Maandag 24 maart speelden we uit tegen Erasmus 3. Op papier een makkie: onze gemiddelde Elo-rating was 100 punten hoger (160 punten oude rating). Maar we kwamen bedrogen uit. We verloren en flink ook met 5½-2½. Enkele teamgenoten zaten na hun partij vertwijfeld met hun handen in het haar. Normaliter stroomt mijn mailbox vol met mooie partijverslagen, maar het bleef nu opvallend stil. Alleen Zoran wist aan de algehele malaise te ontsnappen, hij won als enige zijn partij. Chapeau voor de spelers van Erasmus 3.
Afgelopen donderdag speelde Messemaker RSB-team 1 de vijfde speelronde in de RSB- Hoofdklasse tegen Fianchetto uit Schiedam. Een belangrijke wedstrijd: bij winst zouden we ons mengen in de strijd om de bovenste plaatsen en bij verlies moesten we naar de degradatiestreep gaan kijken. Niet iedereen had het belang van de wedstrijd scherp in het vizier. Auke bleek zelfs helemaal te zijn vergeten dat we moesten spelen, nadat we gebeld hadden na een poosje wachten op de verzamelplaats. Gelukkig bleek zijn moeder bereid hem snel nog naar Schiedam te rijden. Auke was uiteindelijk nog net op tijd binnen en ook Arjan verscheen, zoals vaker, een paar minuten nadat de klokken waren ingedrukt. Ook bij Fianchetto was er een speler die de wedstrijd was vergeten en pas na een flinke tijd aanschoof bij Peter aan bord 1.
Scott was als eerste klaar op bord 5, waar hij de sterke Michiel van Wissen aantrof. Dit bleek een ongelijke strijd en al vrij snel moest Scott opgeven.
Daarna kon ik (Sjoerd) op bord 7 de stand gelijktrekken. Ik had een plezierige stelling met veel druk op de pion op f7 van mijn tegenstander. In een poging om zelf ook wat dreiging te creëren gaf mijn tegenstander eerst een paard weg en een zet later zijn dame. 1-1.
Arjan speelde naar eigen zeggen een saaie partij, die altijd in evenwicht bleef. 1,5-1,5.
Auke kwam nooit echt in de problemen in een lastige stelling tegen John van Baarle. 2-2.
Peter had een stuk geofferd voor een paar gevaarlijke vrijpionnen, waarbij voor mij niet duidelijk was wie er beter stond. Met sterk spel in tijdnood wist zijn tegenstander steeds meer grip op de pionnen te krijgen. Nadat er kon worden geforceerd om de overgebleven stukken van Peter af te ruilen, was een nederlaag onafwendbaar. 2-3.
En niet veel later was er ook bij Bernard geen houden meer aan. Bernard speelde al vanaf de opening een lastige partij die zijn tegenstander vervolgens kon afwikkelen naar een gewonnen eindspel. 2-4.
En toen waren alleen Guido en Jan nog aan het spelen. Guido had een iets betere stelling en stond een pion vóór in een toreneindspel. Maar de winst binnenhalen leek nog een enorme kluif. En Jan had een complexe stelling, waarbij beide spelers op verschillende vleugels initiatief probeerden te krijgen.
Guido wist zijn stelling knap in winst om te zetten. Maar bij Jan begon het er somber uit te zien. Eerst moest Jan zijn dame opofferen tegen een toren en loper. In de overgebleven stelling leek Jan remise te kunnen houden, maar winst was ver weg. Toen Jan ook nog zijn loper verloor door een foutje, kwam de eindstand op 3-5.
Met dit resultaat haakt team 1 RSB definitief af en moet het met Overschie, Spijkenisse en CSV uitvechten welke twee clubs er gaan degraderen. De volgende ronde tegen Spijkenisse kan het team zich eigenlijk geen nederlaag permitteren.
Op 8 maart trad het tweede KNSB team aan tegen CSV 2. Dat is de hekkensluiter van de groep, dus we hadden goede hoop dat er weer eens een overwinning in zat. We traden deze keer aan met drie sterke invallers: Ivar, Marijn en Derek. We waren met de trein gekomen, het clubhuis van CSV zit pal naast het station.
Derek won zijn partij als eerste op bord 8. Met een van de vele tricky openingslijnen die hij kent had hij zijn tegenstander vrij snel mat.
Tim speelde in (voorlopig?) zijn laatste partij voor ons een solide remise, 1,5-0,5.
Hierna ging het vrij snel: Ivar, Scott, Frans en Leslie wonnen allemaal hun partijen, 5.5- 0.5. Leslie zelf schrijft hierover:
Met zwart kon ik met een paardvork op de 14e zet een belangrijke centrumpion winnen. Daardoor kreeg ik een sterk pionnencentrum en de witte stukken weinig ruimte. Toen ik op de 25e zet ook een paard won, was de partij beslist. Mijn tegenstander speelde nog even door, maar gaf op de 29e zet op. Door de fouten van mijn tegenstander was het al met al een vrij makkelijke winstpartij.
Ikzelf was in een Koningsindische partij in de opening de fout in gegaan. Mijn ervaren tegenstander liet daarna de hele partij weinig steken meer vallen, met een correct torenoffer als klap op de vuurpijl. In tijdnood vond ik de weg uit de koningsaanval helaas niet meer, 5, 5-1,5. Als laatste probeerde Marijn ook nog te winnen. Eerder in de partij stond hij gewonnen, maar in het eindspel ging het mis, en is het toch remise geworden. 6-2.
Met een 2-1 score hebben de invallers zich dus prima laten gelden.
Al met al een goede middag voor Messemaker 2 in Capelle!
Op een hele mooie (20 graden Celcius) zaterdagmiddag 8 maart was er opnieuw een treffen tussen de eerste teams van Messemaker en Overschie, voor de derde keer dit seizoen! Ditmaal in de KNSB-competitie, hiervoor in de reguliere RSB-competitie en ook nog eens voor de RSB beker! Deze voorgaande ontmoetingen liepen slecht af voor Messemaker, hoogste tijd voor revanche was de vurige wens in het Goudse hart. De krachten waren aardig verdeeld. Beide teams moesten twee invallers opstellen, al leverde Messemaker hierbij heel wat meer Elo-punten in. Zodoende waren de gemiddelde ratings aardig in evenwicht (2057 om 2026 in het voordeel van Messemaker).
Als lid van beide verenigingen stelde ik me natuurlijk uiterst neutraal op. Als ultiem bewijs daarvan slingerde ik als niet-deelnemer de prognose 4-4 in de groepsapp van Overschie bij aanvang van de wedstrijd. Toen ik om kwart over drie de speelzaal van Overschie binnenkwam was er net één partij beslist: Frank verloor aan bord 8 van Marcel Terluin die een puike aanvalspartij speelde. Je denkt dan misschien vrij regelmatig weggespeeld te zijn, maar achteraf bleek Frank een enorme kans op de overwinning gemist te hebben! In diagram-1 speelde hij 17… Dc7 (is beter voor wit na 18.Pe4!) terwijl 17… Db6! op slag had gewonnen omdat na 18.b3 Dxf2! beslissend is (dreigt mat op b2 en valt de loper op f4 aan).
Diagram 2 leidt de slotstelling in. Reeds in verloren stelling probeert Frank de zaak nog te redden met 20… Txd3 maar wit riposteerde met het fraaie 21.Pe8! wat Frank direct tot opgave dwong wegens ondekbaar mat. Zo zie je maar hoe dicht winst en verlies bij elkaar kunnen liggen …!
Gezien de situatie op de overige borden verwachtte ik op dat moment toch nog een minimale overwinning voor Messemaker. Maar gaandeweg kantelde de wedstrijd. Ogenschijnlijk gunstige stellingen van Henk-Jan en Jan op bord 3 en 4 (tegen Ernst Gevers en Erik Brandenburg) eindigden uiteindelijk in remise. En Auke kwam aan bord 5 in hogere zin verloren te staan tegen Henk Ochtman, nadat hij zijn aanvankelijke voordeel liet verdampen doordat hij geen goed vervolg kon vinden. Alleen de winst op bord 1 van Peter tegen Han Smit kwam geen moment ter discussie te staan, al moet gezegd worden dat Han met snel en actief spel nog lang stand hield. Daartegenover stonden slechte stellingen van Rob (bord 2 tegen Robert Straver) en van Bernard (bord 7 tegen Cor Feelders). Op bord 6 moest Kees een iets mindere stelling zien te keepen tegen Karel Looijmans, maar dat leek hem wel toevertrouwd.
Al met al leek een nederlaag van Messemaker met minimaal 5-3 onafwendbaar. Zoals verwacht won Peter en verloor Auke en stonden we dus nog steeds een punt achter. Waarbij de drie resterende borden feitelijk allemaal minder tot verloren stonden.
Maar toen kwamen de mysterieuze krachten in de sport los, inclusief blunderspoken. Rob vocht zich – met enige hulp van zijn tegenstander – terug in de wedstrijd en stevende richting de remisehaven. En ook Kees haalde zoals verwacht de remise binnen. Toen draaide alles dus om de partij van Bernard. Lange tijd had hij een pion minder (en ook de mindere stelling). Geheel onnodig gaf zijn tegenstander de pion terug. En daarna, in gelijke stelling, koos zijn tegenstander een verkeerde afwikkeling waarna Bernard opeens een gewonnen toreneindspel had! Dat voerde hij met vaste hand naar de winst en zo kwam uiteindelijk de 4-4 op het scorebord. Ik had niet anders verwacht!
Hiermee zijn de promotiekansen voor Messemaker definitief verkeken. Hoewel, als we de volgende ronde gewoon met 8-0 van de koploper Kennemer Combinatie 2 winnen zijn we hen wel mooi voorbij gestoken……..
De start verliep rommelig. Voorafgaand was nog wel de nodige zoektocht nodig om alle drie de teams compleet aan de wedstrijd te laten beginnen. Uiteindelijk waren er drie invallers gevonden voor team 1 en 2 (Derk, Ivar en Marijn) en voor het 3e team hebben we Chris gevonden. We waren dus compleet.
Ook het aanvangstijdstip zorgde voor verwarring. Op de KNSB-website stond aanvang 12:30 uur, maar na contact opgenomen met 3-Torens bleek het toch het aanvangstijdstip om 13:00 uur te zijn.
Tenslotte liep het vertrek uit Gouda niet soepel, er was nl. een opstopping richting de snelweg. Wij (auto 1, Jasper, Hans, Nick en ik) besloten dan maar de toeristische route te kiezen en kwamen één minuut voor aanvang nog juist op tijd bij de speelzaal aan.
We speelden in een klein zaaltje op een rustieke plek, langs het water. Gebouw De Wijnstok die ook als kerkzaal fungeerde. De koffie en thee was gratis, dat maak je ook niet altijd meer mee.
In onze klasse zijn er drie mixed volwassen/jeugd teams actief, zo ook 3-Torens 1. En met jeugdspelers weet je nooit hoe sterk ze zijn of worden. Op papier is 3-Torens 1 dan ook gelijkwaardig aan ons team en we speelden voor de 3e plaats in onze klasse.
We kwamen slecht uit de startblokken, Simon kwam in zwaar weer terecht, Jasper verspeelde twee pionnen en Zoran had weer eens een stuk geofferd. Op de overige borden was nog niets te zeggen. Een nederlaag hing dus in de lucht.
Bij Simon ging het dus al mis in de opening, onder de druk kon Simon niet meer uitkomen stukverlies en mat volgde.
Bij Jasper ging de meerderheid van de centrumpionnen lopen, welke niet meer te stoppen waren. Promotie en mat als resultaat.
We kwamen nog wel op 2-2: Invaller Chris speelde tegen een jeugdige speler en na het binnenvallen met de toren en dame op de 2e en 3e rij gecombineerd met een loper volgde spoedig mat.
Ook Hans speelde tegen een jeugdige speler. Hier het grootste leeftijdsverschil achter het bord. Stukwinst zorgde voor de winst. Hier het commentaar van Hans:
“Mijn tegenstandster opende met de zgn. gesloten Siciliaan. Dit is één van de 14 Siciliaanse-openingsvarianten die je tegenkomt als je dit zoekt op internet. Smyslov en Spasski waren enthousiaste gebruikers, Uiteraard heb je dit als zwartspeler niet in eigen hand, want de opening wordt gekenmerkt door 2.Pc3 i.p.v. b.v. 2.Pf3 dat veel meer in zwang is. Zelf antwoord ik altijd met 2…Pc6 zoals ik ook doe na 2.Pf3. Mijn tegenstandster maakte de indruk goed op de hoogte te zijn en de partij verliep rustig tot de 12e zet, daar maakte Algitjah namelijk een ernstige fout door c4 te doen i.p.v Da3, zie diagram. De verdere partij ging door tot zet 43 maar kon mij niet meer in moeilijkheden brengen. Gelukkig maar want mijn overwinning bleek essentieel te zijn voor de uiteindelijke 4-4 uitslag.”
Nog steeds hing een nederlaag in de lucht. Zoran kreeg twee pionnen terug voor het geofferde stuk, maar was op zijn best onduidelijk. Nick’s stelling stond onder druk en bij Jonathan en mijzelf ging het nog gelijk op.
Het ging hierna plots mis bij Jonathan. Een aanval op de koning sloeg door: eerst ging pion f5 verloren en daarna was de koning onvoldoende beschermd. 3-2 achter.
Gelukkig maakte Zoran gelijk 3-3. Hier het commentaar:
“Mijn partij tegen Theo Spruit begon ik al bij derde zet met offeren in hoop een klein voordeel eruit te kunnen halen maar dat ging niet zoals ik had verwacht. De zwarte koning stond op f7 en dat was de aanleiding dat ik doorging met de aanval. Theo moest veel tijd gebruiken om een goede zet te vinden en dat heeft hem genekt. Op zet 25 was de bedenktijd geslonken tot iets meer dan 2 min op de klok. Door deze constante tijdsdruk liep hij zelf in een matpositie.”
Alleen met ruimtevoordeel ging ik het eindspel in, maar dan de druk “hoog” houden kon ik overigens ook niet. Feitelijk was dit niet voldoende voor winst totdat ik een stuk en de partij kon winnen. Even na 16.00 uur speelde dus alleen Nick nog.
Nick speelde tegen het jeugdige talent Luuk Wieringa met een Elo van 2000+. Nick werd onder druk gezet en heel even leek dit beslissend te zijn. Net op tijd kon Nick het tij keren en naar een lastig eindspel afwikkelen. Voor pionpromotie moest Nick echter nog wel een stuk geven. Het eindspel van toren en 2 pionnen tegen toren, loper en 1 pion werd door ons in de analysezaal uitgebreid besproken. Het oordeel was wellicht remise, maar dat was zeker niet makkelijk. Uiteindelijk moest Nick diep in het eindspel en even na 18.00 uur toch zijn koning omleggen.
In de KNSB-competitie hebben de Messemaker-teams 1 en 3 gelijk gespeeld (4-4), team 2 heeft met 6-2 gewonnen. Zie de detailuitslagen op de KNSB-website. Verslagen volgen spoedig.
Het zat ons niet mee tegen De Zwarte Pion 1. Zoals hieronder is te lezen lagen er in de partijen vaak winstkansen die verspeeld werden. Uiteindelijk werd op 5 borden verloren, vaak van gelijkwaardige tegenstanders. Alleen Joeri won. Uitslag: 2-6. Om half twaalf vingen onze tegenstanders goedgemutst hun lange thuisreis aan.
Bord 1: Eelco Na een tricky opening waarin ik veel te veel tijd gebruikte, kwamen we in deze stelling:
Wit heeft de open lijn, maar de computer geeft een klein voordeel aan zwart door het spel op de damevleugel. Ik vond de juiste voortzetting met Rb8 en Ba8, en een paar zetten later waren we hier:
Hier ging mijn tegenstander goed te fout in. Hij wilde het paard afruilen op e4, maar geeft mij hier de kans om 25…c3! te spelen, met een totaal gewonnen stelling als gevolg. Ik had helaas nog maar rond de 5 minuten op de klok, en ik dacht dat er na 26. Bc2 niet zoveel aan de hand was. Na 26… b3!! was het vrijwel klaar geweest.
Na de volgende zetten 25… bxa3 26. bxa3 Rb2+ (26… c3! was alsnog winnend geweest! ) 27. Kf3 Nxe4 28. Kxe4 c3 29. Rc4 Rb3 30. Rxa6 Rd8 31. a4 Ra3 32. Ra7 zat ik wel behoorlijk in de problemen:
Ik speelde inmiddels op de increment. Wit dreigt nu beide torens op de 7e rij neer te zetten, of mat te zetten als ik mijn toren van de achterste rij haal, of mijn pion te winnen als ik de toren van de d-lijn haal. Met nog 7 seconden op de klok ging ik voor activiteit met 32… c2 33. Rxc2 Rdd3 34. Re2 Rdc3 35. Ra8+ Kg7 36. a5 Rc4+ 37. Kf3 Rca4 stelling:
Nu is het in theorie weer remise, alhoewel wit het spel heeft door de extra pion. Onder grote tijdsdruk beging ik op zet 52 de kritieke fout, en was het eindspel helaas alsnog verloren.
Bord 2: Jeroen In een Hollandse opening kreeg ik met wit ruimte voordeel en initiatief. De waardering liep gaande de partij op tot ca. +1,5. Er waren meerdere goede voorzettingen in het middenspel, maar ik koos een verkeerde voortzetting. Dit resulteerde in een penning waar ik niet meer onderuit kon komen en een stuk en de partij verloor.
Bord 5: Wibo Na wat schermutselingen in de opening was de partij na 16 zetten weer in evenwicht. Voor mijn gevoel stond ik echter niet lekker. Wit begon een aanval op mijn koningsstelling en mijn stukken had ik nog niet echt goed ontwikkeld. Twee paarden en een dame tegen alleen mijn loper was niet prettig en vereiste nauwkeurig spelen. Ook mijn tegenstander merkte dat een doorslaggevende aanval lastig is en overzag een mooie combinatie. Maar de grote druk en complexe stelling bleef met als gevolg 3 opeenvolgende zwakke zetten van mij.
De stelling na 22. Td6-h6?? Ik speelde 22…, d6?? maar had d5 moeten spelen met stukwinst. Er volgde 23.Dg5, Le5? (beter was gewoon dxc5); 24. Pd6, Lf4?? (goed was De7) 25. Th8!. Met een mooi magneetoffer wist mijn tegenstander mijn dame te winnen.
Bord 6: Joeri Lange tijd ging het gelijk op en waren er kansen voor zowel mijn tegenstander als voor mij. Hij wist niet echt door te breken en ik vatte het plan op om op de h-lijn een aanval op te zetten met mijn dame en toren. Dat nam mijn tegenstander een zet te laat pas serieus, waardoor hij in de knel kwam te zitten en een pion verloor. De zetten die volgden kon ik de druk opbouwen, waarna mijn tegenstander uiteindelijk opgaf in deze stelling.
Dit vond ik op het moment zelf een beetje voorbarig, maar mijn tegenstander zag er geen heil meer in. Eenmaal thuis bleek de computer dit met hem eens te zijn, want alhoewel ik slechts één pion voor sta, evalueert de computer deze stelling als een ruime +5 voor wit.
Bord 7: Zoran Tegen Mark Langedijk kwam het Italiaans op het bord. Het werd een mooie, spannende en lange partij waar beide spelers wisselden van aanval. Met het offeren van een pion dacht ik een voordeel te krijgen, maar ik vergiste me en moest nog een pion weggeven. Met een achterstand ging ik aanvallen op de damevleugel en dat leverde me een paard op. Na het afruilen van de dames bleef ik met twee paarden en loper en 2 pionnen tegen twee lopers en 4 pionnen. Er stonden nog 4 minuten op de klok en ik kreeg remise aangeboden.
Bord 8 : Bert Voor mij was het weer een déjà vu partij. Ik kwam met wit spelend weer slecht uit de opening en gaf op kinderlijk eenvoudige wijze een stuk weg. Ik kon nog wel enig tegenspel ontwikkelen omdat mijn tegenstander een zwakke zet deed, maar daarmee won ik het stuk niet terug. De stukken van zwart werkten voortreffelijk samen zodat ik bij de 39e zet hem de hand kon schudden.
Zie zeker ook het verslag van dubbel-lid Albert op de site van Overschie!
In de 8e finale van de RSB-beker was Messemaker gekoppeld aan Overschie. Het was aan teamleider Erik om een datum te prikken, omdat wij de gastheren waren. Peter Scheeren geeft een serie maandagavonden les, dus hij kon er helaas niet bij zijn. Op 17 februari kon de rest van het basisteam (Peter Ypma, Jan en Erik) wel. Ik zou dan invallen, zoals ik ook in de eerste ronde voor Erik inviel. Op vrijdag bleek dat Peter Ypma ook niet zou kunnen spelen, hij zou te laat terugkomen van een excursie. Zaterdag moest ook Jan zich wegens ziekte afmelden; en zo was alleen Erik nog over van het eigenlijke team. Erik was er de vorige ronde dan weer niet bij, en zo was het bekerteam een ‘Schip van Theseus’ geworden; alle onderdelen waren op enig moment vervangen. Met Arjan en Guido had Erik op zeer korte termijn gelukkige bekwame vervangers kunnen regelen! Zouden wij het schip om de rotsen naar de branding van de kwartfinale kunnen varen?
Op bord 1 speelde Guido met zwart tegen Quirinius van Dorp. In het middenspel moest Guido alle zeilen bijzetten, maar hij wist het vol te houden tot de absolute tijdnoodfase. Daarin blunderde hij jammerlijk en dus moest hij het zeil strijken.
Erik, the last man standing van het basisteam, speelde op bord 2 tegen Robert Straver. Hij raakte verzeild in een eindspel met gelijk materiaal, waarin zwart beter stond. De reden hiervoor was dat Eriks vrije e-pion werd geblokkeerd, terwijl Roberts vrije d-pion veel meer potentie had. De positie leek voor de rest in balans, maar een klein lek doet een groot schip zinken, en toen Erik in een poging de d-pion tegen te houden een stuk weggaf, moest hij opgeven.
Bij Arjans partij kon ik een oogje in het zeil houden omdat ik ernaast zat, dus daar heb ik het meest van gezien. Na een Hollandse opening had Erik Brandenburg, Arjans tegenstander, de kans om met een ingewikkelde combinatie een stuk te winnen. De kunst was niet een aangevallen stuk weg te halen, ook niet een toren te slaan, maar in het midden van al dat geweld een toren naar de 7e rij te brengen, waarna óf stukwinst óf mat zou volgen. Arjan kroop door het oog van de naald, en daarna was remise de logische uitkomst.
Goede rekenaars zullen hebben opgemerkt dat Overschie al 2.5 punten heeft verzameld op de eerste drie borden, en daarmee de winst naar veilige Rotterdamse haven heeft gebracht. Het resultaat op bord vier is achteraf dus een curiositeit, maar tijdens de ontknoping van de partij was dat nog niet duidelijk. Ik speelde tegen Daan Smit, tegen wiens broer ik vorig jaar een leuke remise speelde in de RSB-competitie, en ik wil graag één leerzaam moment hieronder uitlichten.
Ik had met wit een prettige positie uit de opening weten te krijgen, waarin zwart niet echt kort of lang kon rokeren. Toch hadden we nog een ingewikkeld middenspel voor de boeg, waarbij het voor mij de kunst was goed te wegen wat belangrijker was: verdedigen tegen de aanval op mijn koning, of mijn positionele voordeel bestendigen. De lopers van zwart waren niet erg goed, en de dubbele f-pion was een grote positionele zwakte.
In deze stelling had ik het best iets als 16.Le2, 16.g4 of 16.f5 kunnen spelen, om e5 te forceren en dan gebruik te maken van het veld d5. In plaats daarvan was ik te bang voor 16…b4, en speelde ik 16.Pd4? om te voorkomen dat zwarts paard op b4 terechtkomt. Het ‘suboptimale’ van deze zet is dat het niet voorkomt dat zwarts paard op b4 terechtkomt. Na 16…b4 kan ik geen 17.Pxc6 spelen, want bxc3 wint dan een stuk voor zwart. Na 17.axb4 Pxb4 sta ik dus opeens een stuk minder.
De les is, wat mij betreft, dat je de aanval van je tegenstander niet moet overschatten. Ook met het paard op b4 is er weinig aan de hand, en ook de a-pion is minder gevaarlijk dan hij lijkt. Zodra die begint te lopen verzwakt zwart namelijk het veld b5, en zelfs als zwart tijd vindt voor a6-a5-a4-a3, kan ik simpelweg b3 spelen en is er niets aan de hand.
Het liep dus anders, en met weinig tijd op onze klokken verloor ik vervolgens mijn e4-pion en stond ik straal verloren. Gelukkig kon Daan de winnende voorzettingen niet vinden en kon ik, heel gelukkig, toch de winst naar veilige haven brengen.
Door deze nederlaag worden wij helaas dus niet voor de derde keer op rij bekerkampioen. Ook in de RSB-competitie hadden wij al verloren van Overschie, dus het is zaak om 8 maart wél te winnen, dan in de KNSB-competitie.
Maandag 10 februari speelde Messemaker RSB 1 de vierde ronde in de Hoofdklasse tegen CSV 1. Ik had maanden van tevoren al één afmelding ontvangen. Prima, vervanging geregeld en alles onder controle. Ruim een week van tevoren een tweede afmelding. Ook geen probleem, wat appjes eruit gestuurd, positie opgevuld en opstelling rondgestuurd. Afgelopen zaterdag had ik de meeste spelers nog zien spelen voor de KNSB. Ideaal om als teamcaptain alles van tevoren te hebben geregeld en achteroverleunend te kunnen wachten op de wedstrijddag. Dan word ik maandag in de ochtend geappt: nog een afmelding vanwege griep. Ai, dat is niet ideaal, maar gelukkig één appje eruit en een enthousiaste vervanger gevonden. Iets later op de ochtend nog een appje, weer een afmelding vanwege ziekte. Nu wordt het penibel, iets meer appjes eruit en gelukkig vervanging kunnen regelen. Ook nog wat appjes gestuurd om de opstelling aan te passen. Eerst nog de hele dag werken en tegelijkertijd een schuin oog op de telefoon of er niet toch nog een afmelding komt, maar gelukkig bleef het hierbij.
Geen ideale voorbereiding voor een wedstrijd, die we eigenlijk moeten winnen. CSV 1 mist dit seizoen wat sterke spelers, die voorgaande jaren wel meespeelden. Daarvoor in de plaats doen nu wat jongere schakers mee, maar CSV kent een zwaar seizoen in de Hoofdklasse. Auke was op de wedstrijddag bereid om op te schuiven naar bord 2 en trof als enige een tegenstander met een hogere rating. Op de andere zeven borden waren de spelers van Messemaker op papier aanzienlijk sterker. En die krachtsverschillen tekenden zich ook af in de partijen. Auke moest in een complexe stelling uiteindelijk zijn tegenstander de hand geven. Frans behaalde op bord 8 remise. En op de andere borden werd de winst gepakt, de één wat overtuigender dan de ander. Een mooie 6,5-1,5 overwinning met vier invallers!
Jeroen was als laatste klaar en schreef het volgende over zijn partij:
In een Engelse opening: King’s English Variation, Reversed Closed Siciliaans, kreeg ik voordeel.De waardering liep op naar ca. +1.0 tot 1.5. Zie hieronder de stand na 30e zet van zwart:
Wit kan nu winnen met 31. Txd8 Pxd8 32. Lxg7! Na 32. .. Dxg7 volgt 33. Dxg7 Kxg7 34.e7! en na 32. ..- Dc5+ volgt 33.Ld4+ Dg5 34 Dxg5+ en weer 35. e7! Maar deze combinatie zag ik niet en ik speelde 31.Td7. Op zet 36 liet ik in schaakblindheid mijn pion, inmiddels beland op d7, ongedekt staan.In tijdnood van mijn tegenstander werd deze niet geslagen, waarna ik later alsnog toch nog op zet 46 kon promoveren en de partij wist te winnen.
