Categorie: RSB-beker

In de halve finale van de RSB-bekercompetitie namen we het afgelopen maandag thuis op tegen Barendrecht/IJsselmonde.

De wedstrijd ontwikkelde zich als een gelijkopgaande strijd, totdat op bord 4 bij Jan het eerste vuurwerk stond. Jan voerde langzaam de druk op de zwarte stelling op en met een goede combinatie wist hij een stuk buit te maken en daarmee de partij.

Peter Ypma had op bord 2 een spannende strijd in de opening waar zwart een geïsoleerde maar wel gevaarlijke d-pion kreeg. Peter wist dit goed te pareren door tijdelijk een pion te offeren, maar dit kort daarna met rente terug te verdienen toen hij een pion vóór kwam. In het eindspel met zware stukken bleef hij de controle houden en langzaam zijn voordeel vergroten. Toen zijn tegenstander in tijdnood te ver ging kon Peter zelfs een matnet opzetten en daarmee de voorsprong verdubbelen.

Op bord 3 had Erik een ongebruikelijke opening waar zijn tegenstander vroeg in de partij een pion offerde om actief stukkenspel te krijgen. Erik bleef niet aan de extra pion vasthouden, maar zorgde ervoor dat het terugslaan van de pion hem een ontwikkelingsvoorsprong opleverde. Zijn tegenstander bleef zoeken naar complicaties, maar Erik kon deze adequaat pareren en kwam langzaamaan steeds beter te staan. In de spannende tijdnoodfase met dubbele torens had Erik een pluspion en een sterke loper tegen een paard en maakte hij met een kleine combinatie nog een extra pion buit. Zijn tegenstander probeerde het nog even, maar verlies was onafwendbaar en daarmee was de teamwinst binnen.

Op bord 1 kwam Peter Scheeren met zwart met een op het oog klein voordeel uit de opening. Ondanks dat bijna alle stukken werden geruild behield hij zijn voordeel. In het resterende dame-eindspel trok hij de winst naar zich toe en bepaalde daarmee de eindstand op 4-0.

Messemaker staat nu voor het 2e jaar op rij in de bekerfinale en gaat voor de titelprolongatie.

(door Peter Scheeren)

Vorig seizoen was Messemaker winnaar van de RSB-bekercompetitie. Dit seizoen was Messemaker de eerste ronde vrijgeloot. In de tweede ronde moest Messemaker aantreden in Nieuwerkerk a/d IJssel tegen de plaatselijke (kleine) schaakvereniging. Het Messemaker-team was op volle oorlogssterkte opgekomen en was dan ook zwaar favoriet tegen de bescheiden thuisclub, maar in een bekerwedstrijd weet je het maar nooit. Er werd nog gerefereerd aan een bekerwedstrijd van jaren geleden waarin Messemaker het in een uitwedstrijd moest opnemen tegen landskampioen En Passant en toen tegen alle ratingverwachtingen in met 0-4 won!

Deze keer bleef een dergelijke verrassing uit en won Messemaker overtuigend met 3,5-0,5.

Jan Evengroen was al eerste klaar. Zijn tegenstander speelde de opening (Modern Defence) origineel, maar dat wil nog niet zeggen dat dat goed was. Nadat Jan eerst een verzwakking met f7-f6 had afgedwongen stortte even later de zwarte stelling door de zwakke pion op e6 in elkaar.

Ook Peter Ypma had een gemakkelijke avond. Zijn tegenstander kwam in de opening al snel in de problemen en moest zijn stukken heel ongelukkig neerzetten om direct materiaalverlies te vermijden. Dat kon natuurlijk niet goed gaan en dat ging het dan ook niet.

Erik Hennink had het lastiger. Hij offerde met zwart in de opening een pion (dat in de theorie bekend was), maar worstelde erg lang om voldoende compensatie te krijgen. Na een afwikkeling naar een toreneindspel leek het min of meer gelijk te staan, maar nadat Erik een pion wist te winnen leken de kansen keren. Helaas voor Erik wist zijn tegenstander na torenruil in het resterende pionneneindspel de enige remiseweg te vinden.

Tenslotte ikzelf. Nadat lange tijd alle stukken op het bord bleven (alleen een stel paarden was geruild) ontstond er op het bord een “zenuwblokje” (witte pionnen e4 en f4 tegenover zwarte pionnen op e5 en f5), dat geruime tijd intact bleef. Op een gunstig moment kon ik met zwart dat zenuwblokje opheffen en verkreeg ik het loperpaar, waarbij tevens de witte pionnenstelling verzwakt werd. Dat leverde mij pionwinst op, maar daarvoor moest ik wel afwikkelen naar een eindspel met ongelijke lopers (met ieder nog een toren erbij), dat nog niet zo gemakkelijk gewonnen leek. Na enige aarzeling vond ik echter het goede plan en wist ik het eindspel tot winst te voeren.

Aldus een ruime overwinning voor Messemaker en het team bekert verder in de derde ronde.

Bord	Nieuwerkerk	Rating	–	Messemaker	Rating	Uitslag
1.	Hoogland, R.B. (Rob)	2004	–	Ypma, P. (Peter)	2302	0 – 1
2.	Koning de, J. (Johan)	1769	–	Scheeren, P.M.J. (Peter)	2350	0 – 1
3.	Pouwelse, E.H. (Edo)	1752	–	Evengroen, J. (Jan)	2199	0 – 1
4.	Huijzer, A.J. (Arjan)	1749	–	Hennink, E. (Erik)	2148	½ – ½
	Gemiddelde Rating:	1819	–	Gemiddelde Rating:	2250	½-3½

Nadat eerder alle drie de Messemaker-teams in de RSB-competitie hun poules gewonnen hadden (waaronder de hoofdklasse om het RSB-kampioenschap) heeft Messemaker nu ook de RSB-bekercompetitie gewonnen. Concurrent Dordrecht werd in de finale in eigen huis met 2,5-1,5 verslagen. Daarmee heeft Messemaker dit seizoen een uniek resultaat in de RSB-competitie behaald!

In de finalewedstrijd speelden de IM’s Peter Scheeren en Mark Timmermans tegen elkaar op bord 2 en waren al snel klaar met een “grootmeesterremise”. Aan beide zijden was vooraf bedacht dat het voor de afwisseling goed zou zijn om niet voor de derde maal dit seizoen Peter tegen Mark te laten spelen en daarom hen niet op bord 1 te zetten, met als gevolg dat ze elkaar toch weer tegenkwamen op bord 2.

De wedstrijd ging daarna geruime tijd gelijk op. Op bord 3 stond Erik Hennink na zo’n 2 uur spelen met zwart weliswaar enigszins bedenkelijk, maar daar stond tegenover dat Peter Ypma (ook met zwart spelend) beter stond, terwijl Jan Evengroen en zijn tegenstander al snel in een ogenschijnlijk gelijkstaand paardeindspel beland waren.

Gaandeweg kwam er meer tekening in de strijd. Erik wist zijn problemen niet te boven te komen en moest even later capituleren; achteraf bleek dat hij waarschijnlijk toch nog een remiseweg gemist had. Peter Ypma had intussen duidelijk voordeel gekregen: zijn tegenstander had zijn stukken erg ongelukkig opgesteld en deze stonden elkaar behoorlijk in de weg. Daarnaast bleek het paardeindspel bij Jan bepaald geen dooie remisestelling te zijn en hel leek erop dat beide spelers hier nog op winst speelden.

Dat laatste werd de Dordrecht-speler fataal: door te lang op winst te spelen bracht hij zichzelf in de problemen en Jan kon het eindspel op zijn gemak winnend afsluiten. Intussen had ook Peter zijn voordeel omgezet in een winnende stelling: hij won een pion bij een zeer goede stelling, in wanhoop probeerde zijn tegenstander nog een stukoffer maar Peter maakte de partij vakkundig en hardhandig uit. Daarmee was de winst voor Messemaker binnen!

Donderdag 6 april speelde Messemaker de halve finale van de RSB-bekercompetitie tegen Fianchetto uit Schiedam. Onlangs had Messemaker in de RSB-competitie nog tegen Fianchetto gelijk gespeeld en de verwachting was dat het ook deze keer ongeveer gelijk op zou gaan. Maar Messemaker bleek toch iets meer in huis te hebben dan de thuisclub en won met 2,5-1,5 dankzij o.a. twee solide overwinningen van Erik Hennink en Peter Ypma. De andere twee partijen mondden uit in tijdnood-duels en daar hadden de uitslagen ook anders kunnen uitpakken. Niettemin: Messemaker gaat door naar de finale, zo ver is ons team in de RSB-bekercompetitie sinds mensenheugenis niet gekomen!

In de achtste finale van de RSB-bekercompetitie speelde Messemaker op 6 februari een thuiswedstrijd tegen RSR Ivoren Toren. Voordeel van zo’n thuiswedstrijd op maandag is dat ons team kan beschikken over de sterkste spelers. Daardoor kon Messemaker op volle oorlogssterkte aantreden tegen de bezoekers uit Rotterdam. Ons team behaalde dan ook een solide overwinning die geen moment in gevaar was.

Peter Scheeren won een partij uit één stuk, waarbij de tegenstander in het middenspel in tempodwang kwam; de partij eindige met mat door een leuk dame-offer. Deze partij zal door Peter worden ingediend voor de Messemaker-schoonheidsprijs.

Peter Ypma baarde enig opzien door vlak na de opening zonder aarzelen (?) zijn koning op d7 te zetten op een open d-lijn. Zijn tegenstander kon desondanks geen vuist maken en de partij eindigde in remise.

Erik Hennink bracht met zwart in de opening een pionoffer met een ontwikkelingsvoorsprong als compensatie. Zijn tegenstander gaf de pion even later terug en wist het eindspel remise te maken. Achteraf gezien had Erik waarschijnlijk een goede winstkans gemist.

Jan Evengroen had in een Scandinavische opening een overwicht behaald en hield dit lange tijd vast. Het voordeel verwaterde echter en daarna was het zelfs de zwartspeler die op winst speelde (mede gezien de stand van de wedstrijd). Maar Jan hield het eindspel moeiteloos remise, waarmee de overwinning definitief werd.

De kwartfinale tegen RSR Ivoren Toren 1 liep uit op een ruime overwinning. De tegenstander was enigszins verzwakt doordat kopman Spaan niet in het bekerduel tegen ons meespeelde, maar intern in de “Champions League” (en deed daar wel goede zaken). Wij waren op volle sterkte en ratingfavoriet, maar ook de stellingen gaven mij al snel het gevoel dat het wel goed ging komen.

Peter stond misschien objectief dan wel dubieus (ten opzichte van zijn eigen woorden achteraf is dubieus nog een positieve kwalificatie), maar ik vond het een typischeYpma partij/stelling en was niet verrast dat Peter er tegen Paul Batenburg toch met het punt vandoor ging en nog wel als eerste.

Erik met wit tegen Michael Fung vond ik al snel prettig staan. Misschien was er weinig aan de de hand, maar de stelling speelde in elk geval prettiger voor wit en Erik kon uiteindelijk in het eindspel een pion winnen. Daarna was het voor mijn gevoel een kwestie van tijd voordat het punt zou worden binnen gesleept en zo ging het ook, zodat een halfje uit de resterende twee partijen voldoende zou zijn om door te bekeren.

Ik zei tegen Leen min of meer grappend dat remise spelen ok was. Min of meer grappend omdat de stelling er bij mij inmiddels wel erg goed uit zag. Met tegengestelde rokades was mijn aanval veel eerder dan een eventuele witte aanval.  Kort daarna werd de partij van Leen (tegen Paul Tromp) inderdaad remise. Of dat door mij kwam weet ik niet, wel begreep ik achteraf dat Leen duidelijk beter zou hebben gestaan, iets wat mij ontgaan was. Hoe dan ook het beslissende halfje, dus dat was mooi. Daarna kon ik de kers op de taart zetten door in het uitvluggeren mijn voordeel tegen Herman Keetbaas gedecideerd in winst om te zetten.