(door de drie teamleiders en m.m.v. de spelers, foto’s gemaakt door Zoran Zekusic)

Team 1

Vandaag moesten we het zonder Erik doen. Gelukkig was Scott bereid om in te vallen. Al snel zag het er goed uit voor ons. Na een tweetal remises van Albert en Rob, wonnen Henk-Jan, Jan en Peter redelijk snel na elkaar. Doordat Kees ook heel goed stond en uiteindelijk won was de teamwinst behaald. Helaas verloren konden Auke en Scott hun stelling niet meer dichthouden, maar uiteindelijk een mooie 5-3 overwinning.

Henk-Jan: Bord 1 (zwart)

Mijn tegenstander speelde Schots gambiet met 4.Lb5 in plaats van 4.Lc4. Dit zorgde ervoor dat ik al snel mocht gaan nadenken. Ik probeerde actief te blijven spelen, maar kreeg toch een vervelende aanval over mij heen. Door mijn pion op h7 te offeren probeerde ik ervoor te zorgen wat chaos te creëren. Mijn tegenstander koos gelukkig niet de beste voortgang, waardoor zijn paard ingesloten raakte op d8. Om dit paard niet te verliezen moest hij wat concessies doen die ervoor zorgden dat ik zijn stelling binnen kon dringen met mijn paard en materiaal won.

Auke: Bord 4 (wit)

Ik werd in de opening verrast door 5…Pf6 in plaats van 5…e6 en toen ik het paard had aangevallen met 6.e5 kwamen we in een soort Franse stelling, waarbij zwart zijn slechte loper al kwijt was :(. Ik stond daarna niet eens zo heel slecht, maar het was lastig om een plan te vinden en daar kwam nog bij dat ik op zet 20 al 1 uur en 20 minuten bedenktijd gebruikt had. In tijdnood had het nog alle kanten op kunnen gaan, maar toen de storm ging liggen bleek ik toch vooral twee pionnen achter te staan in een verloren eindspel. Al met al ben ik nooit helemaal mijn openingsfoutje te boven gekomen. Leerzaam!

Kees: Bord 5 (zwart)

Vanuit de opening had ik een klein voordeeltje. Door een misstap van mijn opponent in het eindspel werd het een groot voordeel. Uiteindelijk besliste mijn vrije h-pion.

Rob: Bord 7 (zwart)

Mijn partij was na 23 zetjes klaar en nooit uit evenwicht geweest. Hij speelde Lc4 in een klassieke Siciliaanse partij, rokeerde kort en begon een aanval op de koningsvleugel. Ik antwoordde met de traditionele tegenstoot in het centrum, waarna het spel vervlakte. Ik had onderweg nog een tempo verloren door mijn verkeerde toren op d8 te zetten, anders had ik er misschien nog wat van kunnen maken. Maar nu was hij nog de enige die aanspraak op winst kon maken. Ik bood remise aan wat hij aanvaardde.

Peter: Bord 3 (zwart)

Mijn koningsindische verdediging werd beantwoord met de agressieve vierpionnenaanval, die even later zelfs overging in een zespionnenaanvan (oo kde g- en h-pionnen gingen met grote stappen naar voren). Door de ontstane gaten op de koningsvleugel kon ik echter geforceerd de dames ruilen en overgaan naar een iets beter staand eindspel, vooral omdat wit met een paard op d2 en de loper nog op c1 nog onderontwikkeeld was. Dat wreekte zich en ik kreeg een winnend toren-plus-paard eindspel. Het was nog even uitkijken voor een eeuwigschaak-mechanisme maar toen dat verholpen was gaf mijn tegenstander op.

Team 2

Tim was als eerste klaar op bord 3 tegen Joop van ’t Hoenderdaal. Tim had al snel een heel gevaarlijke koningsaanval, maar moest tegelijkertijd erg oppassen voor dreigingen van zijn tegenstander. Nadat wit een pion terugsloeg met het verkeerde stuk, kon Tim het met een mooie combinatie afmaken.

Sjoerd speelde op bord 1 tegen Arjen Zuurmond (de vader van Derek), die in een Grand-Prix voor een koningsaanval koos. Toen de angel al snel uit de aanval was bleef wit volharden in zijn plan en dat koste eerst materiaal en daarna de partij.

Daarna konden Frank en Jeroen na afstemming voor remise gaan. Bij beide partijen waren er geen winstkansen meer te bespeuren. Na lang nadenken besloot uiteindelijk ook de tegenstander van Jeroen in te stemmen met een halfje.

Bij Leslie hield de tegenstander het vervolgens met een stuk minder ook voor gezien.

Niet veel later kon Frans een punt bijschrijven. Frans was met ruimtevoordeel uit de opening gekomen tegen Marcel Tillemans en na wat onnauwkeurige zetten van zijn tegenstander leverde dat materiaalwinst op, waarna Marcel opgaf.

Het was aan Bernard en Eelco om er een monsterscore van te maken, want beide stellingen zagen er goed uit. Bij Bernard was het nog oppassen geblazen, omdat beide spelers een gevaarlijke vrijpion hadden. Toen Bernard alles onder controle leek te hebben, gaf zijn tegenstander Leo Verhoeven pardoes zijn dame weg en kon opgeven.

Eelco mocht het laatste punt bijschrijven. Zijn eerdere voordeel in de partij resulteerde in een eindspel met een (vrij)pion meer voor Eelco, die niet meer tegen te houden was. 

Zo werd het een overtuigende 7-1 winst en was het tweede team al klaar (om 15:30 uur) terwijl er op veel borden bij het eerste en derde team nog werd gezwoegd. De volgende ronde van het tweede team is op 14-12 tegen het ongeslagen SHTV.  Hieronder nog de persoonlijke evrslagen van de spelers.

Frans: Bord 2 (wit)

Kort voor de partij besloot ik een andere dan de geplande openingszet te spelen en dat pakte goed uit. Ik kwam met ruimtevoordeel uit de opening, mede omdat zwart verzuimde mijn stuk op d5 met c6 aan te vallen.  De zwarte stukken werkten niet goed samen en na materiaalverlies gaf zwart op.

Tim: Bord 3 (zwart)

In de Dutch stonewall deed ik 10 standaard openingszetten. Mijn tegenstander kende deze theorie niet en verloor veel tijd en speelde defensief. Hierdoor kon ik voor een volledige koningsaanval gaan:

Hij sloeg de pion met de Loper ipv de pion. Hierna volgde … De4+, Df3 Pxe3+, fxe3 Dc2+ met winst.

Eelco: Bord 5 (zwart)

In een scherpe Franse partij (ik had zwart) gingen we een variant in die ik vrij goed ken waarbij hij een koningsaanval probeerde op te zetten. Hier kwam niet veel van terecht. Hij kon telkens nét niet ergens offeren en alle penningen werkten goed uit voor mij. Toen ik over de damevleugel een tegenaanval kon beginnen werd er het een en ander afgeruild en ik kwam in een eindspel met een extra pion die ook nog ondersteuning had. Toen deze bijna aan de overkant was gaf mijn tegenstander op 

Frank: Bord 6 (wit)

Na een Scandinavische opening had ik wat kleine dreigingen. Nadat de dames van het bord gingen had mijn tegenstander een lichte dreiging, maar die pareerde ik eenvoudig. Er restte een eindspel met weinig mogelijkheden. Een duidelijke remise.

Jeroen: Bord 7 (zwart)

Mijn tegenstander, Cander Flanders, gaf voor de partij aan dat we in het verleden al eens eerder tegen elkaar hadden gespeeld. Met verwisseling van zetten kwamen we in een Nimzo-Indian Defense: Classical, Noa Variation (1.d4 Pf6 2.c4 e6 3.Pc3 Lb4 4.Dc2 d5 5.e3 0-0 6.Pf3). Hier heb ik wel veel ervaring mee, maar kwam toch in het vervolg niet lekker te staan, al vond Ome Fritz het nog tot max. +0,7. Na wat mindere zetten van mijn tegenstander en mijzelf kreeg ik op de 24e zet een gedekte vrijpion op c4. Met Lopers van ongelijke kleur zag ik niet hoe nu verder te gaan. Vandaar het remiseaanbod van mij na de 31^ste zet:

Erasmus stond al op enkele borden op verlies, waardoor Cander, met nog minder dan 10 minuten op de klok, na ca. ’n half uur toch maar besloot de remise aan te nemen.

Team 3

Voor het eerst speelden we met drie teams in de KNSB-competitie en de het derde team had nog geen luxe houten borden tot haar beschikking. Helaas ging de wedstrijd met 2-6 verloren, al was dat wel iets geflatteerd.

Jasper: Bord 7 zwart: Al vroeg kreeg Jasper te maken met een verdubbeling van de torens op de h-lijn, en al kon de zwarte Koning nog naar f6 ontsnappen, maar hier stond de Koning in het open veld: 0-1.

Yoran: Bord 8 wit: Het debuut van Yoran ging voortvarend. Actief spel leverde na de opening het binnenkomen van een loper op f7 met verwoestende kracht: 1-1.

Hans: Bord 6 wit: Een kwaliteitsoffer liet de koning van Hans onbeschermd. De zware stukken konden niet op tijd te hulp schieten: 1-2.

Zoran: Bord 5 zwart: Zoran’s aanval op de koningsvleugel werd gepareerd met een aanval op zijn damevleugel. Beide aanvallen waren niet van doorslaggevende aard: 1,5-2,5.

Simon: Bord 2 wit: Het middenspel met een pion minder zou niet tot verlies moeten leiden, echter na een foute zet ging er een stuk in de doos: 1,5-3,5.

Nick: Bord 3 zwart:  Na een moeilijke openingsfase overleefd te hebben ging een lastig toreneindspel met pion minder verloren: 1,5-4,5. Hieronder het commentaar van Nick:

“Ik speelde op bord 3 met zwart de Caro-Kann tegen Joep van Meerkerk. Mijn tegenstander speelde een goede partij en wist al na een aantal zetten veel druk op mijn ongerokeerde koning uit te oefenen. Ondanks mijn pogingen om het tij te keren heb ik deze partij nooit het gevoel gehad alsof een winst erin heeft gezeten. Na 6 zetten speelde ik …b6 om het verliezen van een pion te voorkomen (achteraf had ik beter voor Pd7 kunnen kiezen).”

“Na deze keuze volgde Lf4 Pc6 en e3 Pa5, vanwege de aanhoudende druk had ik geen kans om e6 te spelen vandaar dat ik mijn tegenstander de keuze gaf om Lb5+ te spelen zodat ik mijn loper terug kon schuiven, Ld7. Maar na Da4 nam de druk van wit alleen maar toe.”

“Toch was er nog een schijntje hoop na de aanhoudende druk, er waren uiteindelijk toch enkele onderdelen afgewisseld en mijn tegenstander speelde een zet die de deur naar een gelijkspel op een klein kiertje had gezet:”

“Na deze zet volgde: 21. …Pxd6 22. exd6 Tc8 23. Dxc8+ Dxc8 24. Txc8+ Kxc8 25. Ke2 Kd7 26. Td1 Kxd6, maar helaas na e4 dacht ik dat Te8 de beste zet was, met als idee dat ik de pion terug zou winnen door de penning, maar na Txd5+ Kc6 en f3 werd het erg lastig om nog een remise af te dwingen, de partij eindigde uiteindelijk in winst voor Joep van Meerkerk.”

Ivar: Bord 1 zwart: Het debuut van Ivar als kopman liep niet zoals gewenst. Ook hij kwam onder zware druk te staan na de opening maar wist zich wonderbaarlijk hieronder uit te spelen. In het eindspel ging hij echter te ver om winst te zoeken en verloor  alsnog: 1,5-5.5.

Jonathan: Bord 4 wit: Een remiseaanbod mocht hij afslaan en voor eigen kansen gaan, aangezien de wedstrijd toch al verloren was. Het eindspel van 3 pionnen en loper tegen toren en pion was kansrijk maar eindigde toch in remise, waarmee de eindstand op 2-6 werd bepaald. Het commentaar van Jonatan:

“Op bord 4 speelde ik met wit tegen een gelijkwaardige tegenstander qua rating. Dat beloofde een interessante partij te worden! Met wit speelde ik de Jobava Londen. Zwart reageerde defensief door een pionnenpiramide op te zetten (c6-d5-e6) met als gevolg dat de witveldige loper op c8 is ingesloten achter de eigen pionnenketen. Na 11 zetten was ik volledig ontwikkeld en gerokeerd terwijl de zwarte koning in het midden stond en de loper op c8. Ik besloot daarom het centrum open te breken met e4. Ondanks dat de engine deze zet goedkeurde, was ik in de partij niet gelukkig met het eindresultaat. Alle paarden gingen van het bord af en zwart kreeg wat tegenspel. Dat was natuurlijk niet de bedoeling. Het momentum kantelde. Ik verdubbelde mijn torens op de e-lijn alleen sloot pardoes m’n toren in. Uiteindelijk wist ik de schade te beperken tot een toren tegen een loper en een pion. En met de nodige activiteit. De dames gingen van het bord af en mijn toren-loper combinatie zorgde voor veel dreiging tegen de twee torens. Nog een paar pionnen van zwart gingen de doos in. De engine gaf op een gegeven moment zelfs plus 3 aan. Helaas heb ik diverse winstkansen laten schieten. In het eindspel hadden we beide op b6 en b7 eem pion en verder had ik twee verbonden vrijpionnen aan de andere kant van het bord. Mijn tegenstander bood remise aan. Het maakte niet uit, ons team had al verloren. Dan maar voor eigen eer strijden. Helaas lukte het me niet om succesvol deze twee pionnen naar voren te schuiven. Onder tijdsdruk vond ik niet de beslissende formule om de lastige toren af te schudden. Uiteindelijk verloor ik een van de verbonden pionnen en eindigde het in een remise. Het was een intensieve partij van 4,5 uur met de nodige winstkansen.”

Op 14-12 mogen we het tegen mede-staartteam de Pion uit Roosendaal opnieuw proberen om de eerste matchpunten binnen te halen en afscheid te nemen van de staartplek.

Op zaterdagmiddag 23 november barstte het spektakel dan los. Voor het eerst sinds vele jaren speelden we met drie (!) teams van Messemaker een thuiswedstrijd in de KNSB- competitie. En dat ook nog eens tegen drie teams van Erasmus, een heuse massakamp dus tussen beide verenigingen.

Onze nieuwe locatie voelt inmiddels al vertrouwd aan, maar dit was toch wel een bijzondere aanblik: zes teams in één ruimte. Vooraf was er nog een fotosessie waarbij Zoran alle teams vereeuwigd heeft!

Enkele jaren geleden speelden we met mijn andere vereniging SG Overschie een vriendschappelijke massakamp tegen Erasmus, waarbij ook de jeugdleden tegen elkaar speelden. Als goede gastheren lieten we Erasmus toen natuurlijk nipt winnen, maar deze keer géén vervroegde Sinterklaascadeautjes: voor elk punt zou keihard geknokt gaan worden!

Een leuke bijkomstigheid is dat bij Erasmus Olivier Vrolijk meespeelt, de vader van GM Liam Vrolijk die op de jeugdafdeling van Messemaker heeft gezeten en ook enkele seizoenen voor Messemaker in de KNSB-competitie heeft meegespeeld.

Erasmus is een grote, gezellige en actieve vereniging met een mooie website waaraan veel leden een bijdrage leveren door allerlei soorten artikelen te schrijven. Wim Westerveld is hier een van de uitblinkers in. Verder hebben zij nu al twee jaar op rij het Persoonlijk Kampioenschap van de RSB georganiseerd, waarvoor hulde!

Onze voorzitter Jan Evengroen hield voorafgaande aan de wedstrijd een prachtige speech waarin hij de geboorteplaats van Erasmus ter discussie stelde. Onze tegenstanders denken natuurlijk Rotterdam, maar Gouda heeft ook sterke papieren. Het is in elk geval zeker dat Erasmus zijn jeugd in Gouda heeft doorgebracht. Er is geen doopakte, dus er zal nooit met zekerheid uitsluitsel gegeven kunnen worden. In het klooster Steyn in Gouda stond zijn kinderstoel, die nu al vele generaties in het bezit is van de bewoners van de kloosterboerderij van Steyn, waaronder een oudtante van Jan zelf!

Jan loofde de volgende hoofdprijs uit voor de club die de massakamp over alle borden zou winnen: hun woonplaats wordt officieel erkend als de geboorteplaats van Erasmus! En met de 14-10 overwinning van Messemaker is dus deze dag vastgesteld dat Gouda als rechtsgeldige geboorteplaats van Erasmus wordt erkend door beide verenigingen, waarvan akte!

De verslagen van de drie teamcaptains van Messemaker over het verloop van de wedstrijden volgen binnenkort in een separaat bericht.

(door Eelco Naarding)

Op zaterdag 9 november mochten we op bezoek bij Barendrecht/Charlois Europoort 3.
De heenreis was al een avontuur, we kwamen gedeeltelijk met het OV, gedeeltelijk met
de auto uit Gouda en nog uit verscheidde hoeken van het land met eigen vervoer.
Op papier waren we de favoriet, maar zonder Frans en Scott misten we wel wat
belangrijke spelers.

Bord 8:
Ivar kwam langs wat omwegen in een Franse opening terecht met zwart. Hij miste in de
opening een aantal kansen om beter te komen te staan en ging een lastig eindspel in.
Hij miste helaas een laatste kans op remise, 1-0.

Bord 6, Jeroen:
Een saaie Franse pot, er zat geen muziek in. Remiseaanbod aangenomen na 26
zetten. 1,5-0,5.

Bord 2, Tim:
Ik speelde zwart en de opening was de Caro-Kann-afruilvariant met daarop direct c4
door wit. Dit is een van de scherpere Caro-Kann-varianten.
Dit is de positie uit de opening:

Bij zet 15 maakte mijn tegenstander de eerste fout door Da4 te spelen. Pa4 of een andere zet was beter geweest. De dame bleek ook later in het spel te ver afgezonderd te staan

De beslissende fout kwam bij zet 19, i.p.v. 19.Pc6 speelde wit 19.Pxe6.

Hierna volgde van mijn kant een leuke matvariant van 5 zetten: 19…fxe6 20.Lxc5 Pxf3+ 21.Kg2 Dg5+ 22.Kh1 De5.

Volgende de computer maakte Tim geen enkele fout, 1,5-1,5

Op bord 5 ging Leslie’s partij in een chaotische stelling helaas verloren, 2,5-1,5.

Bord 4, Frank:

Ik speelde op bord 4 met zwart tegen Tjerk-Peter de Bruijn. In een Schotse partij speelde ik op behoud van de geofferde pion en toen moest ik me zoals verwacht lange tijd verdedigen. Volgens mij en ook de engine deed ik dat naar behoren, maar toen ik over kon gaan op zelf aanvallen speelde ik te passief. Ik miste een combinatie om nog een pion op te halen.

Stand na 17 Dc3: Nu was 17 …Lxh3 mogelijk, want na 18 gxh3 volgt 18…Lxd4 19 Dxd4 Pf3+ met damewinst. Ik speelde echter 17 …a6 en na 18 Le3 De8 19 Tc1 was het voordeel weg. In het vervolg moest ik nog een stuk geven voor twee extra pionnen, waarna wit twee torens, een loper, een paard en vier pionnen en zwart twee torens een loper en zeven pionnen had. Mijn tegenstander bood remise aan en ik besloot het aan te nemen, omdat ik met zoveel materiaal op het bord er geen vertrouwen in had dat de drie pionnen opwegen tegen het stuk. 3-2.

Bord 1, Bernard:

Omdat mijn tegenstander een voor mij onbekende zetvolgorde in het Siciliaans koos, maakte ik van de gelegenheid gebruik om een pion te offeren voor wat activiteit. Dit werd echter niet geaccepteerd en ontstond er een stelling waarbij ik een betere pionnenstructuur had, maar mijn tegenstander het loperpaar met veel potentie. In een afwikkeling waarin ik wat over het hoofd zag kreeg ik een toren en een pion tegen het loperpaar. In een chaotische stelling zag ik een eeuwig schaak en koos voor dit hazenpad: remise. 3,5-2,5.

Bord 7, Eelco:

Nu waren er nog twee partijen bezig, en we hadden nog anderhalf punt nodig voor een gelijkspel. De stelling bij Sjoerd zag er lastig uit, remise leek me het hoogste haalbare.

Met dat in het achterhoofd sloeg ik het derde remiseaanbod van mijn tegenstander af en probeerde ik nog wat uit een vrij gelijk eindspel te halen. Iets eerder had ik deze kans op een wat betere stelling gemist:

Hier geeft de computer aan dat ik een kwaliteit kan offeren voor +1 voordeel door de loper op g3 naar h4 of e5 te zetten. Het paard op h5 komt dan later in de problemen. Zelfs Bf2 krijgt een +0.7 mee. Ik kon dit niet overzien en koos voor het gelijke eindspel met Rb1. In mijn poging om hier alsnog winst uit te slepen zag ik echter totaal over het hoofd dat mijn tegenstander mat kon zetten! Helaas, 4,5-2,5.

Bord 3, Sjoerd:

Ik speelde op bord 3 met wit tegen Pearl Uyttendonk en had een zware middag. Mijn tegenstander speelde het eerste gedeelte van de partij foutloos en ik kwam vrij passief te staan. Na een slechte zet kwam ik een kwaliteit en twee pionnen achter en zag het er hopeloos uit. Ik had nog één wapen – een vrijpion – en daar ging mijn tegenstander niet goed mee om.  De stelling na zet 48.Kc6 was als volgt:

Hier speelde zwart 48…Ke7 (48…Pa2 was sterk geweest) 49.a6 Ta2? 50.La4 Met mijn stukken kan ik mijn vrijpion beschermen en het promotieveld d1 onder controle houden 50…d3 51.a7 Txa4 52.Pxa4 d2 53.Pc3 Pe2 54.Pd1 Pd4+ 55.Kb6  en zwart gaf op. 4,5-3,5.

Al met al een ongelukkig verlies met 4,5-3,5. Meedoen voor promotie wordt wel lastig zo dit jaar..

(door Peter Scheeren)

In de derde ronde van de KNSB-competitie moest Messemaker 1 aantreden in en tegen Amsterdam-West. Gezien de te verwachten parkeerproblemen aldaar gingen de meeste spelers met het OV (trein + tram). Aldaar aangekomen waren de “auto-diehards” Henk-Jan en Jan Evengroen ook net gearriveerd. De andere OV-gangers (Albert en Auke) zouden op eigen gelegenheid gaan, waarbij Auke al aangekondigd had iets te laat te zullen komen.

Het was een drukte van jewelste in het speellokaal met maar liefst 5 wedstrijden. Nadat iedereen zijn plekje had ingenomen en de wedstrijdleider nog eens alle borden van alle teams naliep om te controleren of iedereen echt wel op de juiste plek zat, konden de wedstrijden beginnen (nog even zonder Auke, die zou even later pas binnenkomen).

Ikzelf was a heel vroeg klaar. Mijn tegenstander was blijkbaar “opgeofferd” op het eerste bord en in feite was de partij al na 9 (!) zetten beslist, toen ik een stuk ging winnen. Omdat mijn tegenstander ook daarna niet op zijn sterkst speelde kon ik al na ca. 1,5 uur het eerste punt laten noteren. Althans, dat dacht ik, maar wat bleek: Auke (die nota bene te laat was gearriveerd) had toen al lang en breed gewonnen (een snelle stukwinst) en was al weer huiswaarts gekeerd. Auke: bedankt voor het langskomen!

Wat later op de middag kon Henk-Jan het derde punt laten aantekenen. Hij had met zijn loperpaar en open f-lijn flinke druk op de witte stelling opgebouwd, maar hij zou nog lang niet zomaar gewonnen hebben als zijn tegenstander – die enigszins in tijdnood was gekomen – niet pardoes een stuk zou hebben weggegeven. Zodoende stonden we met 3-0 voor.

Even later dachten we dat het zelfs 4-0 was geworden. Immers, de tegenstander van Kees had zich – eveneens in tijdnood – in het hoofd gehaald om met alle zware stukken op het bord met zijn koning van e8 helemaal naar e2 te lopen. Toen wit geforceerd mat kon geven was de partij afgelopen. Echter: niet omdat de tegnstander opgaf (zoals velen dachten), maar omdat Kees door zijn bedenktijd was gegaan!

Dat was dus opeens 1-3 i.p.v. 0-4. Waar we eerst op een ruime overwinning leken af te stevenen, was nu de winst opeens niet meer zo zeker. In allle overige partijen stonden de Messemaker-spelers namelijk niet of nauwelijks beter en alle vier die partijen konden nog alle kanten op.

Frans had in een “Franse” opening met zijn koning noodgedwongen in het centrum moeten bivakkeren en die kreeg het zwaar te verduren. Frans bleef zich echter hardnekkig verdedigen en kwam hij – mede omdat de tegenstander enkele malen de beste voortzetting miste – uiteindelijk heel redelijk uit de problemen. Maar toen gaf hij pardoes een toren weg en was de partij afgelopen. Stand: 2-3.

Omdat zowel Erik als Jan op remise leken af te stevenen hing veel af van de partij van Albert. Rustig spelend had Albert eerst het witte minuscule loperpaarvoordeeltje (voor zover dat een voordeeltje was) geneutraliseerd en kwam daarna heel langzaam aan steeds beter te staan, mede door planloos spel van zijn tegenstander. Op een gegeven moment won Albert een pion, maar de tegenstander wilde zich daar niet bij neerleggen en offerde in plaats daarvan een stuk tegen twee pionnen. Zijn hoop was dat Albert met twee paarden zonder pionnen zou blijven zitten, maar Albert bleef geconcentreerd spelen en won uiteindelijk het eindspel van paard plus pion tegen pion.

Erik had met wit niets uit de opening gehaald en de zwartspeler had geleidelijk aan het initiatief verkregen. Er werd afgewikkeld naar een eindspel van loper tegen paard. De zwartspeler (met de loper) probeerde hierin ijzer met handen te breken, maar Erik wist de stelling binnen de remisemarge te houden. UIteindelijk deed de zwartspeler – mede gezien de stand in de wedstrijd – een wanhoopswinstpoging, maar die werd door Erik eenvouidg weerlegd en deze kon een (gelukkig) vol punt aantekenen.

Jan had in zijn partij met zwart in de opening een spannend fragment gehad, compleet met een (schijn)offer van zijn dame! Er resulteerde een gelijkstaand eindspel van loper tegen paard en daar ging Jan nog eens goed voor zitten. Hij bleef het proberen, maar zijn tegenstander gaf geen krimp. Op een gegeven moment ging Jan te ver in zijn winstpogingen en nu leek opeens de witspeler te gaan winnen. Diens techniek schoot echter duidelijk te kort en Jan kon de partij toch nog gemakkelijk in de remisehaven loodsen.

Door deze laatste twee meevallers viel de overwinning voor Messemaker met 5,5-2,5 toch nog ruim uit. Over twee weken mag het team opnieuw aantreden, samen met de andere twee Messemaker-teams mogen we het dan in een thuiswedstrijd opnemen tegen drie Erasmus-teams.