Categorie: Archief Team RSB 2

(door Jeroen Eijgelaar)

Op 13 februari 2023 speelde het 2^de RSB team tegen De Pionier 2 en haalde op nieuw uit met een grote score: 6,5-1,5. Op papier waren we wel favoriet, maar op nieuw een grote score behalen is toch een mooie prestatie.

Het duurde toch vrij lang voordat de partijen beslist werden. De meeste partijen stonden lange tijd gelijkwaardig. Alleen Jamy en Auke stonden beter. Als eerste was Jeroen (bord 2, wit) klaar. Om de woorden van Albert Segers te citeren: “Schaken is een spel van fouten maken”. En aldus maakte ik deze ook. Een tactisch pionoffer bracht mij in troebel water. Volgens Ome Fritz was er nog wel een smal geitenpaadje om gelijkwaardig spel te behouden, maar ik zag dit pad niet. Na een aantal mindere zetten bleef ik zitten met twee pionnen achterstand en een open Koning in het centrum, de nederlaag was 20 zetten later daarmee onafwendbaar.

Auke (bord 4 wit) en Jamy (bord 5 zwart) kwamen vanuit de opening een pion voor en met actief stukkenspel wisten zij het volle punt binnen te halen. Auke is daarmee onze topscorer met 4 uit 4.

Even later volgden Ivar (7 zwart) en Albert-Jan (8 wit). Pas in het middenspel wisten zij ook pionwinst te boeken, welke uiteindelijk beslissend was. 4-1 voor, maar op de overige borden was het nu nog niet duidelijk.

Leslie (1, zwart): “In een scherpe opening speelde mijn tegenstander met wit al vrij vroeg een voor mij onbekende zet. ik koos voor een minder sterke voortzetting, waardoor wit ruimtevoordeel kreeg. Zwart stond echter wel solide: Ik bood remise aan omdat ik duidelijk minder tijd had. Mijn tegenstander speelde echter door omdat hij dacht een pion te kunnen winnen. Dat was echter slechts schijn, want enkele zetten later kon ik de pion terugwinnen. Er stond toen een eindspel op het bord met voor wit 2 pionnen op de koningsvleugel, 3 pionnen op de damevleugel tegenover zwart met 3 pionnen op de koningsvleugel, 2 pionnen op de damevleugel en met beide een loper van de zwarte velden. Het stond gelijk, maar mijn tegenstander maakte een fout waardoor ik met mijn koning het centrum kon beheersen en een vrijpion op de koningsvleugel creëerde. Toen wit zijn loper voor deze vrijpion moest geven, was het pleit beslecht.”

Wibo (6, wit): “Ik speelde met wit en mijn tegenstander trakteerde mij op een opening waar ik weinig kaas van heb gegeten. Ik koos voor een belegen speelwijze waardoor mijn tegenstander een pittig initiatief kreeg. Hij speelde moedig op de aanval en verraste mij met menig creatieve zet. Het werd een complexe partij met wisselende kansen die mij heel wat hoofdbrekens heeft gekost. Tijdens de beginnende tijdnood overschatte hij zijn aanvalskansen en onderschatte hij de kracht van mijn vrijpion op de d-lijn. Onze eersteteamspeler Albert Segers schreef in zijn wedstrijdverslag: “Schaken is een spel van fouten maken”. Ik zou daaraan willen toevoegen ‘En het benutten van die fouten’. Want dat bleek in onze partij niet eenvoudig.”

Zoran (3,zwart) was net als bij de KNSB-ronde weer als laatste klaar. Ook Zoran had het weer lastig, na veel heen er weer duwen in de stelling leek het te verzanden in remise. Er kwam toch een doorbaak, echter de tijdnood ging hier ook mee spelen en werd er alsnog tot remise besloten.

Een mooie, zeer ruime overwinning, waarmee we nu 2^de staan in onze poule met een sloot aan bordpunten:

Met de match tegen koploper Krimpen 2 nog in het verschiet hebben we promotie nog in eigen hand.

Zie ook het verslag op de website van De Pionier, waaruit onderstaande twee foto’s vandaan komen.

Op een koude donderdagavond verzamelden de schakers van Messemaker zich om naar Numansdorp te gaan voor een wedstrijd tegen Hoeksche Waard 2. Blije gezichten en lachende spelers. De sfeer is goed binnen het team.  We waren op tijd aangekomen bij de speelzaal voor de start van de partijen. We mochten beginnen.

Er stond nog meer dan een uur op de klok en onze jongste speler Auke Wilming boekte al het eerste punt. Met slecht 15 zetten werd de tegenstander van Auke in matpositie gedreven en opgeven was enige optie: 1-0.

Na deze winst leek het alsof alle spelers de wind in de rug kregen en na nog een half uur stond er al 4-0 op het scorebord. Ook Wibo Bourguignon had maar slechts 19 zeten nodig om winst te boeken. Samen met Jeroen Festen,  Jamy Farid, en Auke moesten zij nu erg lang wachten op de rest van team. De enige optie, die voor hun overbleef, was niet anders dan hangen aan de bar met een biertje in de hand.

“We gaan met 8-0 winnen” werd er al zachtjes aan de bar gefluisterd. En dat klopte, we waren op weg naar een fantastische winst.

Zoran Zekusic had moeite met de opening maar na afruil van stukken werden er drie pionnen extra van het bord geplukt en ook met een betere positie. Zoran: “Mijn tegenstander had geen andere optie dan opgeven.” (5-0)

Er waren nog drie borden in het spel. Theo Huijzer had een lange aanval, met goede voorbereiding en een goed  aanvalsplan. We hoefden niet lang wachten op de winst van Theo en hij bracht  de score op 6-0. Chris Kraaijveld had de langste partij van ons allemaal. Zijn tegenstander wist niet wat opgeven is. Zelfs toen Chris een toren, paard en vijf pionnen tegen slechts een kale koning voor stond, was het voor tegenstander nog niet afgelopen. Mat geven was nog de enige optie die overbleef en dat heeft Chris netjes gedaan. (7-0)

De laatste partij op bord 4 trok veel kijkers. Stil commentaar en bittere gezichten van Hoeksche Waard. Albert-Jan Wagensveld had een goede aanval, waar hij de koning van zijn tegenstander naar de hoek dirigeerde, met mat als bedoeling. Echter een klein foutje werd een grote fout en dat kwam Albert-Jan duur te staan. (7-1)

Tenslotte wil ik een opmerking plaatsen en dat is voor Albert-Jan: “Officieel heb je partij verloren maar in mijn ogen ben je een winnaar. Met je aanval en goede bereiding voor deze partij heb je meer gedaan dat je zelf kan beseffen. We hebben gewonnen met 7-1 maar onofficieel is het 8-0.”

Bedankt allemaal voor deze geweldige avond en op naar volgende winst

Was  getekend,

Zoran Zekusic

Op 7 november heeft het 2^de team tegen Spijkenisse 2 uitgehaald met maar liefst 7-1. Van snelle partijen (Auke) tot stukwinst (Albert-Jan, Bert en Jeroen) tot kwaliteitswinst (Lesie en Jamy) tot koningsaanval en mat (Wibo en Hans). Op papier was Messemaker weliswaar favoriet, maar je moet het dan nog maar wel waarmaken. Veel lovende woorden dus.

Waar moet dit verhaal mee beginnen of eindigen? Lange tijd zat er zelfs nog een 8-0 in de lucht, zeker na de tussenstand van 6-0, met Hans aan het jagen op de koning en ook Leslie, die zojuist een kwaliteit won, was dit nog een reële mogelijkheid. maar dat zou wel te veel van het goede zijn geweest.

De wedstrijd is wellicht het beste te beschrijven met onderstaand diagram, uit de partij van Wibo (zwart): Wibo heeft zojuist Lg5+ gespeeld en wit geeft op; het is mat (in één)! De dame op a4, de toren op e8 en de loper op g5 staan allemaal erg ver van de witte Koning op d2 af, maar het is wel uit. Wit dreigde nog wel Dxf7 (gedekt door de loper van a2) maar het is allemaal net te laat.

Afgelopen maandag speelde het tweede  RSB-team van Messemaker voor Sinterklaas. Tegen Hendrik Ido Ambacht 1 werd met 3-5 verloren.

De start was nog gelijk opgaand met degelijke remises van Chris Kraaijeveld (op de valreep opgeroepen) en Bert Vlot. Auke Wilming strafte vervolgens een te optimistisch offer op f7 (twee lichte stukken voor een toren + pion) eenvoudig maar zeer secuur af.

Jeroen Festen was de eerste die voor Sinterklaas speelde. Met twee verbonden vrijpionnen (met zwart) op de 3^e/4^e rij leek hij op rozen te zitten. Maar na een onbedoeld stukverlies keerde de partij volledig om en ging deze verloren.

De zeer fortuinlijke Jeroen Eijgelaar mocht met remise zeker niet klagen en de stand was nu nog gelijk: 2,5 – 2,5.

Zoran Zekusic bezweek onder de druk van de open d-lijn met drie zware stukken, waarna mat niet meer te voorkomen was.

Jamy Farid moest een kwal geven, maar vocht zich terug in de partij. Even leek er een winst in te zitten, maar dat was “wishful thinking”. Dankzij een pionnenmeerderheid kon hij remise afdwingen.

Lesie Tjoo was als laatste klaar. Hij was de tweede die voor Sinterklaas speelde. In een redelijk dicht geschoven stelling speelden beide een paar rondjes rond de kerk. In tijdnood ging er plotseling pardoes een stuk van Leslie in de doos. De partij werd vervolgens nog erg moeizaam maar gedegen afgemaakt.

Er had achteraf meer ingezeten, maar het mocht niet baten.

Jeroen Eijgelaar