Categorie: Extern

(door Jeroen Eijgelaar)

Tegen VAS 5 werd een “billenknijpende” 3,5-4,5 overwinning behaald. Op papier is VAS 5 een ongeveer gelijkwaardig team als Philidor Leiden 4, waarmee vooraf weer een overwinning ingeschat werd. Het liep echter anders.

Het begon al niet goed: We reden nog voor Amsterdam de file in en na het zoeken van een parkeerplek à 32 Euro – ja, beste lezers, parkeren in Amsterdam is niet goedkoop – kwamen we net een paar minuten te laat bij de zaal aan. Hier aangekomen ging de deur niet open. Er stonden al meerdere mensen te wachten en dit zwengelde verder aan, gezien er meerdere spelers, ook van andere teams nog aansloten in de rij achter ons. Uiteindelijk konden we naar binnen.

We speelden in de aula van het Cygnus Gymnasium waar maar liefst 9 (!) teams van VAS en hun tegenstanders achter de borden plaats namen. Wij werden nog naar een andere plaats verhuisd, aangezien de tegenstanders van VAS 1 niet aan de “hogere”  tafels wilden spelen. Aan ons werd echter niets gevraagd. Achteraf kan ik mij daar wel iets bij voorstellen. Deze hoge tafels, met stoelen zonder rugleuning, zijn niet ideaal om 6 uur lang een wedstrijd schaak te spelen.

Na al deze vertragingen konden we toch beginnen. Het verliep in eerste instantie moeizaam, na ruim 2 uur spelen waren bijna alle borden nog in evenwicht. Een 4-4 hing zomaar in de lucht.

Simon was het eerste klaar. Na wat afruilen bleef zijn partij in evenwicht.

Hierna leek het in ons voordeel om te slaan: Ivar, was door actief spel een stuk voorgekomen. Raphaël stond –tijdelijk – ook twee pionnen voor. Op de overige borden was het nog min of meer gelijkwaardig.

Sjoerd liet daarna het volle punt aantekenen, door passief verdedigen van zijn tegenstander kon Sjoerd een aanval plaatsen met mat als gevolg.

Frans had wel wat activiteit vanuit de opening, en toen ook de a-pion gratis opgehaald kon worden maakte Frans het vakkundig af. Zou het dan toch weer een grote overwinning worden?

Het liep toch echter anders. Ivar misrekende zich in het tegenhouden van het promotie-veld en moest een volle toren inleveren. Zelf ging ik bewust in een penning staan, met als doel een stuk, of pion te winnen. Maar dat was een misrekening aangezien ik eerst nog mat achter de paaltjes moest oplossen en ik raakte twee pionnen achter. We konden beiden daarna het niet meer bolwerken zodat de tussenstand 2,5-2,5 werd.

Het werd nu billenknijpen of we wel met de team winst naar huis konden gaan, of überhaupt een gelijkspel uit het vuur konden halen.

De stelling bij Raphael was complex en de twee pionnen voordeel moesten weer worden ingeleverd, waarmee de remise een feit werd. Tussenstand 3-3 en  een gelijkspel hing opnieuw in de lucht.

Scott leek aan het kortste eind te trekken na een afruil waar de dame weliswaar werd buitgemaakt, echter ten koste van drie stukken. Optisch zou dit niet voldoende moeten zijn, maar door een aantal matdreigingen in de stelling te vlechten zag zijn tegenstander niets anders dan remise, wat uiteraard door Scott werd aangenomen.

Leslie raapte in het middenspel pardoes een vol stuk op, en we telden de winst al enige tijd. Leslie maakte het zich zelf nog erg lastig en was als allerlaatste van alle spelers van alle 18 teams nog bezig. Het punt kwam niet in gevaar, maar het duurde ongeveer 100 zetjes. Na meer dan een uur extra zwoegen en bijna de volledige bedenktijd gingen we toch opgelucht met de teamwinst huiswaarts.

(door Jeroen Eijgelaar)

Na het gelijkspel in de vorige ronde tegen Philidor Leiden 3 volgde nu een ruime overwinning van maar liefst 6,5-1,5 tegen het op papier ongeveer gelijkwaardige Philidor Leiden 4. We konden niet beschikken over onze reguliere speelzaal vanwege het NK Stratego. We moesten uitwijken naar CSG De Goudse Waarden, waar er ruimte was om met twee teams thuis te spelen. Philidor kwam met twee spelers iets vertraagd opdagen, maar om 12.20 uur waren de gasten toch compleet. Zodat Frank en Simon ook aan hun partij konden beginnen.

Frank – de gelegenheidskopman op bord 1 – : “Mijn tegenstander kwam bijna 20 minuten te laat. Dat zou met 30 sec. per zet erbij geen groot probleem moeten zijn. Hij speelde echter snel, maar de eerste 10 zetten gebeurde er niet veel bijzonders op het bord. Er ging al wat materiaal van het bord. Zijn volgende drie zetten waren niet goed en na 13 zetten had ik hem mat gezet. Voor kwart voor één was ik klaar.”

Vervolgens ging mijn telefoon -als wedstrijdleider- af, aangezien ik deze vergeten was uit te zetten, na het opzoeken van de KNSB relatienummers van onze tegenstanders. Zo valt er altijd weer wat te leren voor een volgende keer.

Na ruim 2 uur spelen zag het er niet naar uit dat we een grote overwinning zouden boeken. Ivar en Hans waren een pion achter gekomen in de opening. Simon en Jonathan moesten het initiatief aan hun tegenstanders laten. Op de overige borden was het nog gelijkwaardig.

Daarna sloeg het in ons voordeel om. Leslie en zijn tegenstander waren nog maar net uit de opening, 13 zetjes en hiervoor hadden zijn beide veel tijd gebruikt. Plots was het uit toen Leslie een stuk won via een penning op de Dame. 2-0

Jonathan en Hans volgen daarna met beiden een remise. Hans bleef zich stug verdedigen nadat hij in de opening pion c2 liet instaan. Zijn tegenstander zag er op een gegeven moment geen brood meer in en bood remise aan. Zie hieronder de einstand van deze partij. Of dit het debuut van Hans was in de KNSB-competitie wist Hans niet meer.

Jonathan moest secuur spelen om het binnenvallen van de toren op c6 te neutraliseren. In het eindspel van Lopers van ongelijke kleur zat verder geen muziek in.

Met deze stand van 3-1 kwam de winst wel een stuk dichterbij. Zeker toen Ivar ook won. Met een pion minder nam hij wel het initiatief over met het binnenvallen met de toren op de zevende rij. De pion werd terug veroverd en het leek een remiseachtig eindspel te worden. Ivar ging er echter nog eens goed voor zitten. Zwart verdedigde niet optimaal, waarna Ivar meteen zijn kans schoon zag en won. 4-1.

Sjoerd kreeg steeds meer grip op de stelling. Eerst één en daarna twee pionnen gingen in het doosje. Het afwikkelen naar een Dame eindspel met pluspionnen werd vervolgens strak naar winst gevoerd. 5-1.

Rob speelde de meest ingewikkelde partij. Ook Rob gebruikte hiervoor veel tijd. Na het twee speeluur “slechts” 13 zetjes gespeeld (net als bij Leslie). De stelling was hier er ook naar. Uiteindelijk ging Robs dame voor twee torens eraf, wat de taak niet eenvoudiger maakte. Via de druk tegen f2 en de witte Koning werd het volle punt binnen gehaald. 6-1.

Simon bepaalde de eindstand op 6,5-1,5. In het middenspel moest hij wel het een en ander keepen. De damevleugel was nagenoeg onbeschermd door Simon achtergelaten. Na de grote uitruil werd in het eindspel – met een pionnendoorbraak- nog de winst gemist, maar de remise kwam niet meer in gevaar. 6,5-1,5.

Een ruime overwinning en geen enkele nederlaag. Wie weet waar dit nog toe kan leiden?

Het 1e KNSB-team van Messemaker heeft afgelopen maandag nipt verloren van Promotie uit Zoetermeer: 3,5 – 4,5. Zie de uitslagen op de KNSB-website (klasse 2B). Zie hieronder het verslag van de hand van Albert Segers.

1 e KNSB team Messemaker loopt averij op
(door Albert Segers)

Afgelopen zaterdag 4 november was het guur weer buiten en was het voor Messemaker K1 achter de schaakborden evenmin een aangenaam verpozen. Ook al hadden we in de Goudse Waarden een prima vervangend onderkomen, we konden geen echte vuist maken tegen Promotie K1 uit Zoetermeer. Slechts één winstpartij, verder veel remises en twee nederlagen. Zodoende een nederlaag, waarop ook niets af te dingen valt gezien het vertoonde spel. We waren natuurlijk verzwakt doordat drie van onze kanonnen (Peter Y, Jan en Ben) verhinderd waren. Voor ons team van negen waren er dus twee invallers nodig. Net als de vorige keer vielen Kees en Scott in, prima vervangers natuurlijk, wat echter weer ten koste gaat van ons 2e KNSB team. Al hadden die daar deze middag (op dezelfde locatie spelend) duidelijk geen last van en boekten zij een zeer ruime overwinning op Philidor Leiden 4). Hieronder put ik voor een groot deel uit eigen commentaar van onze spelers.

De enige overwinning was duidelijk geen “Evergreen” maar wel een echte Evengroen partij (mits Jan in de voornaam). In een spectaculaire partij op bord 2 deden Henk-Jan en zijn tegenstander niet voor elkaar onder in het elkaar meermaals toestoppen van het hele punt. Uiteindelijk ging Henk-Jan er met de buit vandoor, maar gezien het spelverloop was hier echt sprake van een “gestolen punt”. In onderstaande diagram speelde zijn tegenstander (met 300 ELO-punten minder) de spectaculaire zet 15… Lh3!?

Henk-Jan antwoordde met de logische zet 16.Le4 (comp vindt de onlogische zet 16.Pe4 veel sterker) waarna zwart groot voordeel heeft, maar dit in één zet transformeert in een verloren stelling met 16… Te8?? (De7 of Dd7 zijn wel heel goed). Met 17.Lxg6 had Henk-Jan nu een stuk kunnen winnen (waardering +1.20), maar laat met 17.Lf3? het ijzersterke 17… Lxg2! toe waarna zwart totaal gewonnen komt te staan (-5.00). Want 18.Lxg2 verliest na 18… Te2! Henk-Jan speelde verder met 18.Dg3 Lxf1 19.Kxf1 maar het bleef een kansloos verhaal totdat … het grote voordeel iets vervlakte en totdat … een lelijke fout het voordeel grotendeels weggaf en … een laatste zwarte misser Henk-Jan een gewonnen eindspel gaf …

Peter speelde op bord 1 met zwart een van zijn bekende verdedigingen, die door zijn tegenstander “klassiek” beantwoord werd (paarden op f3 en c3 en korte rokade). Nadat de witspeler de spanning in het centrum had opgeheven en op dameruil aankoerste, was de stelling sterk vereenvoudigd en werd de partij snel remise (hoewel wit nog wel een kansje op voordeel gemist heeft).
Erik speelde met zwart op bord 3 een weinig spectaculaire maar solide partij. Zijn tegenstander stond een tikkeltje beter maar het was te weinig om uit te bouwen naar een groter voordeel. Een correcte remise.
Bernard mist helaas al enige tijd zijn goede vorm en had een moeilijke middag. Hij speelde wat te passief tegen de zwarte isolani op d5, waar zijn tegenstander wel veel activiteit ontplooide. Met sterke zwarte paarden op e4 en c4 was de stelling op een gegeven moment niet houdbaar meer.
Kees speelde met zwart op bord 7 een regelmatige partij waarin naar eigen zeggen het evenwicht niet echt verbroken werd.
Scott pakte het met wit op bord 8 voortvarend aan tegen het Grünfeld-Indisch van zijn tegenstander. Hier kon je merken dat de ervaren zwartspeler zich prima thuis voelde in zijn lijfopening. Langzaam maar zeker kreeg zwart de overhand, won een pion en een blunder van Scott betekende meteen een abrupt einde van de partij.
Hiermee waren we op achterstand gekomen en dit bleek niet meer te repareren. Zelf zat ik (Albert) aan bord 5 met zwart opeens aan te kijken tegen een tegenstander met 2200 ELO-punten. Zoals bekend bereid ik me altijd gedegen voor op alle mogelijke tegenstanders, maar hem had ik (ook gezien zijn relatief jonge leeftijd) absoluut niet verwacht aan dit bord. Even overvalt je dan een gevoel van “Daar gaan we dan …” maar al snel denk je ook “ik heb niets te verliezen en dus alles te winnen”! De opening ging redelijk maar ik speelde een onnauwkeurigheid waarna ik het idee had erg slecht te staan (wat volgens de computer nog wel meeviel). Vervolgens kreeg ik goed tegenspel in het centrum met de breekzet e7-e5 en liet de ontwikkelingsachterstand van wit zich gevoelen. Toen mijn tegenstander te scherp voortzette, kwam ik met een sterke counter zelfs gewonnen te staan.

Hier had ik meteen 25… Td8+ moeten spelen, waarna de witte koning niet naar e2 kan (wegens Lc4+) en dan met torenschaakjes helemaal naar de a-lijn gedwongen wordt, wat Fritzie waardeert op winnend voordeel voor zwart (-1.80). Ik speelde echter iets te voorzichtig 25… Tc5 omdat wit dan toch geen Tc1 kan spelen (wegens Td8+). Maar na 26.Pa3! Td8+ (too little too late) kon nu wel 27.Ke2 en na 27… Ld5 28.Tb1 Lxc6 29.Txa7 Tcd5 30.Tb2 werd remise overeengekomen o.v.v. wit.

Als laatste was Ed (wit aan bord 4) nog heel lang bezig om een matchpunt te redden voor
Messemaker, wat uiteindelijk net niet lukte. Hierbij zijn commentaar: “Ik kwam slecht uit de opening, mijn tegenstander kreeg groot voordeel. Hij won een pion, maar in plaats van deze op te spelen liet hij mij twee pionnen winnen. Met een pluspion kreeg ik groot voordeel, waarna het de vraag was of ik de eindstand gelijk kon trekken. Mijn tegenstander verdedigde zich taai waardoor het uiteindelijk remise werd. Waarna mij werd verteld dat ik twee zetten voor het einde toch de winst had gemist na een onnauwkeurigheid van mijn tegenstander”.

Het was al lange tijd remiseachtig, maar nu ging zwart toch eindelijk de fout in met 66… Kc7? Dit verliest na 67.Tf3! maar Ed speelde 67.Kf8 wat na 67… Tf2 tot remise leidde. In de diagramstelling houdt zwart met 66… Kc6 (of Kc5) wél remise. Ja, toreneindspelen zijn vaak heel moeilijk en het komt op finesses aan! Probeer zelf maar te vinden waarom 66… Kc6 wel nog remise maakt, ook als wit dan 67.Tf3 speelt.

Dus uiteindelijk een nederlaag tegen een op papier iets mindere tegenstander, terwijl we de punten toch broodnodig hebben dit seizoen, i.v.m. de versterkte degradatieregeling (vier van de negen ploegen kunnen degraderen). Dus de volgende wedstrijd alle hens aan dek!

door Auke

Samen met het eerste team vertrokken we zaterdag naar Leiden voor de seizoensopening. Voor Jonathan en mijzelf was het zelfs ons KNSB-debuut! Het was gezellig druk met maar liefst 4 wedstrijden tegelijkertijd. Toen de horloges waren afgedaan (je kan niet voorzichtig genoeg zijn…) konden we beginnen. Frank en Simon zullen een onbestemd gevoel hebben gehad, want tegenover hen zaten twee talentjes, en dat is zelden goed nieuws.

Frans had al snel door dat hij op het eerste bord tegen een invaller speelde, en hij won al in de opening een stuk. Op bord vier maakte Jeroen al vroeg een fout waar hij de rest van de partij spijt van zal hebben gehad. Ook Sjoerd dreigde al in de opening een pion te verliezen, en zijn tegenstander wist de stelling open te breken met Sjoerds koning nog in het midden. De rest van de partijen ging min of meer gelijk op.

Al snel bleek dat de jeugdspelers inderdaad meer dan aardig konden spelen.

In Franks woorden:

‘Ik speelde tegen de jeugdspeler Maxim Teianu. Het leek mij een goed idee om nu het Budapester gambiet te spelen, maar het pakte helemaal verkeerd uit.  Mijn tegenstander speelde snel, zoals veel jeugdspelers, en hij deed hierbij ook de goede zetten. Ik speelde zelf niet goed, een paar keer deed ik een geplande zet niet, omdat ik ineens onterecht dacht dat het niet kon. Ik koos dan voor een mindere zet. Langzamerhand of toch snel ging het bergafwaarts, en na 26 zetten gaf ik op.

Goed beschouwd heb ik de gehele partij geen kans gehad. Complimenten aan mijn tegenstander.’

Simon ging het aanzienlijk beter af tegen de andere jeugdspeler, en met een pion meer en ook nog een superieure loper ging hij vol vertrouwen het eindspel in. 

Intussen maakte Rob al snel gelijk! Na kwaliteitswinst van Rob in het vroege middenspel vond zijn tegenstander het wel mooi geweest.

Simon blunderde daarna jammerlijk zijn toren en liet daarmee de winst glippen. Ook Sjoerd moest op bord 2 opgeven. Met wat kunst- en vliegwerk zag ik dat Sjoerd het nog lang volhield, maar uiteindelijk wist tegenstander Jasper Valstar af te wikkelen naar een gewonnen eindspel.

Het was nu 3-1 voor Philidor, en dat bleef het ook een tijdje. Jeroen vocht dapper door in zijn al van begin af aan verloren partij, maar als hij die inderdaad zou verliezen, zou een gelijkspel het hoogst haalbare zijn.

Ongeveer tegelijkertijd eindigden Jonathan en ik op bord 8 en 5.

Ik citeer Jonathan:

‘Ik speelde een Caro-Kann tegen e4. Na een voor mij wat vreemde zettenvolgorde ontstond toch een herkenbare positie. De witte pion op d4 was een constant doel en de open c-lijn was voor mijn toren. De ontwikkeling van de loper naar d2 in plaats van naar e3 bleek fataal. Ik kon een verdediger van d4 aanvallen en na een combinatie van 5 zetten waar veel stukken van het bord gingen viel de cruciale pion op d4. Daarna viel snel de pion op e5 en gaf mijn tegenstander op. Een mooi resultaat bij mijn debuut voor Messemaker 2.’

3-2! Ikzelf speelde e4 en kreeg de Caro-Kann juist tegen mij. Ik ruilde op D5 en na een wat tamme opening stond mijn tegenstander op het punt e5 te spelen, waarna zwart min of meer gelijkheid zou behalen. Ik schrok daar best wel van, maar na een half uur denken wist ik La3, de beste zet, te vinden. Een e5 en zeven slagen later stond ik een pion voor. Mijn tegenstander wilde die iets te graag terugwinnen, en na txf6 had hij geen verdedigers meer over, 1-0.

3-3 Dus!

Jeroen hield het ook hierna nog even vol, maar uiteindelijk was er geen houden aan, en werd het 4-3. Ongeveer tegelijkertijd gaf ook Frans’ tegenstander op, wat wel te begrijpen was met een toren minder.

Na 8 beslissende partijen eindigde de wedstrijd dus toch vredig. Na nog héél lang wachten op team 1 gingen we nog met zijn achten uit eten in Leiden (op een enkeling na Chinees). Al met al een mooie zaterdagmiddag!

(door Albert Segers)

Op 3 oktober 1574 werd Leiden ontzet, na een langdurige en slopende bezetting door de Spanjaarden. Dit feit wordt nog steeds jaarlijks herdacht met haring en wittebrood, wat toentertijd de uitgemergelde bewoners weer enigszins op de been hielp.

Bijna 450 jaar later, op 7 oktober 2023, bestormden twee Goudse troepen het bolwerk Philidor Leiden. Na zware strijd moesten de Gouwenaren afdruipen met een flink aantal bloedneuzen (Messemaker-1 5½-2½ verlies) en een blauw oog (Messemaker-2 4-4 gelijkspel). Gelukkig bracht een geslaagde maaltijd bij de plaatselijke Chinees nog enige troost en verlichting voor beide Goudse teams.

Dit verslag richt zich verder op de slachtpartij die plaatsvond tussen Philidor Leiden 1 en Messemaker 1.

Aanvankelijk zag het er allemaal nog goed uit. Op het tweede bord kwam Peter S na ongeveer 2,5 uur spelen remise overeen, in een partij die door zijn tegenstander met wit rustig was opgezet en het evenwicht werd ook nooit verbroken. Op dat moment zag het ernaar uit dat Jan en Albert vrijwel zeker zouden gaan winnen. En op de overige borden waren er ook genoeg lichtpunten om vertrouwen te hebben in de eindzege.

Jan en Albert hadden allebei een toreneindspel met pluspion bereikt, wat ze daarna ook vlot over de streep trokken. Jan bracht met zwart spelend een verrassend stuk(schijn)offer wat hem een gunstige stelling opleverde. En Albert had met wit een leuke koningsaanval waarbij de enige winstweg een koningsmars naar h5 inhield.

Kees (met wit) en Scott (met zwart) konden het helaas niet bolwerken. Beiden speelden een prima gelijk opgaande partij, maar één fout c.q. ongelukkige zet resulteerde in pionverlies wat daarna niet meer te repareren bleek. Hiermee was de tussenstand 2½ – 2½.

De resterende drie borden verliepen echter nogal dramatisch voor Messemaker. Ed speelde met wit op bord 1 en had in de opening duidelijk voordeel bereikt. Maar langzaam maar zeker raakte hij het spoor bijster en verloor een aantal pionnen, waarvoor hij ondanks flink aandringen onvoldoende compensatie kreeg.

En bijzonder zuur was het resultaat in Ben’s partij. Die speelde echt een hele sterke pot met zwart: goede opening en een geslaagde koningsaanval, wat hem uiteindelijk een zeer gunstig eindspel opleverde met toren plus gevaarlijke vrijpionnen tegen twee stukken. Maar hierin miste hij door vermoeidheid een paar winnende afwikkelingen. En als klapstuk verloor hij zijn toren door een ordinaire paardvork.

Erik speelde een super spannende en super ingewikkelde partij. Hij stond op een gegeven moment enorm dominant met aanvalsstukken tegen de zwarte koning in het midden, en gevaarlijk opstomende vrijpionnen. Daar had hij op een gegeven moment wel een hele toren voor geofferd! Naar eigen zeggen hebben beiden één of zelfs meerdere winsten gemist. Uiteindelijk wist de zwartspeler alle klippen te omzeilen, werden stukken geruild en was er uiteindelijk ook geen eeuwig schaak meer.

Dus uiteindelijk een ruim uitgevallen nederlaag, waar echt meer in gezeten heeft!

Alle detailuitslagen zijn te vinden op de KNSB-website (scroll naar klasse 2B).