Maandag 24 maart speelden we uit tegen Erasmus 3. Op papier een makkie: onze gemiddelde Elo-rating was 100 punten hoger (160 punten oude rating). Maar we kwamen bedrogen uit. We verloren en flink ook met 5½-2½. Enkele teamgenoten zaten na hun partij vertwijfeld met hun handen in het haar. Normaliter stroomt mijn mailbox vol met mooie partijverslagen, maar het bleef nu opvallend stil. Alleen Zoran wist aan de algehele malaise te ontsnappen, hij won als enige zijn partij. Chapeau voor de spelers van Erasmus 3.
Het zat ons niet mee tegen De Zwarte Pion 1. Zoals hieronder is te lezen lagen er in de partijen vaak winstkansen die verspeeld werden. Uiteindelijk werd op 5 borden verloren, vaak van gelijkwaardige tegenstanders. Alleen Joeri won. Uitslag: 2-6. Om half twaalf vingen onze tegenstanders goedgemutst hun lange thuisreis aan.
Bord 1: Eelco Na een tricky opening waarin ik veel te veel tijd gebruikte, kwamen we in deze stelling:
Wit heeft de open lijn, maar de computer geeft een klein voordeel aan zwart door het spel op de damevleugel. Ik vond de juiste voortzetting met Rb8 en Ba8, en een paar zetten later waren we hier:
Hier ging mijn tegenstander goed te fout in. Hij wilde het paard afruilen op e4, maar geeft mij hier de kans om 25…c3! te spelen, met een totaal gewonnen stelling als gevolg. Ik had helaas nog maar rond de 5 minuten op de klok, en ik dacht dat er na 26. Bc2 niet zoveel aan de hand was. Na 26… b3!! was het vrijwel klaar geweest.
Na de volgende zetten 25… bxa3 26. bxa3 Rb2+ (26… c3! was alsnog winnend geweest! ) 27. Kf3 Nxe4 28. Kxe4 c3 29. Rc4 Rb3 30. Rxa6 Rd8 31. a4 Ra3 32. Ra7 zat ik wel behoorlijk in de problemen:
Ik speelde inmiddels op de increment. Wit dreigt nu beide torens op de 7e rij neer te zetten, of mat te zetten als ik mijn toren van de achterste rij haal, of mijn pion te winnen als ik de toren van de d-lijn haal. Met nog 7 seconden op de klok ging ik voor activiteit met 32… c2 33. Rxc2 Rdd3 34. Re2 Rdc3 35. Ra8+ Kg7 36. a5 Rc4+ 37. Kf3 Rca4 stelling:
Nu is het in theorie weer remise, alhoewel wit het spel heeft door de extra pion. Onder grote tijdsdruk beging ik op zet 52 de kritieke fout, en was het eindspel helaas alsnog verloren.
Bord 2: Jeroen In een Hollandse opening kreeg ik met wit ruimte voordeel en initiatief. De waardering liep gaande de partij op tot ca. +1,5. Er waren meerdere goede voorzettingen in het middenspel, maar ik koos een verkeerde voortzetting. Dit resulteerde in een penning waar ik niet meer onderuit kon komen en een stuk en de partij verloor.
Bord 5: Wibo Na wat schermutselingen in de opening was de partij na 16 zetten weer in evenwicht. Voor mijn gevoel stond ik echter niet lekker. Wit begon een aanval op mijn koningsstelling en mijn stukken had ik nog niet echt goed ontwikkeld. Twee paarden en een dame tegen alleen mijn loper was niet prettig en vereiste nauwkeurig spelen. Ook mijn tegenstander merkte dat een doorslaggevende aanval lastig is en overzag een mooie combinatie. Maar de grote druk en complexe stelling bleef met als gevolg 3 opeenvolgende zwakke zetten van mij.
De stelling na 22. Td6-h6?? Ik speelde 22…, d6?? maar had d5 moeten spelen met stukwinst. Er volgde 23.Dg5, Le5? (beter was gewoon dxc5); 24. Pd6, Lf4?? (goed was De7) 25. Th8!. Met een mooi magneetoffer wist mijn tegenstander mijn dame te winnen.
Bord 6: Joeri Lange tijd ging het gelijk op en waren er kansen voor zowel mijn tegenstander als voor mij. Hij wist niet echt door te breken en ik vatte het plan op om op de h-lijn een aanval op te zetten met mijn dame en toren. Dat nam mijn tegenstander een zet te laat pas serieus, waardoor hij in de knel kwam te zitten en een pion verloor. De zetten die volgden kon ik de druk opbouwen, waarna mijn tegenstander uiteindelijk opgaf in deze stelling.
Dit vond ik op het moment zelf een beetje voorbarig, maar mijn tegenstander zag er geen heil meer in. Eenmaal thuis bleek de computer dit met hem eens te zijn, want alhoewel ik slechts één pion voor sta, evalueert de computer deze stelling als een ruime +5 voor wit.
Bord 7: Zoran Tegen Mark Langedijk kwam het Italiaans op het bord. Het werd een mooie, spannende en lange partij waar beide spelers wisselden van aanval. Met het offeren van een pion dacht ik een voordeel te krijgen, maar ik vergiste me en moest nog een pion weggeven. Met een achterstand ging ik aanvallen op de damevleugel en dat leverde me een paard op. Na het afruilen van de dames bleef ik met twee paarden en loper en 2 pionnen tegen twee lopers en 4 pionnen. Er stonden nog 4 minuten op de klok en ik kreeg remise aangeboden.
Bord 8 : Bert Voor mij was het weer een déjà vu partij. Ik kwam met wit spelend weer slecht uit de opening en gaf op kinderlijk eenvoudige wijze een stuk weg. Ik kon nog wel enig tegenspel ontwikkelen omdat mijn tegenstander een zwakke zet deed, maar daarmee won ik het stuk niet terug. De stukken van zwart werkten voortreffelijk samen zodat ik bij de 39e zet hem de hand kon schudden.
Tegen Maassluis 1, het enige team zonder puntverlies, moesten we winnen of gelijk spelen om nog mee te kunnen doen om het kampioenschap. Maassluis 1, voormalig 1e klasser, trad op volle sterkte aan. Het werd een lange, taaie strijd. Om 22:45 uur werd er op 4 borden nog volop gestreden. En pas om 23:20 uur moesten wij ons gewonnen geven. 5-3 verloren. Zoran wist als enige het volle pond binnen te halen. Onderstaand de partijverslagen met weer een paar mooie partijfragmenten.
Jeroen op bord 1
Ik speelde met wit de volgende opening: English Opening: King’s English Variation, Botvinnik System. Dit speel ik regelmatig en gedurende de opening-middenspel speelde het vrij makkelijk. Toch kwam ik in het eindspel minder te staan. Een pionoffer voor aanval leverde niets op.
Na 28. Te7-f7 bood ik remise aan (zie diagram):
Gezien de tijdnood nam mijn tegenstander dit aan, in de analyse heeft wit het echter nog wel moeilijk.
Na 28. .. – TxTf7, 29.PxTf7-Kg7, 30.Pg5 is het alleen maar keepen voor wit. (Ome fritz -2,1). 28. Txh7+ was een betere optie. Na Kg8 speel je dan Th6 en is bv. eeuwig schaak na Kg7 en Th7.
Halverwege de partij kwam ik nog wel een paar keer goed weg bleek in de analyse na de partij. Mijn tegenstander had veel meer gezien dan ik en ik mag niet klagen met de remise.
Eelco op bord 2
Voor mij weer eens een afruilvariant in het Frans. Martin (m’n tegenstander) was verbaasd over mijn vierde zet, dus dat begon alvast goed. Ik miste ergens rond zet 10 een mogelijkheid om het loperpaar te pakken en het voordeel te pakken. Terwijl ik wat onhandig met de stukken aan het schuiven was, deed mijn tegenstander een paar goede zetten op rij:
Diagram: Stelling na 19. Rfe1
Mijn beide paarden kunnen moeilijk weg. Ik voorzag problemen als wit Qb5 kon spelen, dus besloot ik die kant van het bord op slot te (proberen te) zetten met 19. .. c6 .
Martin dacht hier gelijk door te kunnen breken met de b-pion, maar dit kan niet meer nadat zwart ook a6 speelt. Wit heeft nog steeds de teugels in handen, maar mat is voorlopig afgewend.
Diagram: Stelling na 25. .. Nd6
Veel plannen voor wit hier! Re2, Qg2, g3, het ziet er allemaal aantrekkelijk uit. De computer geeft echter de moeilijker te vinden Ne1 en Nd7 als beste opties voor wit (+1.5).
Na 26. g3 Qf5 27. Qg7 N8f7:
zijn de problemen gelukkig voorbij. Wit kan binnen komen met de toren, maar zijn eigen koning is ook open.
36. .. h3+! 35. Kxh3 Qf1+ 36. Kg4 Qxa6 met een gewonnen stelling als resultaat. Al met al is remise een goede uitslag, in het middenspel stond wit beter.
Frank op bord 3
In mijn partij (met wit) gebeurde er in het begin niet zo veel, met wat kleine dreigingen van beide zijden, maar het evenwicht werd lange tijd nauwelijks verbroken. Op zet 31 won ik een pion, maar de computer geeft nog maar een klein voordeel. Een paar zetten later ontstond de volgende stelling na 34 Dd7, …
Hier heeft wit wel een duidelijk voordeel. Zwart speelde 34 …,Lg6. Na 35 De6,.. zou wit zeer goed staan, bijvoorbeeld: 35 …, Dg3; 36 Lf2, Df4; 37 Td3, Tb8 38 Lg3, … enz. Niet allemaal gemakkelijk te vinden, ook niet voor zwart en de beperkte bedenktijd helpt dan ook niet.
Mijn tijd nam snel af en ik speelde na 34 …, Lg6 te snel 35 Dg4, …. De volgende zet, 35 …,Lg5 had ik volledig gemist.
Wit verliest altijd veel materiaal. Ik probeerde nog 36 Ld4, Lxd2; 37 De6, Tf8; 38 Pd7, Df5; 39 Dxe7+, Tf7; 40 Pf6+, Dxf6; 41 Lxf6, Txe7; 42 Lxf7 en wit blijft een stuk achter en verliest de partij. Winst was noodzakelijk voor een gelijk spel van het team.
Wibo op bord 5
Ik kwam goed uit de opening. Op de 11e zet had ik mijn tegenstander een geïsoleerde dubbelpion op de c-lijn bezorgd. Een mooi aanvalspunt. De gehele partij had ik hierdoor het initiatief, maar mijn tegenstander was vindingrijk in het vinden van steeds weer de goede verdediging en allerlei dreigingen.
Uit de partij-analyse bleek dat ik op de twee kritieke momenten té snel mijn voordeel dacht binnen te halen, maar vervolgens verrast werd door mijn tegenstander die hetzelfde materiaal terug pakte, terwijl ik dat door een tussenzet had kunnen voorkomen.
Afgezien van deze twee momenten is de partij binnen de remisegrenzen gebleven, we waren aan elkaar gewaagd!
Mijn les uit deze partij: kijk voordat je de buit binnenhaalt, eerst extra goed of je het voordeel niet direct weer verliest.
Joeri op bord 6
Wit begon met aanvallend spel en zette me onder druk, maar uiteindelijk werden er allerlei stukken geslagen en stonden we beiden zonder enig initiatief tegenover elkaar. Een remise was de logische uitkomst die mijn tegenstander enigszins stimuleerde door een repetitie van zetten voor te stellen, waar ik op in ben gegaan.
Zoran op bord 7
Ik, met wit, ging zoals gebruikelijk vol ten aanval, deze keer met een Kwal en pionoffer tegen de nog onbeschermde Koning op e8.Het leek optisch nog wel te kunnen voor zwart, maar een foutje is zo gemaakt in deze lastige stelling voor zwart, wat ook gebeurde.Ik kon afruilen naar een eindspel van Dame + Loper tegen 2 Torens en won daarna vrij gemakkelijk de partij.
Significant detail: Er was nog wel een onregelmatige zet van zwart, waar de Zwarte Koning 1 zet lang schaak bleef staan, maar dat had feitelijk geen invloed op het resultaat van de partij.
Bert op bord 8
Ik kreeg met zwart een onregelmatige damepion op het bord, dat uiteindelijk nog het meest ging lijken op dame-indisch. Tot in het middenspel ging alles gelijk op. Wit begon met een centrumaanval, maar vergat dat ik een vastgezette toren tegen een loper kon winnen. Een volle kwaliteit voorsprong dus; zou voldoende moeten zijn voor de winst. Wel kreeg wit een sterk paard op e5 en daar ik alleen de zware stukken nog had, was het moeilijk dit paard te verdrijven. Door te voorzichtig spel verloor ik steeds meer het voordeel van de materiële voorsprong. Uiteindelijk kon mijn tegenstander een koningsaanval beginnen en in de opkomende tijdnood besloot ik de kwaliteit terug te geven. Met alleen 5 pionnen en twee zware stukken op het bord zag het er remiseachtig uit. Wit ging nog even door met de mataanval die ik eenvoudig kon pareren. Totdat ….. ik met een damezet het bedreigde matveld losliet. Een blunder van de bovenste plank. Mijn tegenstander gaf ruiterlijk toe dat het resultaat niet beantwoordde aan de kwaliteit van de partij.
Onze overwinning van 6-2 ziet er overtuigend uit, maar lange tijd was dit zeker niet het geval. Met onze overwinning staan we in de bovenste helft en we hebben reeds twee van de sterkste ploegen als tegenstander gehad. Volgende wedstrijd spelen we uit tegen Maassluis 1, de ongeslagen koploper.
Onderstaand de partijverslagen met de kritieke momenten.
Rob:
Mijn tegenstander opende met de London waar ik een snelle c5 en Db6 speelde zodat de dames van het bord gingen, ik een dubbelpion op de b-lijn kreeg en een open a-lijn. Het is de bedoeling dat wit een probleem krijgt over de a-lijn en dat gebeurde ook zo’n 40 zetten later toen mijn koning via die kant zijn stelling kon binnendringen. Ondertussen had ik in het middenspel verzuimd de standaard opmars b5-b4 te spelen zodat die kant vooralsnog gesloten bleef. Mijn tegenstander speelde snel en daardoor ook oppervlakkig: ik kon een stuk winnen en gaf even later een kwaliteit terug, zodat ik met een oppermachtig loperpaar en toren tegen twee torens in een nog redelijk gesloten stelling de winst moest zien binnen te halen. Toen hij niet secuur verdedigde kon ik met mijn koning zijn stelling binnen wandelen en de pion op b2 ophalen, waarmee de partij beslist was.
Jeroen:
Sinds lange tijd speelde ik weer eens King’s Indian Defense, Deferred Fianchetto Variation: 1.d4 Nf6 2.c4 g6 3.Nc3 Bg7 4.e4 d6 5.g3. Een variant die ik jaren geleden met enige regelmaat speelde. Zwart schoot in de opening een “bok” , waar ik op zet 9 reeds twee lichte stukken voor een toren en pion kon afruilen (volgens Ome Fritz +2,5). Hierna speelden we beide niet de meest optimale voortzetting. Zwart miste geforceerde dameruil en ik miste mat of damewinst:
Stand na 18de zet van zwart d6-d5:
Na 19. Pf6+ is het meteen uit: ofwel damewinst na 19. ..- Kh8 of mat na 19 .. – exf6, 20. Dxf6 gevolgd door 21. Dg7#. Ik speelde echter 20.Pg5 en ik verloor nog een pion, waardering -1. Later nam ik het remiseaanbod na de 29ste zet van zwart (Dd8-d7) aan.
Eelco en Ivar stonden op dat moment op winst en de overige borden ongeveer gelijkwaardig. Een plan wat ik nog overwoog was h5 of g4, met voordeel voor wit (ca. +1,6) al zag ik niet direct hoe daarna verder te gaan.
Eelco:
Ik kreeg een exchange French op het bord. Yech! In een poging daar nog iets van te maken besloot ik lang te rokeren, en een pionnenstorm te beginnen. Na wat passievere zetten maakte mijn tegenstander op zet 17 zijn kritieke fout. Stelling na 17. g3:
Hij dacht dat dit te overleven was, maar na 17… Pxh3+ 18. Kh2 Lg4 19. Dg2 h4 20. f3 hxg3+ 21. Dxg3
Hier kan je de dame winnen. Met een korte maar leuke variant won ik de dame voor een stuk en mijn tegenstander gaf op.
Frank:
Ik speelde met wit en na een Caro-Kann had ik lange tijd een licht voordeel. Ik kwam een pion voor en kon nog een kwaliteit winnen. Dit ging wel ten koste van mijn sterke loper en na lang twijfelen besloot ik toch maar de kwaliteit te nemen. Mijn loper voorkwam dat het zwarte paard in het spel kwam en nadat deze loper weg was, kreeg het paard veel meer spel dan ik had voorzien. Overigens zou mijn engine ook voor de kwaliteit gaan. Na nog wat onnauwkeurige zetten van mij ontstond de volgende stelling:
In deze stelling na 31 …Pe4 speelde ik 32 De2. Ik was hier terecht bang voor 32 ….d3+, waarna ik 33 De3 van plan was met het idee dat het na 33 ….dxc2; 34 Dxc5 Pxc5 het nog wel mee zou vallen. Beter is echter 32 …, d3+ 34 De3 d2!! waarna wit minimaal een stuk achter komt. Wit moet in de diagramstelling al 32 Txe4 spelen, waarna de stelling ongeveer in evenwicht is. 32 Dh4 helpt ook niet, dan volgt nl. 32 ….d3+ 33 Kh1 g5 !!, de dame moet dan f2 blijven verdedigen om stikmat te voorkomen en na 34 fxg5 fxg5 moet wit de dame geven voor het paard en de loper, maar dat loopt vast niet goed af. Ook 32 Df1 en 32 Df3 zijn onvoldoende. Gelukkig begon bij beide spelers de bedenktijd hard af te nemen. Er werd geen 32 De2 d3+ gespeeld, maar 32 De2 f5 33 Dc4, waarna zwart het onnauwkeurig speelde en ik vrij snel won.
Ivar:
Mijn tegenstander begon met 1.d3, waardoor ik gelijk in de verwarring schoot. Tactisch gezien geeft Stockfish mij dan ook een lange tijd een punt achterstand. Ik wist wel iets meer ruimte te pakken, maar al het spel zat aan mijn damekant terwijl we tegenovergesteld gerokeerd waren. Ik probeerde in de volgende stelling een outpost voor mijn paard te maken om vervolgens te kijken of ik de koningskant open kon werken.
Na een aantal zetten om beide lopers actief te maken maakte hij de curieuze keuze om b4 te spelen en lopers af te ruilen op d4, waarna mijn c-pion kon gaan lopen. Hierna was het snel afgelopen door een torenruil en daaropvolgend het vastzetten van zijn dame:
Dit is afgemaakt met: 28.Dc1 Dc3 29.Kg2 f6 30.Pxe6 Df3+ 31. Kg1 Qd1.
Wibo:
Tijdens de partij kwam mijn tegenstander mij al bekend voor. Thuis bleek dat wij elkaar ook al eens in februari 2011 hadden getroffen. Gelukkig was deze partij een stuk beter dan destijds. 😊 In een gelijkopgaande strijd had volgens Fritz soms de een, dan weer de ander een licht voordeel. Kansen hebben we niet gemist, wel enkele zwakkere zetten waar dan de ander geen voordeel uit wist te halen. Mijn tegenstander gebruikte veel bedenktijd en dat werd hem noodlottig op de 34e zet. Hij speelde f7-f5 maar had over het hoofd gezien dat ik deze ook en passant kon slaan. Vervolgens stortte zijn stelling ineen en 4 zetten later ging hij door zijn klok heen.
Zoran:
Met de witte stukken op bord 7 ging mijn tegenstander in de aanval met damegambiet als opening. Deze opening past helemaal niet bij mij als ik met zwarte stukken partij begin. Afruilen van pionnen op d-lijn gebeurde binnen paar zetten en toen begon de opening van grote stukken en bij zet 9 waren alle grote stuken al in het spel.
10. h3….. Bij deze zet had ik veel tijd gebruikt om te beslissen of offeren met 10…Lxh3 goed was. Na 10….Lxh3 11.gxh3 nam ik de verkeerde beslissing: er moest 11…Dxh3 gebeuren in plaats van het gespeelde 11….Pe4. Na afruil van de lopers kreeg ik de volgende stelling waarin de coupter zegt dat wit +3,2 staat.
Bij deze stelling zag ik dat mijn pionnen nog niet ontwikkeld zijn, dat de rokade nog niet is gedaan en dat er te weinig stuken in het spel zijn om een goede en gezonde aanval door te zetten. Ik deed nog 7 zeten en toen was voor mij er nog maar één optie overgebleven en dat is de handdoek in de ring gooien.
Bert:
In een Franse opening speelde ik de doorschuifvariant, iets wat ik normaal nooit doe. Het werd een partij van rustige opstelling, waarbij volgens Fritz het evenwicht nooit werd verbroken. Volgens de machine had ik op de zestiende zet een veelbelovende koningsaanval kunnen opzetten, maar ik besloot via een offer van paard tegen twee pionnen op de damevleugel een doorbraak te forceren. Na twee zetten kwam ik er achter dat dit bepaald geen succes was. Ik kon via een zetherhaling alsnog de veilige remisehaven bereiken en op de 19e zet werd de vrede getekend.
Tegen RSR Ivoren Toren 2 hebben we na een lang gevecht 4 ‐ 4 uit de strijd gesleept. Gelukkig, want vorig seizoen verloren we 3x met 3,5‐4,5.
Op half elf stonden we nog met 3,5‐0,5 voor, maar tegen half twaalf was het inmiddels 3,5‐3,5. In een nerveus einde wist Frank gelukkig het laatste halfje binnen te slepen.
Hieronder alle verslagen.
Bord 6: Eelco
Na een rustige opening en middenspel dacht mijn tegenstander met zijn dame achter mijn koning een goede aanval te hebben. Dit viel tegen, mijn koning had een mooie schuilplaats op h5.
Vervolgens kon ik met mijn koningin ook aanvallen. Vlak voor het einde was dit de stelling na Df2 (ik had zwart):
De witte koningin zit helemaal vast! Als ze wegloopt, speelt zwart ..Kg6#!
Hierna viel zijn stelling uit elkaar. Ik miste 1 zet eerder (dus in plaats van Df1-f2) het mooie ..Bh3! met directe winst (goed gezien Wibo!), maar wit kan ook na Qf2 niks meer.
Bord 1: Rob
Ik kan alleen maar met veel ongenoegen naar mijn partij kijken. In een damegambiet speelde ik met de geïsoleerde d-pion , een stellingstype waar ik me thuis in voel. Ik kwam geweldig te staan, had de 7e lijn met mijn toren en hoefde alleen maar de yorens te verdubbelen om dan mijn voordeel te incasseren. In plaats van deze vanzelfsprekende zet, speelde ik mijn loper waardoor mijn toren ingesloten raakte en ik de kwaliteit moest geven. Ik kwam in een kansloos rindspel terecht, dacht nog even een vesting te maken, maar kreeg dit niet voor elkaar. Een zuur verlies voor het team.
Bord 8: Bert
Met zwart speelde ik de franse opening. De partij ging gelijk op, maar mijn tegenstander begon met een koningsaanval. Ik kon deze opvangen, ten koste van veel bedenktijd. Mijn tegenstander beging een fout door twee lichte stukken tegen een toren te ruilen. Hierna kon mijn witveldige loper (vrijwel altijd een passieve loper in deze opening) een heldenrol spelen bij de vorming van een egelstelling. Volgens de engine kwam ik daarna veel beter te staan. Ik kon nu met mijn toren actief naar de damevleugel, maar helaas kon ik mijn partij niet meer afmaken omdat mijn vlag viel. Bij het naspelen bleek mijn tegenstander bang te zijn voor pionverlies, waardoor herhaling van zetten de remise zou veroorzaken. Ik had deze pion echter nooit willen slaan omdat dit tot torenruil zou leiden waarna mijn tegenstander dan met zijn toren actief op de damevleugel zou gaan opereren.
Bord 2: Jeroen Eijgelaar
2 jaar geleden speelde ik als invaller in het 1ste ook tegen Zoran Ristanovic. Het werd toen een knots gekke partij met 2 kwaliteitsoffers en eindigde in remise.
Nu kreeg ik pardoes een kwaliteit in mijn schoot geworpen en in onderstaande stelling besloot ik tot een dame-offer welke de partij beëindigde.
Bord 5: Ivar
Ik had een op het oog mooie partij die uiteindelijk de tegenstander dwong om een paar cruciale zetten te vinden, waarvan hij er een heeft gemist in tijdnood. Ik maakte een slordigheid in het duwen van mijn pionnen aan de dames kant, waardoor ik terughoudend moest gaan spelen. Echter kreeg ik door een fanatieke aanval van mijn tegenstander de kans om druk terug te geven met een juist getimede f4 en f5.
Bord 4: Frank
Ik speelde een knotsgekke partij waarbij beide spelers opgelegde winstkansen volledig vergooiden. De grootste winstkansen zaten in de tijdnoodfase en we hadden/ namen niet goed tijd om het door te rekenen, maar dat is niet altijd een excuus.
We hadden tegengesteld gerokeerd, dus alle kansen voor boeiende aanvallen en die kwamen er ook. Ik kwam slecht uit de opening en mijn tegenstander zette een aanval op mijn koningsvleugel op en ook ik ging op jacht op de vleugel waar zijn koning stond. Het werd een rollercoaster met veel plussen en minnen volgens de engine.
Stand na 39. Dc2.
Bord 3: Joeri
Op bord drie was de hele partij redelijk scherp, waarbij ik uiteindelijk verliezend kwam te staan. De stelling die we achteraf met een aantal Messemakers nog even hebben geanalyseerd staat hier op het bord met wit aan zet.
Ik had nog drie minuten op de klok en koos ervoor om een kwaliteit weg te geven en te kijken of er nog een remise in zat. In de analyse vroegen we ons af of ik hier mijn dame had kunnen offeren voor een paard, een toren en een vrijpion. De computer is niet onder de indruk van dat idee, maar achteraf gezien zou dit wellicht nog tot praktische kansen hebben kunnen leiden. In de partij hebben we nog 12 zetten doorgespeeld voor de vorm, waarna ik opgaf in een uitzichtloze situatie.
Bord 7: Wibo
Al op de 5e zet gaf ik zomaar mijn e-pion weg. Ik verwisselde 2 zetten in een scherpe variant waaruit ik opmaakte dat ik te maken had met een sterke tegenstander.
Vervolgens pende ik met De2 zijn paard en dreigde met paardwinst. Vanzelfsprekend ontpende hij met De7. Daarna forceerde ik hem met mijn paard tot zettenherhaling.
Remise dus na 10 zetten. Bij de nabespreking zagen we niet direct goede alternatieven voor zwart, thuis Fritz natuurlijk wel.
