op d6 aanviel was de keuze om die te offeren dan ook snel gemaakt. De compensatie was overweldigend, met een sterk centrum en een hulpeloze zwarte koning. Vijf zetten later moest zwart zijn dame geven om mat te voorkomen en konden de stukken weer de doos in. Een vlekkeloze partij van Sjoerd!

Op bord 6 en 7 was er sprake van een unicum: een dubbele Guido-Kees ontmoeting. Op bord 7 werd onze Kees in een Trompovsky al snel verrast doordat hun Guido zijn g-pion offerde. Beide koningen rokeerde niet maar stonden op de f lijn, en omdat wit meer initiatief had was dat vooral voor Kees gevaarlijk. Uiteindelijk brak wit door, en na 29.Df6+ was dameverlies onvermijdelijk, dus won Guido van Kees.

Fianchetto’s Kees kon de eer niet reden voor de Kezen; ook op bord 6 won Guido. Onze Guido offerde zijn paard prachtig op d5 om vervolgens door te breken met 17.e6. 18…fxe6 was de enige manier om evenwicht te houden, maar zwart kon het niet doorrekenen en na 18…Txh2 stond Guido straal gewonnen. Na 31.Db6 was het mat in één, dus gaf Kees van Toor op.

Albert speelde op bord 5 een rustige Slavische verdediging met zwart en pakte op het juiste moment de c4-pion. Volgens de computer was de stelling nu al -1.3, en ook ik zag het rooskleurig in. Toch wist wit op de damevleugel kansen te creëren en enige tijd later was de stelling dus weer in evenwicht. Nadat wit een dameruil afsloeg kon Albert de 1 e rij domineren en had het einde verhaal moeten zijn. Helaas sloeg de vermoeidheid toe bij Albert en ruilde hij in gewonnen stelling af naar een gelijk toreneindspel. Hierin werden geen fouten meer gemaakt. Al met al een teleurstellende remise voor Albert, dus.

Scott wist op bord 4 met wit in een Damesgambiet een goed middenspel te bereiken. Zwart had nog twee zetten nodig om zijn stukken te ontwikkelen,en voor dat zover was had Scott door moeten pakken met 17.d5. Deze kans miste Scott helaas en dus kon zwart zijn loper en toren ontwikkelen. Nu was de partij volledig in evenwicht en doofde hij snel uit naar een toreneindspel waarin geen winstkansen meer waren. ½-½.

Op bord 3 mocht Jan zijn ongelukkige reeks proberen om te buigen tegen de 2300-rated Martin Roobol. Jan speelde zijn geliefde Frans en won een pion in ruil voor een passieve stelling. Tot aan de tijdnoodsfase kon het beide kanten op, maar uiteindelijk werd Jan toch
verslagen.

Ik (Auke) koos met wit voor een Maróczy Bind en mijn tegenstander combineerde daar tegen e5 met Lg7. Toen ik dit voor het eerst tegen me kreeg kon ik mijn ogen niet geloven, maar deze opzet is helemaal niet zo gek: een paard op d4 wordt ondersteund door de e5-pion en de loper. De vorige keer verloor ik vrij rap en ik was dus een gewaarschuwd man. Zwart koos voor een min of meer gedwongen variatie waarin hij mijn beide lopers won. In het daaropvolgende middenspel stond ik eigenlijk super comfortabel, want een paard op b6 blokkeerde het tegenspel op de dameszijde en mijn andere paard had ook de potentie om op het d5-gat te landen. Zwart had in deze stelling toch een serieus probleem met zijn zwartveldige loper, die nu immers ook geen paard op e4 meer kon ondersteunen. Al deze interessante dynamieken ten spijt werd de partij op hele andere gronden beslist: ik wist zwarts dame in te sluiten en te winnen voor een toren. Ik verkocht vervolgens de huid voordat de beer geschoten was, vergat dat het pas hooi is als het op zolder ligt, en blunderde prompt een stuk terug. Het resulterende eindspel was een remise.

Op bord 1 ruilde Peter Ypma al snel af naar een voordelig loper- en toreneindspel. Hij wist een pion te winnen en dan is het altijd de vraag of dat genoeg is. Peter wist het toreneindspel van 4 tegen 3 te winnen en legde ons later op de avond uit hoe: bij het afruilen van de laatste pionnen op de dameszijde eindigde zijn toren op de vierde rij en hierdoor kon wit na 30…h5 geen 31.h4 spelen. Peter kon zijn h-pion zodoende op h4 plaatsen en dat zorgt voor een theoretisch gewonnen stelling:

Wit kan hier op drie manieren op reageren: niets doen, h4 slaan, of g4 doorschuiven; gxh4 faalt omdat het resulterende structuur met de geïsoleerde f- en h-pionnen te zwak is en g4 doorschuiven creëert te veel gaten. Nietsdoen leek mij het best, maar ook dat zou niet moeten werken omdat wit een ruimtegebrek heeft als hij niet h4 kan spelen (klopt dit ongeveer, Peter!?).
Deze subtiele eindspeltechniek zorgde voor een belangrijk punt, want alles bij elkaar opgeteld eindigde de avond in een 4.5-3.5 overwinning! Albert zorgde voor het laatste halve puntje, en ondanks zijn teleurstelling over de weggegooid winst trok hij dus wel degelijk de winst over de streep! Met twee overwinningen van het krapste soort zijn wij het seizoen dus goed begonnen, maar het laat ook zien hoe klein de verschillen in de Meesterklasse zijn! 28 November spelen we weer, dan uit tegen Overschie.