Wedstrijdverslag Botwinnik 2 – Messemaker 1847 2

(Door Auke Wilming)

Afgelopen zaterdag (16 december) speelde KNSB team 2 de kraker in klasse 5H tegen Botwinnik 2. Jeroen had van onze 14 spelers deze namen uitverkoren:

	Botwinnik 2	Rating		Messemaker 1847 2	Rating	Ronde 4
♟	Oskam, J. (Julian)	1860	♙	Eijgelaar, J. (Jeroen)	1800	1 – 0
♙	Kort, W. (Wilco)	1901	♟	Wilming, A.J. (Auke)	1865	½ – ½
♟	Middelkoop, A. (Arno)	1823	♙	Bottenberg, F.A. (Frans)	2018	0 – 1
♙	Bosman, J. (Johan)	1815	♟	Verschoor, S. (Scott)	1878	1 – 0
♟	Bolle, L. (Leo)	1865	♙	Walle van de, R.P.M. (Rob)	1865	½ – ½
♙	Verkade, J. (Jeroen)	1770	♟	Rothuizen, I.Y. (Ivar)	1651	0 – 1
♟	Albers, M.M. (Merlijn)	1733	♙	Tjoo, T.P. (Leslie)	1724	0 – 1
♙	Termaat, A. (Alfons)	1700	♟	Hamelink, S.A. (Simon)	1677	1 – 0
	Gemiddelde Rating:	1808		Gemiddelde Rating:	1810	4-4

Samen met Philidor Leiden 3 lijken deze teams uit te maken wie kampioen wordt. Een overwinning zou ons koploper maken; een nederlaag zou ons kansloos maken voor het kampioenschap. Er stond dus een hoop op het spel.

Op bord twee (ik) en drie (Frans) werden identieke Grünfeld-openingen gespeeld. Pas op de 9^e zet werd spieken voor mij onmogelijk. Hierna had Frans nog 12 zetten nodig:

‘In mijn partij ging zwart op zet 15 ernstig in de fout met een pionzet, terwijl de ontwikkeling van een paard geboden was. Ik kon mijn koning uit een penning halen, waarna al mijn stukken goed stonden en de zwarte stelling instortte. Zwart gaf op zet 21 op.’

Ondanks de inspirerende partij van Frans kwam mijn tegenstander niet zo goed te staan met wit. Sterker nog, ik stond na vijftien zetten al een pion voor en won er enige tijd later nog een. Ook mijn stukken stonden beter, en ik dacht dat de winst mij niet meer kon ontgaan. In plaats van mijn vrije pion naar promotie en winst te schuiven speelde ik veel te afwachtend. Dat kwam mij duur te staan, en met nog één pion meer was het toreneindspel remise.

Links van mij speelde Jeroen lange tijd een comfortabele partij met wit. In een damegambiet ging de strijd lang gelijk op, al had ik altijd het idee dat Jeroen ietsje beter stond. Jeroens remiseaanbod werd afgewezen en kort daarna zag Jeroen twee tussenschaakjes, leidend tot stukverlies, over het hoofd en gaf op.

Op bord vier maakte Scotts tegenstander een foutje in de opening, en daarmee verwarde hij Scott zo dat het eigenlijk wel goed uitpakte. Vanaf dat moment kon Scott alleen maar tegenhouden en dat lukte uiteindelijk niet: 0-1.

Rob speelde een achtbaan van een partij op bord vijf, als ik zijn verslag mag geloven:

‘Ik had het middenspel mishandeld, had een kwaliteit gegeven, zijn dame en toren dreigden op de onderste rij mat te geven. Ik twijfelde tussen direct opgeven (mat was onontkoombaar) of toch nog een zet spelen. Ik speelde nog een zet waarop hij zijn toren weggaf en ik opeens gewonnen stond. Ik moest nog wel afrekenen met dreigingen op mijn kwetsbare koning, maar deed dat niet goed waardoor hij eeuwig schaak kon geven. Remise dus.’

Een mishandeld middenspel, mooi!

Op bord zeven won Leslie wéér, en dus is hij met drie uit drie onze onfeilbare topscoorder, samen met Frans. Met een tijdelijk dame-offer zette hij een paardvork op waarmee hij zijn dame terugkreeg met een toren rente. Met een toren minder kon zijn tegenstander niet anders dan opgeven.

Op bord acht speelde Simon lang een gelijkwaardig partij, tot hij, met kerst voor de deur, een stuk weggaf. Een mooi gebaar, maar niet per se in het teambelang.

Nu stond het 4-3 en was alleen Ivar nog bezig op bord zes. Alleen winst kon een fatale nederlaag voorkomen. Het bord stond in vuur en vlam met een lichte plus voor Ivar. In zijn jacht op meer blunderde hij bijna zijn kansen weg, maar dat zag hij nog net op tijd. Kort daarna had zijn tegenstander dat geluk niet, en Ivar toonde geen genade: 4-4!

Ik had lang het idee dat we gingen winnen, maar uiteindelijk mogen we niet klagen over deze remise. 

3 Februari spelen we weer, dan thuis tegen LSG 5.