Het kostte de nodige moeite om een datum geprikt te krijgen, maar 2 november togen we met Jeroen als invaller voor Erik naar Shah Mata. Al vrij snel kreeg Jeroen remise aangeboden in voor hem licht inferieure stand dat dus maar werd geaccepteerd. Leen won en Frank speelde remise, waardoor een remise bij mij genoeg was om door te bekeren. Helaas kwam ik een mislukte opening niet te boven. Om een aanval te overleven probeerde ik nog af te wikkelen naar een eindspel met een pion minder in de hoop dat te kunnen keepen, maar daarbij verloor ik nog een tweede pion, waarna het over was. 2-2- dus en vluggeren. Een vergelijkbaar scenario deed zich voor: het was 1,5-1,5 te staan en alleen ik was nog bezig. Het dubbel toreneindspel dat was ontstaan zou met 2 seconden increment waarschijnlijk vrij eenvoudig gewonnen geweest, maar nu had ik erg weinig tijd en gaf ook nog eens een volle toren weg. Helaas…
RSB-team verslaat WSV Inter Nos
RSB-team verslaat WSV Inter Nos
Invaller Auke had kansen, maar kon zijn debuut na een fout helaas niet opluisteren met een punt of tenminste een remise. Gaat zeker lukken een volgende keer! Leen ging volgens hemzelf “als een mes door de boter” en noteerde de gelijkmaker. Frank miste een truc en verloor een pion, maar knokte zich terug tot remise. Ik boekte een mooie overwinning en toen Zoran ook vanuit slechte stelling won na een blunder van zijn tegenstander werd langzamerhand duidelijk dat de matchpunten naar Gouda zouden gaan. Eelko voegde een half punt toe en Jeroen een vol punt. Daarmee was de stand 5-2 in ons voordeel en was het nog een hele poos wachten op Erik. Zijn tegenstander, op papier veruit de mindere, bood zwaar tegenstand, maar moest uiteindelijk na lang manoeuvreren in het eindspel toch zijn koning omleggen. Al met al een mooie verdiende, maar enigszins geflatteerde 6-2 overwinning.
Zie hieronder hoe de spelers hun partij hebben beleefd.
Auke: Na een redelijke Najdorf opening verheugde ik mij op een spannende partij, met koningen aan andere zijden van het bord. Zo ver kwam het niet, op zet 15 blunderde ik jammerlijk waarna ik met een stuk achter na zet 27 inzag dat er geen remise meer inzat.
Leen: Met zwart spelend was het begin 1) g4 – g6 !? i.p.v. standaard d5, waar wit zich natuurlijk op had ingesteld. Voor beiden out of the book ontstond er centrumstrijd waar wit rond de 15e zet zwaar in de fout ging. Via de damevleugel kwamen de zwarte stukken naar voren. Het einde kwam door een octopus ( paard ) op d3 en toreninval op c2 met insluiting van de witte dame.
Frank: In mijn partij tegen Hans Woudenberg wist ik met de zwart de opening volledig te verprutsen. Na zo’n acht zetten dacht ik dat het een korte partij zou worden, eindigend met een nul voor mij. Met de gedachte dat een gewonnen partij winnen ook niet altijd gemakkelijk is, speelde ik door. Langzamerhand begon ik weer een beetje grip te krijgen. Ik stond slechts een pion achter (volgens Jeroen mocht ik blij zijn met een achterstand van één pion en hij had gelijk) en in een spel met beiden twee torens en gelijke lopers kwam ik steeds actiever te staan. Mijn tegenstander stond alleen nog te verdedigen en bij zet 23 dacht ik ondank een pion achterstand minimaal gelijk te staan. Volgens de engine stond mijn tegenstander 0,7 beter. Hierna kwam ik met mijn actieve toren en loper steeds beter te staan en is ook de engine dat met me eens. Mijn pion achterstand is op zet 29 omgezet in een pion voorsprong. Daarna ging het van beide kanten wat minder nauwkeurig. Ik dacht dat de overgebleven vrijpionnen van wit op de koningsvleugel mijn overgebleven toren zou vastleggen en mijn vrijpionnen op de damevleugel die van wit zou vastleggen. Remise vond ik wel mooi na zo’n partij en een zet later (zet 39) bood ik dit aan, wat mijn tegenstander graag aannam. Mijn engine toonde aan dat de laatste zet wit slecht was en ik in feite gewonnen stond. Even wat langer nadenken van mij had best gekund.
Arjan: Mij was vooraf verteld dat mijn tegenstander altijd de Winawer (variant van het Frans) speelt. De door mij gekozen minder bekende variant was blijkbaar een schot in de roos en zwart voelde zich al snel niet zo prettig.
In bovenstaande stelling sta ik duidelijk beter en zwart speelde hier g5? Dit was voorzien en ik ging hier met alle liefde in op Pxg5! Lxg5 Dxg5 Dxg5 Lxg5 Pg3 met kwaliteitswinst voor zwart. Het witte loperpaar en de h-pion zijn veel te sterk en zwart ging snel ten onder. De stelling acht zetten later (zie onder) waarin zwart opgaf spreekt voor zich!
Eelko: Na bijna twee jaar geen wedstrijd meer gespeeld te hebben, de laatste keer was in het vierde team van Messemaker toen er nog een RSB klasse 3 bestond, was het best spannend om weer achter het bord te zitten. Ik had mij voorgenomen om niet te wild te starten en dat pakte goed uit. Er kwam een spannende Engelse partij op het bord met leuk spel voor zowel wit als zwart. Ik had het idee dat ik positioneel beter stond maar het was steeds uitkijken. Een fout zetje en mijn voordeel ging in rook op. Tegen het einde van de partij kreeg ik de mogelijkheid om de aanval op de koningsstelling van wit door te zetten. maar mijn tijd begon op te raken en ik zag geen andere mogelijkheid dan in driemaal in dezelfde stelling te belanden. Had ik langer nagedacht dan had ik de winst mogelijk gezien. Hieronder de stelling bij de voorlaatste zet. Ik speelde het paard terug naar e3. De computer gaf thuis aan dat met een andere zet het mat in 7 zou zijn.
Jeroen: Ik speelde de zelfde variant als tegen Peter Scheeren. Ook nu kwam ik minder te staan, maar kon ik mijn tegenstander verleiden tot een kwal-offer en 2 pionnen. Dit pakte goed voor mij uit, en uiteindelijk kon ik met een vrije doorloop van de a-pion het punt binnen harken.
Zoran: Bord 6 met zwarte stukken begon mijn tegenstander met dame gambiet dat in een paar zetten is overgegaan naar drie paarden variant. In grote delen van de partij stond ik goed tot het moment dat ik de loper wou offeren voor twee pionnen. Mijn plan viel in het water, niet gezien of niet rekening gehouden met aanval op mijn paard. De verloren loper maakte mijn aanval nog scherper en ik heb goede kansen gehad maar de loper terugwinnen kwam niet tot stand. Na afruilen van alle grote stukken kwam ik in het eindspel met 4 pionnen tegen loper en 2 pionnen. We zitten bij zet 45 en rond 5 min op de klok, en mijn tegenstander maakte een blunder en verloor zijn loper. Met deze blunder legde de witspeler zijn koning neer. 0-1
Messemaker 1847 2 verliest kampioensstrijd
Het duel tussen de koplopers in klasse 4G, Messemaker 1847 2 en Voorschoten 2, is helaas voor ons team op een nederlaag uitgelopen. Alle hulde overigens voor onze tegenstanders die zich over de hele linie bezien duidelijk beter toonden. Het excuus dat we deze wedstrijd startten met twee invallers gaat niet op, want beiden (Frank en Erwin) hielden goed stand tegen op papier aanzienlijk hoger in te schatten tegenstander, met twee remises als resultaat.
Aanzienlijk slechter verging het de topborden, want zowel Kees, Wouter als Jeroen moesten een nul incasseren. Wouter kan overigens als verzachtende omstandigheid aanvoeren, dat hij – vanwege de voor ons nadelige tussenstand in de match – vanuit een gelijke stelling geforceerd op winst moest spelen ten behoeve van het teamresultaat. Het mocht helaas niet baten.
De enige die deze middag een overwinning wist te behalen was Leen, na een lange manoeuvreerpartij. Door deze prestatie heeft Leen dit seizoen de formidabel score bereikt van 5 uit 5! Rest nog te melden dat Frans met zwart een beter eindspel wist te bereiken, maar zonder mogelijkheid dit voordeel tot winst uit te bouwen en dat Leslie – door het overzien van stukverlies – zijn eerste nul van dit seizoen moest incasseren. Dat bracht de eindstand op 5½ – 2½ voor de bezoekers en daar viel niet heel veel op af te dingen.
Kees Brinkers
KNSB-competitie: winst voor Team 1, verlies voor Team 2
Messemaker 2 nog volop in kampioensrace
Messemaker 2 nog volop in kampioensrace
De uitwedstrijd tegen het Haagse SHTV2 vond plaats in de Bosbeskapel, gelegen in de Vruchtenbuurt, nabij Loosduinen. Het speelzaaltje bevond zich onder de kerk en bood uitzicht op de naastgelegen begraafplaats alwaar tijdens onze wedstrijd een uitvaart plaatsvond. Dit alles had tot relativerende gedachten kunnen leiden over onze bezigheden, maar uit de felle strijd die al spoedig op verschillende borden plaatsvond, bleek dat hier geen sprake van was.
Aan het eerste bord kreeg Frans een Fajarowicz-Boedapester voorgeschoteld door zijn tegenstander. Dat leidde tot een partij vol tactische grappen en grollen waarin nu eens wit en dan weer zwart de slimste leek te zijn. Uiteindelijk kwam een eindspel op het bord waarin voor geen van beide partijen eer viel te behalen: remise. Het eerste winstpunt werd door Frank binnengebracht. In een positionele partij wist hij een stuk te winnen (hoe precies, is mij ontgaan) waarna de winst niet moeilijk meer was. De winst bleek daarentegen wel heel moeilijk te vinden voor Jeroen. In een lastig pionneneindspel ging hij helaas in de fout en moest het punt aan de tegenstander laten. Achteraf zie hij hierover: “De gifbeker moet helemaal leeg gedronken worden. In een voordelig pionnen eindspel (pion meer) miste ik de winnende voortzetting en verloor alsnog ongelukkig de partij.”
Wouter speelde een uitstekende partij. Hij wist, met zwart spelend, zijn positioneel voordeel steeds verder uit te bouwen, totdat de witte stelling uiteindelijk instortte. De witspeler speelde nog er lang door met een dame en toren achterstand, maar moest uiteindelijk de onvermijdelijke nederlaag accepteren. Bernard offerde – met wit – in de opening een pion voor het initiatief. Dat wist hij al spoedig tot een mooie aanvalsstelling uit te bouwen. Met een stukoffer, dat zwart vanwege een spoedig mat niet mocht aannemen, brak hij de zwarte stelling open. Daarna was het een kwestie van de winst niet meer uit handen geven. Dat de zwarte koning midden op het bord werd mat gezet, was een passend slot.
Rob moest al vroeg in de partij een zeer gevaarlijk uitziende koningsaanval van zijn witspelende tegenstander zien te pareren. Dat lukt met enig kunst- en vliegwerk, maar het resultaat was wel een stelling vol positionele zwakheden die moeilijk was te verdedigen. Te moeilijk, bleek na verloop van tijd. Ook Leslie had te maken met een tegenstander die het woord opgeven niet in zijn vocabulaire had. Leslie had met zwart eerst een pion en vervolgens een kwaliteit buitgemaakt. In het eindspel vergrootte hij het materiële voordeel tot een volle dame en nog wist zwart van geen opgeven. Uiteindelijk was mat onvermijdelijk. In mijn eigen partij speelde ik goed tot mijn tegenstander op de 30ste zet remise aanbod. Ik stond wat beter en besloot door te spelen, maar ging daarop meteen in de fout door een pion te verspelen. Het eindspel van loper tegen paard was objectief gezien verloren, maar ik wist nog wat tegenkansen te scheppen en na verschillende fouten van beide partijen trok ik uiteindelijk aan het langst eind.
Al met al een zeer nuttige 5,5-2,5 overwinning die Messemaker 2 volop in de kampioensrace houdt. We staan nu samen met Voorschoten 2 op de gedeelde eerste plaats. Op 7 maart spelen we tegen elkaar in Gouda.
Kees Brinkers